Ter afsluiting van het Pyroclastic Records portret sta ik stil bij één van de meest spraakmakende saxofonisten van dit moment: Ingrid Laubrock. Recent verscheen van haar het grensverleggende ‘The Last Quiet Place’ bij dit boeiende label. Ze is hier te horen met een sextet, waarin we naast gitarist Brandon Seabrook die in dit portret eerder voorbij kwam, ook violiste Mazz Swift, celliste Tomeka Reid, bassist Michael Formanek en haar partner drummer Tom Rainey aantreffen. Samen met Rainey vormt ze ook het door Ig Henneman en Ab Baars opgerichte Perch Hen Brock & Rain. Recent verscheen bij de door Henneman en Baars geleide Stichting WIG ‘Elegiacal’.

(meer…)

Vandaag wederom de wonderlijke wereld van Pyroclastic Records. Zoals eerder genoteerd tasten de musici op dit label graag de grenzen van het begrip ‘jazz’ af, met vaak bijzondere resultaten. Zo nam Cory Smythe de Jerome Kern klassieker ‘Smoke Gets in Your Eyes’ als uitgangspunt voor een album waarin klimaatverandering centraal staat, zie ook de prachtige hoes van de Cd en brengen Smythe en Sylvie Courvoisier een versie voor twee piano’s van Igor Stravinsky’s ‘Le Sacre du printemps’ naast een lang stuk van Courvoisier zelf: ‘The Rite of Spring – Spectre d’un song’.

(meer…)

Na ECM Records, is het nu de beurt aan Pyroclastic Records. Wie dit in 2016 door pianiste Kris Davis opgerichte label kent, weet dat hier een geheel andere wind waait, het toont weer eens de veelzijdigheid van dit genre aan. Drie recente albums vandaag: ‘More Touch’ van een kwartet rondom vibrafoniste Patricia Brennan; ‘Brutalovechamp’ van gitarist Brandon Seabrook’s Epic Proportions, een octet en ‘Tines of Change’, het nieuwe solo album van bassist Mark Dresser. Alle drie tasten ze de grenzen van de jazz af en gaan er regelmatig flink overheen.

(meer…)

Als er iets duidelijk werd de afgelopen dagen, waarin we stil stonden bij ECM Records, dan is het wel dat je  een speciaal soort musicus moet zijn om je hier thuis te voelen. Weinig labels zijn immers zo consistent en op de goede manier voorspelbaar als juist deze. Iemand die volledig aan die kwalificaties voldoet is trompettist Ralph Alessi, zijn vaak wat omfloerste spel past hier perfect. Met pianist Florian Weber, bassist Bänz Oester en drummer Gerry Hemingway, met wie hij het Ralph Alessi Quartet vormt, bracht hij onlangs ‘It’s Always Now’ uit. Alessi is verder te horen op het bij Outhere verschenen ‘Out of Silence’ van bassist Stéphane Kerecki, die voor zijn kwintet verder pianist Marc Copland, tenorsaxofonist Tore Brunborg en drummer Fabrice Moreau uitnodigde.

(meer…)

Vandaag twee gitaristen en hun nieuwe, bij ECM Records verschenen albums, allebei vers van de pers. Jacob Young realiseerde met bassist Mats Eilertsen en drummer Audun Kleive ‘Eventually’; Dominic Miller maakte met pianist Jacob Karlzon, bassist Nicolas Fiszman en drummer Ziv Ravitz ‘Vagabond’. Beide helemaal in stijl van dit nog altijd bijzondere label.

(meer…)

We blijven nog even bij ECM Records, met twee albums van saxofonist Joe Lovano. Op het vorig jaar verschenen ‘Once Around the Room – A Tribute to Paul Motian’ horen we hem samen met gitarist Jakob Bro, maar liefst drie bassisten: Larry Grenadier, Thomas Morgan en Anders Christensen, waarbij die laatste basgitaar bespeelt en twee drummers: Joey Baron en Jorge Rossy. En op ‘Our Daily Bread’ horen we hem als onderdeel van het Trio Tapestry, dat hij vormt met pianist Marilyn Crispell en drummer Carmen Castaldi.

(meer…)

Vandaag twee musici die ECM Records al hun gehele leven trouw zijn. Gitarist Ralph Towner bracht er in 1973 zijn eerste album, ‘Trios / Solos’ uit en pianist Bobo Stenson is te horen op ‘Sart’ van Jan Garbarek uit 1971, waarop we overigens ook bassist Arild Andersen horen, die hier eerder al voorbij kwam met recent werk. Vijftig jaar later ligt er ‘At First Light’, Towners laatste solo album, de laatste dateert van 2017 en ‘Sphere’ van het Bobo Stenson Trio, waarop we de vermaarde pianist horen met Anders Jormin op contrabas en Jon Fält op drums.

(meer…)

Ooit ontmoette ik een man die alles kocht van ECM Records en de albums op bijzonder zorgvuldige wijze tot zich nam. Gezien het tempo waarmee het label Cd’s uitbrengt, liep hij inmiddels met luisteren fors achter, maar stoppen met aankopen deed hij niet. Het mag een vreemd verhaal lijken, maar het past wel bij dit label dat zo vermaard is vanwege een bepaalde vorm van jazz (dat het ook veel gecomponeerde muziek uitbrengt, is voor veel mensen minder bekend). Het label wordt dan ook zowel de hemel in geprezen als verguisd. Recente albums, er komen er hier de komende tijd een aantal voorbij, laten goed horen waar die roem op gebaseerd is. Vandaag ‘Last Decade’ van pianist Benjamin Lackner en ‘Affirmation’ van bassist Arild Andersen.

(meer…)