Liv Andrea Hauge Ensemble – Hva nå, Ekko? / Paal Nilssen-Love Circus – Pairs of Three (CD Recensie)

Meer van saxofoniste Signe Krunderup Emmeluth vandaag. Ze is niet alleen te horen op ‘Guts & Skins’ dat hier eerder voorbij kwam, maar maakt ook deel uit van zowel het ensemble van Liv Andrea Hauge als van Paal Nilssen-Love’s nieuwe band Circus. Van de eerste verscheen ‘Hva nå, Ekko?’, wat zoveel betekent als ‘wat nou, Ekko’ bij Odin, van de tweede ‘Pairs of Three’ bij Nilssen-Love’s eigen PNL Records.

(meer…)

Lees verderLiv Andrea Hauge Ensemble – Hva nå, Ekko? / Paal Nilssen-Love Circus – Pairs of Three (CD Recensie)

Ingebrigt Håker Flaten & Paal Nilssen-Love – Guts & Skins / Rempis Percussion Quartet – Harvesters (CD Recensie)

In dat Supersonic Orchestra van Gard Nilssen, één van de hoogtepunten op het laatste North Sea Jazz, kwamen we ook de bassist Ingebrigt Håker Flaten en de saxofoniste Signe Krunderup Emmeluth tegen. Beiden zijn ook te horen op het bij PNL Records verschenen ‘Guts & Skins’ van Flaten en drummer Paal Nilssen-Love, als onderdeel van een overdonderend octet. Verder hier aandacht voor het vandaag bij Aerophonic verschenen ‘Harvesters’ van het Rempis Percussion Quartet, waarin we Flaten horen met saxofonist Dave Rempis en de drummers Tim Daisy en Frank Rosaly.

(meer…)

Lees verderIngebrigt Håker Flaten & Paal Nilssen-Love – Guts & Skins / Rempis Percussion Quartet – Harvesters (CD Recensie)

The Monkey in the Abstract Garden – Over Mountains / Per Zanussi & Vestnorsk Jazzensemble – Li (And The Infinite Game) (Download / CD Recensie)

Natuurlijk hoorde ik tijdens de laatste editie van North Sea Jazz ook de nodige blazers. Bijvoorbeeld in die bands van Eve Risser en Gard Nilssen die ik zaterdag hoorde. In de eerste zat Alexandra Grimal, in de tweede Kjetil Møster. Van beiden vond ik nog wat terug in de collectie ‘nog niet gerecenseerd’. Grimal maakte vorig jaar, met Benjamin Lévy, gespecialiseerd in elektronica en werkend on de naam The Monkey in the Abstract Garden voor nunc. ‘Over Mountain’; Møster is te horen op het bij Clean Feed verschenen ‘Li (And The Infinite Game)’ als onderdeel van het Vestnorsk Jazzensemble dat bassist Per Zanussi begeleidt.

(meer…)

Lees verderThe Monkey in the Abstract Garden – Over Mountains / Per Zanussi & Vestnorsk Jazzensemble – Li (And The Infinite Game) (Download / CD Recensie)

David Virelles with Ben Street and Eric McPherson – Carta / Michael Formanek Elusion Quartet – As Things Do (CD Recensie)

Er waren ook de nodige pianisten die schitterden op de laatste editie van North Sea Jazz. Zo hoorde ik op vrijdag David Virelles, die onderdeel uit maakte van het kwartet van Andrew Cyrille – hij kwam hier gisteren nog voorbij – en Kris Davis. Virelles bracht met bassist Ben Street, die overigens ook deel uit maakte van het kwartet rondom Cyrille en drummer Eric McPherson onlangs ‘Carta’ uit voor Intakt Records, terwijl we Kris Davis horen als onderdeel van het Michael Formanek Elusion Quartet. ‘As Things Do’ verscheen bij hetzelfde label.

(meer…)

Lees verderDavid Virelles with Ben Street and Eric McPherson – Carta / Michael Formanek Elusion Quartet – As Things Do (CD Recensie)

Christian McBride’s New Jawn – Prime / Wadada Leo Smith – The Emerald Duets (CD Recensie)

Naar aanleiding van North Sea Jazz, afgelopen weekend, pak ik graag nog wat Cd’s op van artiesten die ik zag optreden. Vandaag zijn dat twee drummers die ik op vrijdag zag. Nasheet Waits was te horen als onderdeel van het kwartet van Dave Holland, Andrew Cyrille met zijn eigen kwartet. Waits maakt ook deel uit van bassist Christian McBride’s New Jawn, ‘Prime’ verscheen bij Mack Avenue en Cyrille is te horen op één van de vijf Cd’s van het bij TUM Records verschenen ‘The Emerald Duets’ van trompettist Wadada Leo Smith.

