We kunnen het uitgebreid hebben over de (on)wenselijkheid van de multiculturele samenleving, maar intussen is de muziek van daarginds zodanig ingeburgerd dat hij steeds vaker ook door onze autochtonen wordt gespeeld, getuige ook het Belgische Auster Loo. Simon Leleux bespeelt de vaastrommel, daar darbuka geheten en Lydie Thonnard hanteert een scala aan niet westerse fluiten. Samen met een aantal gasten, waarvan ook maar een deel van ver komt, weten ze de sfeer van diezelfde verre streken intussen prima te treffen.

(meer…)

Muziek, wat is dat eigenlijk? Al rond speurend op internet vindt je in ieder geval de volgende definitie: ‘geheel van klanken door stemmen en / of instrumenten’. Volgens die definitie is ‘ROW’ van geluidskunstenaar Andreas Oskar Hirsch dus geen muziek. En toch, zelden zo’n prachtig ritme gehoord als hier. Het ritme van roeien. Want dat is wat Hirsch heeft gedaan, het geluid opnemen van roeiers.
(meer…)

De uit Kyoto, Japan afkomstige Midori Hirano kreeg een klassieke piano opleiding alvorens ze in 2008 naar Berlijn toog en zich daar in de elektronische scene stortte. Ze maakt muziek bij video installaties, films en dansvoorstellingen en vrij werk waarvan het debuut bij Sonic Pieces, ‘Minor Planet’ een voorbeeld is.

(meer…)

De film ‘Tabu: A Story of the South Seas’ uit 1931 was de laatste film van de vermaarde Amerikaanse regisseur Friedrich Wilhelm Murnau. De première maakte hij net niet meer mee. Hij overleed een week eerder ten gevolge van een auto ongeluk. De film, spelend in Polynesië, handelt over de onmogelijke liefde tussen parelduiker Matahi en het meisje Reri, die aan de goden is beloofd. De twee vluchten, maar dat levert allerminst het geluk op. Ze komen op een gekoloniseerd eiland terecht en vallen ten slachtoffer aan uitbuiting door onze beschaving. Dit verhaal en de onverwachte dood van Murnau inspireerde de Franse componiste en pianiste Christine Ott tot het componeren van haar versie van ‘Tabu’.

(meer…)