Nee, de Franse componist, maar in Duitsland woonachtige componist Mark Andre heeft geen Nederlands geleerd. Het woord ‘HIJ’ bij Andre, zoals gebruikt in de stukken ‘HIJ 1’ en ‘HIJ 2’, die onlangs door Wergo op Cd werden uitgebracht, heeft een geheel andere betekenis dan ons persoonlijk voornaamwoord voor de derde persoon. Het is enerzijds gebaseerd op een Scandinavische groet, zoals ons woord Hallo en anderzijds een afkorting die staat voor ‘Hilfe Jesus’.
‘The Last Hotel’ was de eerste opera van Donnacha Dennehy en Enda Walsh. Een opname hiervan verscheen onlangs bij Cantaloupe Music. Bij vlagen briljant, maar soms ook verzandend in niet ter zake doende zijwegen die de duidelijkheid niet ten goede komen. Iets waar de tweede opera, ‘The Second Violist’, die tijdens het laatste Opera Forward Festival zijn Nederlandse première beleefde, eveneens last van had.
John McCowen is zowel klarinettist als componist en zowel actief binnen de hedendaags gecomponeerde muziek als binnen de experimentele avant-garde. Onlangs verscheen een nieuw album met zijn cyclus ‘Mundanas’ bij Wandelweiser Records, gespeeld door hemzelf en de eveneens Amerikaanse Madison Greenstone.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Zweedse componist Magnus Granberg lijkt de inspiratie van zijn stukken nogal eens te ontlenen aan vocale werken uit de klassieke muziek. Voor ‘Early to Late’, dat hier eerder aan bod kwam, was dit ‘O Lord, How Vain’ van Wiiliam Byrd en voor ‘Nun, es wird nicht weit mehr gehn’, dat ensemble Skogen onlangs opnam voor Another Timbre, is het een deel uit ‘Die Winterreise’ van Franz Schubert dat hem op gang bracht.
Een jaar geleden besteedde ik hier aandacht aan ‘Cumulus’, het tweede album van de nog zeer jonge componiste Sarah Neutkens, vol mooi stukken voor piano, door haar zelf gespeeld. Nu ligt de opvolger er al: ‘Pieces for Strings’. Dit zouden ook stukken voor piano kunnen zijn, die heeft immers ook snaren, maar nee, het gaat om stukken voor strijkers, uitgevoerd door het Dutch String Collective.
Eerder betoonde ik mij enthousiast over ‘Hoe dan’, het tweede album van Roos Blufpand. Muzikaal een mooi album, maar wat me vooral trof was de openheid en kwetsbaarheid van deze zangeres en de wijze waarop ze in de wereld staat, de vragen stellend die ons allen bezig houden, maar waar we niet altijd goed raad mee weten. Op haar derde album dat begin dit jaar verscheen, ‘Kleed me uit’, gaat Blufpand verder op de ingeslagen weg.
Op zoek naar de betere ambient en aanverwante elektronica? Dan kunt u niet om het Franse Ultimae heen. Enige keren per jaar brengt dit label grensverleggende albums uit die niet alleen bijzonder mooi klinken, maar er ook nog eens zeer stijlvol uitzien. We zetten hier drie recente op een rij: Connect.Ohm met ‘9980’, Master Margherita met ‘Border 50’ en Matin Nonstatic met ‘Ligand Remixes’. Laat u verrassen.
Het uitvoeren van een compositie is te zien als een communicatieproces. De componist uit zich middels zijn compositie, de uitvoerder reageert hierop middels zijn uitvoering. En hoe zeer de componist de uitvoerder ook probeert te sturen – en sommige componisten gaan hier bijzonder ver in – het blijft altijd een samenspel. Natuurlijk kun je met dit gegeven ook spelen, zoals componist Bruno Duplant en pianist / componist Reinier van Houdt doen bij ‘Lettres et Replis’, verschenen bij Elsewhere.
De invloed van de Franse componist Olivier Messiaen op de hedendaagse muziek is nog immer zeer groot. Hij wordt dan ook nog volop gespeeld en opgenomen. Onlangs bracht Apartment House een nieuwe opname uit van ‘Quatuor pour la fin du temps’, legde Martin Helmchen het inmense werk voor piano solo ‘Vingt regards sur l’enfant-Jésus’ vast op Cd en boog Alexander Soares zich over twee kleinere stukken: ‘La Fauvette Passerinette’ en de ‘Prélude’. Tijd voor Messiaen dus.