Martin Küchen – Utopia / Martin Küchen, Agustí Fernández & Zlatko Kaučič – The Steps that Resonate (Live) (CD Recensie)

Een graag geziene gast op de Sound in Motion activiteiten is de Zweedse rietblazer Martin Küchen. Hij werkte mee aan ‘Arc of Motion’ van toetsenist Linnéa Talp, dat hier morgen aan bod komt en bracht onlangs met pianist Agustí Fernández en drummer Zlatko Kaučič ‘The Steps that Resonate’ uit bij NotTwo Records. Maar laten we beginnen bij het bij Thanatosis Produktion verschenen ‘Utopia’, waarop we Küchen solo horen, op tenor- en altsax, maar ook op een snaredrum en een elektronische tanpura, naast dat hij in de weer is met speakers en radio’s.

(meer…)

Lees verderMartin Küchen – Utopia / Martin Küchen, Agustí Fernández & Zlatko Kaučič – The Steps that Resonate (Live) (CD Recensie)

Rempis, Harnik & Zerang – Astragaloi / Survival Unit III – The Art of Flight: For Alvin Fielder (CD / LP Recensie)

Vandaag drummer en percussionist Michael Zerang. Hij is allereerst te horen op het bij Aerophonic, het label van saxofonist Dave Rempis, verschenen ‘Astragaloi’, samen met pianiste Elisabeth Harnik en Rempis. Verder hier aandacht voor het bij Astral Spirits verschenen ‘The Art of Flight: For Alvin Fielder’ van Survival Unit III, eveneens een trio, maar nu met naast Zerang cellist Fred Lonberg-Holm, hier zonder elektronica en trompettist en saxofonist Joe McPhee.

(meer…)

Lees verderRempis, Harnik & Zerang – Astragaloi / Survival Unit III – The Art of Flight: For Alvin Fielder (CD / LP Recensie)

Ocean Eddie – S/t / Augusto Pirodda – The Monkey and The Monk – Concerto for Jazz Septet in 3 Movements / Les Chroniques de l’Inutile – L’Occurence (Concert Takes) (CD Recensie)

De komende dagen hier aandacht voor nieuwe uitgaves van musici die te zien en te horen waren op het vorig weekend gehouden Summer Bummer Festival. Te beginnen met Ocean Eddie, dat het festival vrijdag opende. En als we dan toch bezig zijn met El Negocito, waar hun titelloze debuut verscheen, kunnen hier direct twee andere albums aan bod komen. Pianist Augusto Pirodda tekent met zijn septet voor ‘The Monkey and The Monk’ en eind vorig jaar bracht Les Chroniques de l’Inutile het tweede album, ‘L’Occurence (Concert Takes)’, uit, dat hier ook nog niet aan bod kwam.

(meer…)

Lees verderOcean Eddie – S/t / Augusto Pirodda – The Monkey and The Monk – Concerto for Jazz Septet in 3 Movements / Les Chroniques de l’Inutile – L’Occurence (Concert Takes) (CD Recensie)

Korn – Requiem (CD Recensie)

Het uit Californië afkomstige Korn maakte zijn debuut in 1994 en bestaat dus inmiddels bijna dertig jaar. Het was één van de eerste bands die metal combineerde met hiphop, techno en funk, ‘nu-metal’ gedoopt. Muziekstijlen die tot op dat moment gescheiden werelden vormden. Het maakte Korn, net als bands als Deftones, Limp Bizkit, Disturbed en Linkin Park bekend bij het grote publiek. Inmiddels zijn we een stroom albums verder en ligt er ‘Requiem’.

(meer…)

Lees verderKorn – Requiem (CD Recensie)

Warpaint – Radiate Like This (CD Recensie)

Toen Warpaint in 2008 voor het eerst van zich liet horen, was een popgroep volledig bestaand uit vrouwelijke musici nog een redelijke uitzondering, dat is inmiddels wel wat veranderd al blijft de verhouding nog steeds scheef. Het ging de dames goed tot 2016, het jaar waarin ‘Heads Up’ verscheen. De vier leden namen aansluitend pauze en besloten elders ervaring op te gaan doen. Het in mei dit jaar bij Vrigin Records verschenen ‘Radiate Like This’ laat horen dat dit een goede keuze is geweest, de muziek klinkt beter dan ooit.

