VanBinsbergen Playstation – Tales Without Words (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Afgelopen zomer zag de eerste proeve van bekwaamheid van Quibus het licht. De heerlijk dansbare en gemakkelijk in het gehoor liggende EP ‘Save Some’. Het leverde de band rond toetsenist Martijn Holtslag de eerste successen en optredens. Dat was niet alleen fijn voor de portemonnee, maar zeker ook voor het groepsgeluid. En men ontdekte tijdens deze concerten dat de muziek zich uitstekend leende voor live optredens. Sterker nog: het bleek een meerwaarde!
Jeroen Diepenmaat hanteert een wel heel bijzondere wijze van muziek maken. Hij produceert geen noot, althans niet op de albums die in deze recensie centraal staan, maar kiest er daarentegen voor om letterlijk te knippen en plakken. De titels van zijn drie werkstukken, ‘Knip/Plak’ de nummers 1 tot en met 3, zijn dan ook perfect gekozen. Als basis geldt daarbij de zogenaamde flexidisc, een grammofoonplaatje gemaakt uit slap plastic, ooit bedacht om plaatjes met een tijdschrift mee te sturen in het pre-CD tijdperk. (meer…)
De Japanse pianiste Keiko Shichijo nam onlangs een bescheiden album op met de ‘zes dansen’ van de Armeens Ottomaanse componist Komitas Vardapet. Een voor ons volstrekt onbekende componist die het absoluut verdient om onder de radar vandaan te komen. Hulde dan ook aan Arnold de Boer en zijn Makkum Records die het aandurfde om deze opnames uit te brengen.
‘Rust roest’ zegt een bekende uitdrukking. Dat mag zo zijn, het omgekeerde gaat in ieder geval niet op. Want het nieuwe kwartet ‘Roest’, bestaand uit voorman en drummer Ruud Voesten, aangevuld met gitarist Federico Castelli, bassist Alessandro Fongaro en, heel opvallend, trompettist Tom Ridderbeekx straalt allesbehalve rust uit.
De in 1943 geboren Engelse componist Gavin Bryars is een veelzijdig man. Ooit, begin jaren ’60 gestart als bassist in de vrije improvisatie waarbij hij onder andere samen speelde met Derek Bailey en Tony Oxley, stapte hij al vrij snel over naar het componeren. Hij boekte al vroeg succes met ‘Sinking of The Titanic’ (1969) en ‘Jesus’ Blood Never Failed Me Yet’ (1971). Naast het vak van componist bleef Bryars actief als bassist, in Portsmouth Sinfonia en als docent. Inmiddels reeds met pensioen legt hij zich nu fulltime toe op het componeren.
Ruim twee jaar geleden bracht musicus en tekstschrijver Rob Klerkx het album ‘Magnolia’ uit, samen met zijn band The Secret. Een mooi album met even mooie, maar ook pakkende liedjes. Een album in de stijl van Americana en country rock. Inmiddels ligt er een opvolger, ‘Fever Dream’ waarin Klerkx, wederom met The Secret een wat andere weg is ingeslagen. Dit album klinkt namelijk beduidend steviger en feller, met een knipoog naar de psychedelische rock.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Australische componist en musicus Lawrence English heeft inmiddels een redelijk omvangrijk oeuvre opgebouwd. Met eigen producties, solo of in samenwerking met geestverwanten, als producer en als eigenaar van het inmiddels toonaangevende label Room40 dat zich net als English zelf, specialiseert in subtiele elektronica en veldopnames. En wat English eigen werk betreft: ‘Approaching Nothing’, dat eind vorig jaar verscheen, vormt een nieuwe loot aan de stam.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.