Evan Parker & Matthew Wright: Trance Map+ – Crepescule In Nickselsdorf / Derek Bailey, Han Bennink & Evan Parker – Topographie Parisienne (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Gerald Fiebig – Gasworks (CD Recensie)
Op ‘Gasworks’, uitgebracht door het in veldopnames en geluidsinstallaties gespecialiseerde Grünrekorder, bracht geluidskunstenaar Gerald Fiebig een vijftal stukken bijeen die hun oorsprong vinden in de Gaswerke van Augsburg-Oberhausen (niet te verwarren met de beroemde Gasometer in Oberhausen in het Ruhrgebied), een fabriekscomplex waar tot 2001 gas werd gewonnen uit kolen. Het complex is inmiddels een centrum voor kunst, zoals met veel industrieel erfgoed in Duitsland en vormt daarmee een prima decor voor wat Fiebig wil vertellen.
Erik Satie – Socrate (CD Recensie)
Sommige componisten danken hun faam aan slechts een klein aantal werken, waardoor we bijna zouden vergeten dat ze nog veel meer gecomponeerd hebben. Noem bijvoorbeeld de naam Erik Satie en we denken direct aan de Trois Gymnopedies en de Gnossiennes, beiden uit het begin van zijn carrière als componist. Satie schreef echter veel meer, onder andere voor toneel. Eén van die stukken is ‘Socrate’, dat onlangs weer eens subliem werd opgenomen door de sopraan Olalla Alemán en pianist Guy Vandromme voor Wandelweiser Records.
Guillaume Meral – Impasse (CD Recensie)
Onder de titel ‘Impasse’ bracht de Franse accordeonist Gulliaume Meral bij TRPTK een album uit met muziek van landgenoot Franck Angelis, naast componist ook zelf actief als uitvoerend accordeonist, Iets dat ook geldt voor de Rus Sergei Voitenko, van wie Meral eveneens een stuk op dit album speelt.
Jasper Blom Quartet – Polyphony (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Niklas Adam – Undulate (CD Recensie)
De in Oslo wonende Deen Niklas Adam werkt in het brede veld van muzikale installaties en performances. De muziek op zijn debuutalbum voor het Noorse SOFA Records, ‘Undulate’ past perfect in die lijn. De twee stukken die het album telt zijn een soort van muzikale sculpturen, weerbarstig, speels en onmogelijk in een hokje te plaatsten. Hedendaags gecomponeerde muziek, experimentele elektronica en beeldende kunst raken hier op bijzondere wijze in elkaar verstrengeld.
Stereo Hypnosis & Christopher Chaplin – Bjarmi (CD Recensie)
Eerder dit jaar prees ik ‘Paradise Lost’ van de Engelse componist en musicus Christopher James Chaplin, waarop hij zich boog over John Miltons befaamde gedicht. Niet lang daarna verscheen ‘Bjarmi’, bij het Oostenrijkse Fabrique Records waarop Chaplin samenwerkt met het Ijslandse trio Stereo Hypnosis, bestaande uit Óskar en Pan Thorarensen – vader en zoon en Thorkell Atlasson.
- Naar vorige pagina
- 1
- …
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- …
- 191
- Naar volgende pagina