Naast The Langston Project en Eric Plandé’s ‘Beyond Dreams’, Cd’s die hier gisteren voorbij kwamen, realiseerde Hasse Poulsen onlangs ook nog twee duo albums. Met trompettist Thomas Fryland bracht hij ‘Dream a World’ uit bij Das Kapitaal Records en met mede gitarist Samo Salamon maakte hij ‘String Dancers’ voor Sazas.
Wie zich verdiept in het werk van de Deense gitarist Hasse Poulsen ontdekt al snel dat deze man zich geenszins in hokjes laat duwen. Rock, folk, jazz en alle stijlen in de overgangsfases blijken zijn ding. Vier vrij recente Cd’s laten horen waar dat toe leidt. Allereerst hier aandacht voor het bij Das Kapital Records verschenen titelloze debuut van zijn band The Langston Project, dat hij vormt met vocaliste en pianiste Debbie Cameron, bassist Luc Ex en drummer Mark Sanders. Verder horen we hem, samen met bassist Claude Tchamitchian in het bij Leo Records verschenen ‘Beyond Dreams’ van saxofonist Eric Plandé. Morgen aandacht voor twee duo albums. ‘String Dancers’ maakte hij met mede gitarist Samo Salomon, ‘Dream a World’ met trompettist Thomas Fryland.
Violist Bruno Monteiro en pianist João Paulo Santos kwamen hier eerder voorbij, met een Cd gewijd aan de werken voor viool en piano van Igor Strawinsky. Onlangs brachten ze onder de eenvoudige, maar doeltreffende titel ‘Violin Sonatas’ een nieuw album uit, eveneens verschenen bij Et’cetera Records, met daarop vioolsonates van drie componisten die actief waren rond de vorige eeuwwisseling, de bij ons vrij onbekende Luís de Freitas Branco en de veel bekendere Maurice Ravel en Hector Villa Lobos. Van De Freitas Branco nam het duo de eerste sonate op, van Ravel en Villa-Lobos de tweede.
Het tweede deel van het Marcelo dos Reis portret dat ik vorige week publiceerde had evengoed het eerste deel kunnen zijn van een Luís Vicente portret. Deze trompettist maakt immers deel uit van zowel Fail Better! als van Chamber 4. Vandaag dan het tweede deel van dat portret met het bij Clean Feed verschenen ‘Chanting in the Name of’, waarop we hem horen met bassist Gonçalo Almeida en drummer Pedro Melo Alves en het duo album dat hij met drummer en percussionist Vasco Trilla maakte voor 577 Records: ‘Made of Mist’.
Concertgebouw, Amsterdam (NTR Zaterdagmatinee) – 14 mei 2022
Ik leerde de muziek van de Deense componist Hans Abrahamsen kennen in december 2015. Hij had toen een residentie bij het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en het plaatselijke Dag in de Branding. Een dag die indruk maakte. Nu zeven jaar later besteedt het NTR Zaterdagmatinee uitgebreid aandacht aan zijn werk. Onder andere door dit concert van Asko|Schönberg, onder leiding van Brad Lubman, met op het programma drie stukken voor ensemble: ‘Winternacht’, ‘Wald’ en ‘Schnee’. Van dit laatste stuk verscheen onlangs ook een Cd bij Dacapo Records. Het stuk wordt daar gespeeld door het Lapland Chamber Orchestra, onder leiding van John Storgårds.
In dit tweede deel van een portret gewijd aan gitarist Marcelo dos Reis aandacht voor twee groepen die allebei recent nieuw werk uitbrachten bij JACC Records. Van Fail Better! verscheen ‘The Fall’, van Chamber 4 ‘Dawn to Dusk’. Naast dat we op allebei de trompettist Luis Vicente horen, bestaat Chamber 4, dat hier eerder aan bod kwam met ‘Live At Ler Devagar’, verder uit de broers Théo en Valentin Ceccaldi, op viool, respectievelijk op cello en Fail Better! uit saxofonist Albert Cirera, bassist José Miguel Pereira en multi-instrumentalist Marco Franco, hier te horen op drums en fluit.
Als we het over gitaristen hebben binnen de experimentele muziek mag de Portugees Marcelo dos Reis natuurlijk niet ontbreken. Vier albums maken zijn grote veelzijdigheid meer dan duidelijk. Vandaag aan bod komen zijn solo album ‘Glacier’ en ‘Turquise Dream’, de laatste maakte hij met pianiste Marta Warelis, violist Carlos “Zingaro” en celliste Helena Espvall. Morgen aandacht voor ‘The Fall’ van Fail Better! en ‘Dawn to Dusk’ van Chamber 4. ‘Glacier’ verscheen bij Miria Records, de overige drie albums bij JACC Records.
Het in 2016 opgerichtte trio Ugly Pug bestaat uit blokfluit, viola da gamba en klavecimbel. Instrumenten die we nu niet bepaald associëren met hedendaags gecomponeerde muziek. En toch is dat wel degelijk de muziek die dit trio maakt. Sterker nog: ze spelen uitsluitend hedendaags gecomponeerde muziek. Op het bij Et’cetera Records verschenen ‘Crossroads’ hebben we het dan over stukken van Wilma Pistorius, Tero Lanu, Carlo Diaz, Timo Kittilä, Eetu Lehtonen en Pawel Mykietyn.
Afgelopen vrijdag bracht het Koninklijk Concertgebouworkest ‘Atmosphères’ van György Ligeti. Een goede reden om het bij Hyperion verschenen ´The 18 Études´ erbij te pakken. Daarop die achttien meesterwerken, verdeeld over drie boeken, op meesterlijke wijze gespeeld door de pianist Danny Driver. Die achttien Études schreef Ligeti tussen 1985 en zijn dood in 2001. Het derde boek maakte hij nooit af, slechts vier waren er klaar toen hij overleed. Reeds tijdens zijn leven werden deze stukken niet alleen gezien als hoogtepunten in deze componist zijn belangrijke oeuvre, maar ook als hoogtepunten binnen de pianoliteratuur.
Naar aanleiding van het concert dat het Koninklijk Concertgebouworkest afgelopen vrijdag gaf, zoom ik nog wat verder in op de muziek van Morton Feldman, vandaag en György Ligeti, morgen. Apartment House nam onlangs Feldmans uit 1985 stammende ‘Piano and String Quartet’ op, een Cd die verscheen bij Another Timbre. Feldman schreef het stuk twee jaar voor zijn dood, een opdracht van het Kronos Quartet en Aki Takahashi.