De Duitse componist Hans Zender, geboren 1936, is vanaf eind jaren ’50 zowel actief in de rol van componist als in die van dirigent. Noemde hij zichzelf in 1975 nog een componerende dirigent, tegenwoordig ziet hij zichzelf meer als een dirigerende componist. Maar beide ambachten zijn voor hem noodzakelijk en met elkaar verbonden. Vandaar ook dat hij twee stukken op een recent album bij Wergo zelf dirigeert.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Cd’s die bij Edition Wandelweiser verschijnen zijn vrijwel altijd gewijd aan één componist, regelmatig slechts één of twee, lang uitgerekte stukken bevattend. Soms vinden we echter een album dat stukken van meerdere componisten bevat, bijeengehouden door de uitvoerder. Bij het vorig jaar verschenen ‘Chants‘ is dat de sopraan Irene Kurka, bij ‘Beuger. Boon. Susam‘ is dat de pianist Dante Boon.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Wolfgang Rihm heeft na zijn doorbraak met zijn orkest stuk ‘Morphonie – Sektor IV’ tijdens de Donaueschinger Musiktagen van 1974 een groots oeuvre geschapen dat internationaal reeds vele malen in de prijzen is gevallen. Een oeuvre dat inmiddels te veelomvattend is om in een paar begrippen samen te vatten. De twee werken voor ensemble en het stuk voor solo klarinet dat door NEOS verzameld is op het album ‘Sphären‘ kan dan ook niet meer zijn dan een verdere stap in het ontdekken van deze componist.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Half jaren ’90 was professor Elizabeth Loftus één van de eersten die de betrouwbaarheid van herinneringen aan de kaak stelde. In de ‘Myth of Repressed Memory’ toonde ze overduidelijk aan dat ’teruggevonden herinneringen’ lang niet altijd betrouwbaar zijn. Met andere woorden: niet alles waarvan we denken dat het is gebeurd, is ook daadwerkelijk gebeurd. Voer voor psychologen, maar ook voor kunstenaars. Zo stelde de kunstenaar A.R. Hopwood een ‘False Memory Archive‘ samen, iets wat de Amsterdamse Evelien van den Broek weer inspireerde tot haar album, dat de toepasselijke titel ‘False Memories’ draagt.
Theo Loevendie, geboren op 17 september 1930 en gelukkig nog steeds onder ons, is altijd een bijzonder componist geweest. Vanaf het begin van zijn carrière tot de dag van vandaag, beweegt hij zich zowel in de wereld van de jazz als de gecomponeerde muziek Zijn gecomponeerde werk voor piano werd vorig jaar vastgelegd door Ralph van Raat, in chronologische volgorde en uitgebracht door Attacca Productions.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.