December vorig jaar bezocht ik in De Singel een concert van het Antwerpse strijkorkest Boho Strings. Eén van de stukken die op het afwisselende programma stond was ‘In Deep Silence III’ van de eveneens in Antwerpen residerende Wim Henderickx. Dat concert betekende tevens de presentatie van een album, ‘Nostalgia’, verschenen bij Antarctica-Records en geheel gewijd aan de muziek voor strijkorkest van deze componist.

(meer…)

Onder de naam ‘Horizon’ brengt het Koninklijk Concertgebouworkest regelmatig Cd’s uit met hedendaags gecomponeerde muziek, vaak geschreven in opdracht van het orkest. Onlangs verscheen deel 9, met daarop muziek van twee Nederlandse componisten: Joey Roukens en Richard Rijnvos en nieuwe stukken van de Hongaarse componist Peter Eötvös en de Estlandse componist Erkki-Sven Tüür. Met bijna anderhalf uur een vol programma.

Voor een musicus heeft het uitvoeren van werk van hedendaagse componisten het grote voordeel dat je met de maker van het stuk kunt overleggen. Wat bedoelde hij of zij nu precies met die frase of die passage en hoe laat ik die het best tot zijn recht komen? Gitarist Martin van Hees maakt daarvan gewag in het boekje bij ‘Remgewogen’, uitgekomen bij trptk, waarop hij muziek van Nederlandse componisten voor akoestische gitaar bijeenbracht.

De Duitse componist Wolfgang Rihm componeerde tussen 1975 en 2014 zes vioolconcerten. Alles zes zijn ze nu uitgegeven door Naxos, in samenwerking met de SWR, in een prachtige uitvoering van de Chinese violiste Tianwa Yang, begeleid door de Deutsche Staatsphilharmonie Rheinland-Pfalz, deels onder leiding van de uit Singapore afkomstige Darrell Ang en deels onder die van de Zwitserse dirigent Christoph-Mathias Mueller.

(meer…)