Weinig musici hebben een zo grote invloed gehad op de ontwikkeling van de experimentele elektronische muziek als de in 2015 overleden Dieter Moebius. Hij was samen met Conrad Schnitzler en Hans-Joachim Roedelius de oprichter van het befaamde Kluster / Cluster en werkte samen met zo goed als iedereen die er in de jaren ’70 toe deed in die krachtige, aan Krautrock verwante elektronische scene.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Het is een bijzonder concert dat pianoconcert voor de linkerhand van Walter Marchetti, met name vanwege de instructies die hij de pianist, in dit geval Reinier van Houdt, geeft: de pianist moet een zwarte paraplu, opengeklapt, met zijn linkerhand boven zijn hoofd houden gedurende het gehele concert. En dus met zijn rechterhand spelen. Verder moet het concert langzaam gespeeld worden om zoals Marchetti het zelf uitdrukt “een gevoel van onbeweeglijkheid te verlenen”.
De drie zangeressen Laura Polence, Una Bergin en Laurien Schreuder die samen Snowapple vormen kwamen hier al eens eerder voorbij. Toen met hun album ‘Illusion’. Inmiddels ligt er echter al weer enige maanden een opvolger op het stapeltje ‘nog te bespreken’. Met elf nieuwe stukken die als gemeenschappelijk thema reizen hebben is ‘Tracks’ een waardige opvolger.
Van de Australische componist en pianist Anthony Pateras verschenen onlangs twee albums bij het in Berlijn gevestigde Immediata. Het eerste solo album in 10 jaar als pianist, ‘Blood Streched Out’ bevat slechts twee stukken: het titelstuk ‘Blood Streched Out’ van bijna 44 minuten en ‘Chronochromatics’ van ruimt 35 minuten. Op ‘Beauty Will Be Amnesiac Or Will Not Be At All’ vinden we aansluitend het uit vier delen gelijknamige stuk voor percussie sextet en 6-kanaals elektronica. Hier uitgevoerd door Pateras, Jérôme Noetinger en Synergy Percussion.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
‘Textile’ heet het album van de Litouwse componiste Egidija Medekšaitė, geboren in 1979. En die titel is niet zo maar gekozen. Want naast compositie studeerde Medekšaitė tevens textiel design. Die verbinding zit overigens niet alleen in de titel van dit album maar ook in de structuur van haar composities, die vaak opgebouwd zijn uit patronen, net zoals dat het geval is met een geweven stuk textiel. Zelf zegt ze dan ook dat eigenlijk al haar stukken de naam ‘Textile’ mee zouden kunnen krijgen.
In het bij elkaar brengen van musici spelen podia en festivals soms een grote rol. ‘On the Silver Globe’, het debuut van het duo Myhr – Marhaug, was er wellicht niet geweest als MetaMorf, een kunstbiënnale in het Noorse Trondheim in 2016 de twee musici geen compositie opdracht had gegeven. De twee musici kenden elkaar al jaren, zo groot is de Noorse experimentele muziekscene nu ook weer niet, maar hadden nog nooit samengewerkt. De opdracht van MetaMorf smaakte echter naar meer en nu ligt er dus ‘On the Silver Globe’.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De drie stukken voor orkest die Challenge Records van componist Robin de Raaff op de CD ‘Entangled Tales’ heeft verzameld, bieden een mooi staalkaart van het werk van deze bijzondere componist. De Raaff, in 1968 geboren in Breda, speelde als kind zowel piano als basgitaar en groeide op met klassiek, jazz en rock. Die diversiteit aan stijlen vinden we terug in zijn gecomponeerde werk. Niet op een citerende manier, maar veeleer in zijn eclectische aanpak, in de uitbundige harmonische structuur en in de virtuositeit die hij vraagt van de instrumentalisten.