De uit Hamburg afkomstige Dieter Mauson maakt, samen met de Chileen Cristóbal Rawlins, deel uit van het duo 7697 Miles. In mei vorig jaar besteedde ik hier aandacht aan het bij Attenuation Circuit uitgekomen ‘Kiñe’. Mauson verkent echter ook solo de wereld van de elektronica. En wel onder het alias Occupied Head. Onlangs verscheen bij Wet Dreams Records ‘Steady’.
In deze laatste recensie komen twee LP’s aan bod die Anthony Pateras maakte met musici met wie hij al veel langer samenwerkt. ‘A Sunset for Walter’, uitgekomen bij Penultimate Press, is weliswaar het eerste duo album van Pateras met Jérôme Noetinger, maar het is zeker niet de eerste keer dat de twee samenwerken. Hetzelfde geldt voor violist Erkki Veltheim, die een belangrijke rol speelt in tētēma, dat verder bestaat uit drummer Will Guthrie en zanger Mike Patton. Beiden kwamen we bijvoorbeeld ook tegen op de box met Pateras’ gecomponeerde werk.
(meer…)
Op recent werk, van eind vorig jaar en begin dit jaar, is Anthony Pateras te horen in een aantal samenwerkingen, deels met musici waar hij al langer mee optrekt, zoals Erkki Veltheim en Jérôme Noetinger, maar deels ook met musici waar hij niet eerder materiaal mee opnam als eRikM, het alias van Eric Matt en Valerio Tricoli. Samenwerkingen die in dit derde deel van het Anthony Pateras portret centraal staan.
Naast ‘Collected Works, Volume II’, dat hier gisteren voorbij kwam, bracht Anthony Pateras op zijn Immediata label vorig jaar ook nog ‘Bern – Melbourne – Milan’ uit, met daarop diverse niet eerder uitgebrachte live opnames van het trio waar hij in het vorige decennium druk mee was: Pateras / Baxter / Brown, met naast hemzelf op geprepareerde piano, David Brown op geprepareerde gitaar en Sean Baxter op percussie.
De uit Melbourne afkomstige componist en pianist Anthony Pateras beweegt zich inmiddels al zo’n twintig jaar vrij door het muzikale landschap. Hedendaags gecomponeerde muziek, free jazz, experimentele elektronica, post rock, installaties, niets is hem vreemd. Ook op deze blog kwam hij herhaaldelijk voorbij, voor het laatst begin vorig jaar met zijn album ‘Ellesmere’. Zijn veelzijdigheid en enorme productie nopen tot een uitgebreide update.
Het pianokwartet als bezetting en dan meestal als piano met een strijktrio, kent zijn hoogtijdagen in de achttiende en negentiende eeuw. Componisten als Mozart, Beethoven, Schubert en Brahms schreven ervoor. In de twintigste eeuw raakt het pianokwartet, net als alle andere vaste vormprincipes wat in het gedrang. Toch zijn er altijd nog componisten die zich ertoe aangetrokken voelen, getuige ook deze Cd met drie stukken voor deze bezetting van de uit Litouwen afkomstige Arvydas Malcys en het pianokwartet van de Let Pēteris Vasks, gespeeld door het Ippolitov-Ivanov Piano Quartet op het bij Naxos verschenen ‘Baltic Inspiration’.
Fluitiste Ilonka Kolthof heeft een missie: de piccolo, kleinste van de fluitfamilie, presenteren als volwaardig solo instrument. Dat vraagt om nieuwe composities, want echt veel is er voor dit instrument in de afgelopen eeuwen immers niet geschreven. Het kreeg gestalte in The Dutch Piccolo Project waar Kolthof nu al een aantal jaren mee bezig is. Zo stond zij vier jaar geleden met een aantal stukken in De Link en verscheen er onlangs een prachtige uitgave bij TRPTK, getiteld ‘Halo’, met stukken voor piccolo en piano, waarbij ze samenwerkt met Ralph van Raat.
Zou gitarist, componist en filmer Niels Duffhues de uitbraak van het Coronavirus hebben voorvoeld? Het zou verklaren waarom zijn laatste project ‘Abandon All Hope’, waar hij nog onlangs mee in diverse theaters te zien was, mij als passend bij deze barre tijden overkomt. Alleen al die titel. Onlangs maakte Duffhues dit project verder tastbaar door het uitbrengen van een fotoboek, voorzien van een downloadcode voor de muziek een QR Code voor de films.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Gintas K of Gintas Kraptavičius, zoals hij eigenlijk voluit heet, is afkomstig uit Litouwen en heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de elektronische muziek in zijn vaderland, onder andere door zijn deelname aan Modus, dat zich richtte op de meer heftige, industriële vormen van elektronica. Dat horen we in zijn huidige solowerk nog steeds terug, maar dan wel op een geheel andere wijze dan vroeger, getuige ook het onlangs bij het in Deventer gevestigde Esc. Rec. verschenen ‘Variations in a-moll for a granular synthesis’.