(meer…)

Lees verderWarpaint – Radiate Like This (CD Recensie)

Kae Tempest – The Line is a Curve (CD Recensie)

Kae Tempest bracht haar eerste album uit in 2010 onder de naam Kate Tempest, ‘Broken Herd’. Ik kwam haar zes jaar later op het spoor met ‘Let Them Eat Chaos’. De volstrekt eigen draai die ze aan rap / spoken word geeft, mede dankzij het echte Engelse Engels dat ze spreekt, nam mij voor haar in. ‘The Book of Traps and Lessons’ volgde in 2019. Dit jaar verscheen bij Fiction ‘The Line is a Curve’, onder haar nieuwe naam Kae Tempest, waarmee hen uitdrukking geeft aan de non-binaire identiteit. Een album waarbij tevens duidelijk wordt dat Tempest zich blijft ontwikkelen.

(meer…)

Lees verderKae Tempest – The Line is a Curve (CD Recensie)

The Me in You – How Does it Feel to Be Wrong All the Time (CD Recensie)

Het uit België afkomstige The Me in You was mij volstrekt onbekend. Echt vreemd is dat niet, want het nieuwe, bij Starman Records verschenen ‘How Does it Feel to Be Wrong All the Time’ is pas het vierde album in tien jaar tijd. Voorganger ‘Stuart Conroy: 1974-1978’ dateert van 2018. Een band dus die er de tijd voor neemt en dat is iets dat je dan ook direct hoort aan deze prachtige nieuwe schijf.

(meer…)

Lees verderThe Me in You – How Does it Feel to Be Wrong All the Time (CD Recensie)

Old Crow Medicine Show – Paint this Town (CD Recensie)

Het sextet Old Crow Medicine Show maakt al ruim twee decennia onvervalste Americana  / Bluegrass. En na ‘Volunteer’ uit 2018, verscheen er dit jaar weer eens een studio album, bij ATO Records, ‘Paint this Town’. Daar hoort een zeker instrumentarium bij. We horen Ketch Secor dan ook naast op de gitaar, op voor deze stijl typische instrumenten als de fiddle, de harmonica en de banjo, Cory Younts en Jerry Pentecost en Mike Harris op zowel slide-gitaar als dobro. En ook redelijk bijzonder voor popmuziek:
Morgan Jahnig op contrabas.

(meer…)

Lees verderOld Crow Medicine Show – Paint this Town (CD Recensie)

Drive-By Truckers – Welcome 2 Club XIII (CD Recensie)

Op het nieuwe, bij ATO Records verschenen, ‘Welcome 2 Club XIII’ heeft de politiek de muziek van Drive-By Truckers verlaten. Het zal komen doordat Donald Trump inmiddels in Florida woont en Joe Biden het Witte Huis bewoont, dat de heren het wat minder nodig vinden. Een wat persoonlijker album, waarop Drive-By Truckers terugkeert naar Club XIII op de grens van Tennessee en North Alabama, waar de wortels van deze in Southern Rock gespecialiseerde band liggen. Ook qua muziek gaan we terug naar toen.

(meer…)

Lees verderDrive-By Truckers – Welcome 2 Club XIII (CD Recensie)

Hanns Eisler – Couplets / Ballads / Orchestral Suites / Die Letze Nacht (CD Recensie)

Geen componist voldoet zo goed om mijn muziekvriend Hans-Peter Kolb, voor iedereen bekend als Hap, te eren dan Hanns Eisler. Afgelopen dinsdag nam Hap begeleid afscheid van het leven, nadat twee jaar geleden een hersenbloeding zijn kritische verstand ernstig had aangetast. In onze filosofische gesprekken kwam Eisler regelmatig naar boven, geëerd door Hap, zowel vanwege zijn muziek, als zijn politieke standpunten. Op een nieuw album, verschenen bij Capriccio, laten Klangforum Wien en HK Gruber horen dat Eisler nog niets aan belang heeft ingeboet.

(meer…)

Lees verderHanns Eisler – Couplets / Ballads / Orchestral Suites / Die Letze Nacht (CD Recensie)