(meer…)

Lees verderChristian McBride’s New Jawn – Prime / Wadada Leo Smith – The Emerald Duets (CD Recensie)

Kerry O’Brien & William Robin – On Minimalism – Documenting a Musical Movement (Boek Recensie)

De afgelopen weken kwam hier een grote diversiteit aan muziek voorbij waar het predicaat ‘minimalisme’ op geplakt kan worden. Of de componist of musicus het hier ook altijd mee eens is, doet daarbij niet zoveel ter zake. Wat telt is dat die muziek een aantal kenmerken heeft: sterke ritmiek, een repetitief karakter, het gebruik van drones en mede ten gevolge van dit alles een vaak meditatief karakter. Inmiddels is deze stijl van componeren / musiceren algemeen aanvaard, iets dat ook sterk blijkt uit het bij University of California Press verschenen ‘On Minimalism – Documenting a Musical Movement’ van Kerry O’Brien en William Robin. Een bijzonder boek waarin we een prachtige inzage krijgen in de geschiedenis van deze stroming.

(meer…)

Lees verderKerry O’Brien & William Robin – On Minimalism – Documenting a Musical Movement (Boek Recensie)

Andrew Poppy – Ark Hive of a Live – Deel 2 (CD Recensie)

In dit tweede deel over het bij False Walls verschenen ‘Ark Hive of a Live’, een prachtig portret van de Andrew Poppy’s muziek, besteed ik aandacht aan de Cd’s drie en vier. Hier vooral ensemble stukken, benevens een aantal stukken voor solo piano op de vierde Cd. En ook hier valt de veelzijdigheid van deze componist op. Zoals gezegd in het eerste verslag wortelt zijn muziek zeker in het minimalisme dat in de jaren ’60 van de vorige eeuw opkwam, maar laat hij zich ook inspireren door andere stromingen.

(meer…)

Lees verderAndrew Poppy – Ark Hive of a Live – Deel 2 (CD Recensie)

Andrew Poppy – Ark Hive of a Live – Deel 1 (CD Recensie)

Ik moet eerlijk bekennen dat de Engelse componist Andrew Poppy mij tot voor kort volstrekt onbekend was. Het is dat ik via False Walls op het retrospectief ‘Ark Hive of a Live’ stuitte, waarmee een boeiende kennismaking begon. Een prachtige editie overigens, bestaand uit een uitgebreid boekwerk en vier Cd’s, samen in een stevige slipcase. Een ‘must have’, zoals we dan zeggen. En de muziek van Poppy past perfect in waar ik hier nu al enkele weken aandacht aan besteedt: het minimalisme in de muziek. Ook Poppy betoont zich een nazaat van dit genre, al beperkt hij zich daar geenszins toe. Om deze man en deze uitgave recht te doen, vandaag de eerste twee Cd’s en morgen nummer drie en vier.

(meer…)

Lees verderAndrew Poppy – Ark Hive of a Live – Deel 1 (CD Recensie)

Meredith Monk – Indra’s Net (Concert Recensie)

Westergasfabriek – Amsterdam (Holland Festival) – 23 juni 2023

De zangers in wit, vierde van rechts is Meredith Monk. Foto’s: Yvonne Porta

In mijn laatste verslag naar aanleiding van het uitbrengen van ‘The Collection’, met daarin alle albums die Meredith Monk uitbracht bij ECM Records, kwam reeds naar voren dat Monk zich blijft vernieuwen. Zo speelt in haar meest recente werken instrumentele muziek een grotere rol dan in haar vroege stukken. Iets dat ook geldt voor ‘Indra’s Net’ dat gisterenavond zijn wereldpremière beleefde tijdens het Holland Festival. Monk begon er reeds aan in 2010, sinds 2020 werkt ze eraan met haar ensemble, natuurlijk onderbroken door de pandemie en nu was dus eindelijk het moment daar.

(meer…)

Lees verderMeredith Monk – Indra’s Net (Concert Recensie)

Kate Moore – Ridgeway / Monica Pearce – Textile Fantasies (CD Recensie)

De invloed van minimalisme als muzikale stroming, met zijn wortels in de jaren ’60 van de vorige eeuw werkt nog steeds door en menig componist die de opkomst niet eens heeft meegemaakt, is er nog steeds door beïnvloed. Dat geldt bijvoorbeeld voor de Australische, maar in Nederland woonachtige Kate Moore, die met haar al even bedwelmende muziek inmiddels een aardige reputatie heeft opgebouwd. Bij Unsounds verscheen onlangs ‘Ridgeway’, met daarop zes stukken van de afgelopen jaren. Hier veel minder bekend is de Canadese componiste Monica Pearce, die echter met het bij Centredisc verschenen ‘Textile Fantasies’ laat horen eveneens door deze stroming beïnvloed te zijn.

(meer…)

Lees verderKate Moore – Ridgeway / Monica Pearce – Textile Fantasies (CD Recensie)