De Bijloke, Gent – 15 november 2024

Onder de titel ‘Les extrêmes se touchent’, ofwel ‘de extremen raken elkaar’ bracht de Brussels Philharmonic afgelopen vrijdag in De Bijloke, de concertzaal van Gent, een programma waar we in Nederland niet van durven dromen. Want welk orkest van formaat bij ons durft het aan om in één concert louter muziek van Pierre Boulez, volgend jaar is het honderd jaar geleden dat hij werd geboren, iets dat in Gent uitgebreid herdacht wordt en John Cage te programmeren? Juist, geen enkel orkest. Want daar krijg je geen zalen mee vol. Iets dat daar in De Bijloke overigens nog wel mee viel. Maar ja, daar kun je ook voor € 60,- gedurende het seizoen twaalf concerten hedendaagse muziek bijwonen! Maar genoeg geklaagd, op naar de muziek die hier op grootse wijze klonk, onder leiding van niemand minder dan Ilan Volkov, ook nog eens één van de beste dirigenten als het over hedendaags gaat.

(meer…)

Willem Twee Toonzaal / Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch – 14 november 2024

De twee concerten op donderdagavond, mijn laatste verslag van deze editie van November Music, laten prachtig horen hoe divers de hedendaags gecomponeerde muziek is. Want de muziek van Kate Moore, uitgevoerd door haar eigen Herz Ensemble, klinkt totaal, maar dan ook totaal anders dan het door Orkest De Ereprijs, samen met sopraan Elisabeth Hetherington uitgevoerde ‘Tattar…rattat’ van Andys Skordis. Zo gelijkmatig en introspectief als de muziek van Moore meestal klinkt, zo explosief en extravert gaat het er bij Skordis aan toe, met een absolute glansrol voor Hetherington, die volkomen terecht onlangs nog de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs won.

(meer…)

Theater aan de Parade, s’-Hertogenbosch – 10 november 2024

De derde dag alweer van November Music, met ook vandaag weer een primeur. Niet eerder trad het Radio Filharmonisch Orkest op tijdens dit festival, vanmiddag met hetzelfde programma dat gisteren klonk tijdens het NTR Zaterdagmatinee. Onder leiding van Vasily Petrenko, die al eerder voor muzikaal vuurwerk zorgde met dit orkest, speelde men het zelden uitgevoerde ‘Absolute Jest’ van John Adams, met als solisten het Dudok Quartet en de vierde symfonie van Dmiti Sjostakovitsj. En het is het Dudok Quartet dat zonder het Radio Filharmonisch Orkest het concert aanvangt, iets dat niet vaak gebeurt in concertland. Ze spelen het eerste deel van het strijkkwartet ‘What Remains’ uit 2020 van Joey Roukens.

(meer…)

Theater aan de Parade, s’-Hertogenbosch – 9 november 2024

Het leuke aan een festival als November Music is de grote variëteit aan muziek. Zo bezocht ik gisteren in Theater aan de Parade eerst de speelse uitvoering van ‘Inner Life’ van Wim Henderickx, uitgevoerd door Muziektheater Transparant, het HERMESensemble, het Nemø ensemble en het Vocaal Ensemble Markant om aansluitend een prachtig concert bij te wonen van het Concertgebouworkest, onder leiding van Matthias Pintscher met – naast een uitvoering van zijn celloconcert ‘Un Despartar’, met Alisa Weilerstein als soliste – de wereldpremière van Liza Lim’s celloconcert ‘A Sutered World’, uitgevoerd door Nicolas Altstaedt en stukken van Henri Dutilleux en György Lígeti.

(meer…)

Theater aan de Parade / Grote Kerk, s’-Hertogebosch – 8 november 2024

November Music, editie 2024 is begonnen. Gisterenavond vonden de eerste twee concerten plaats met als rode draad de cello. Twee concerten die eerder deze week ook te horen waren tijdens de Cello Biennale in Amsterdam. Amsterdam Sinfonietta trapte af in een volledig verbouwd Theater aan de Parade, met een concert op het grensgebied tussen volksmuziek uit de Kaukasus en hedendaags gecomponeerd, waaronder het nieuwe celloconcert, ‘Sävq’ van Franghiz Ali-Zadeh, met Kian Soltani als solist. Verder hoorde ik Capppella Amterdam, onder leiding van Daniell Reuss, met het nieuwe stuk van Mathilde Wantenaar en ‘Canticle of the Sun’ van Sofia Goebaidoelina. Als solist hoorden we Pieter Wispelwey.

(meer…)

Concertgebouw, Amsterdam – 25 oktober 2024

Stond ik gisteren hier nog stil bij de verjaardag van Charles Ives, 20 oktober, vandaag sta ik stil bij die van Arnold Schönberg, 24 september, die herdacht wordt door het Koninklijk Concertgebouworkest, onder leiding van Ryan Wigglesworth. Het geboortejaar was hetzelfde: 1874, honderdvijftig jaar geleden dus. Beiden speelden een grote rol in de ontwikkeling van de hedendaagse gecomponeerde muziek, maar daarmee heb je de overeenkomsten dan ook wel zo’n beetje gehad. En waar Ives zo ongeveer zijn hele leven in de marges heeft moeten opereren, stond Schönberg vol in de schijnwerpers. Wat overigens geenszins wil zeggen dat iedereen dol was op de nieuwe weg die hij formeel in 1908 in sloeg, die van de atonaliteit.

(meer…)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 24 oktober 2024

Afgelopen zondag was het honderdvijftig jaar geleden dat de Amerikaanse componist Charles Ives werd geboren. Eén van de meest originele en baanbrekende componisten uit de geschiedenis van de muziek en één van de meesters die eind negentiende, begin twintigste eeuw de muzikale wereld danig op hun kop zette. In tegenstelling tot Arnold Schönberg – die ruim een maand eerder het levenslicht zag, iets wat vanavond door het Concertgebouworkest wordt herdacht – kwam de erkenning in zijn geval pas laat. In 1986, ook al weer bijna veertig jaar geleden, richt pianist John Snijders met een aantal geestverwanten het Ives Ensemble op, in eerste instantie om die parels in het kamermuziekgenre van Ives te kunnen uitvoeren, waarvan er ook vanavond zeven klinken in het Muziekgebouw aan ’t IJ.

(meer…)

Stuk, Leuven – 20 oktober 2024

Als deze derde dag van het Transit Festival één ding duidelijk maakt dan is het wel hoe groot de zeggingskracht van hedendaags gecomponeerde muziek kan zijn. Op zo’n dag als deze begrijp ik eigenlijk niet goed waarom niet gewoon iederen dol enthousiast is over dit genre. De zes componisten waarvan vandaag werk klinkt, Øyvind Torvund, Joanna Bailie, Saska Venegas, Annelies Van Parys, Ellen Jacobs en Kaija Saariaho slagen er stuk voor stuk in, ieder natuurlijk op zijn eigen wijze om de luisteraar aan zich te binden. Het overkoepelende thema daarbij is voor mij het begrip ’tijd’. Waarbij dingen horen als terugkijken en herinnering, maar ook zaken als afscheid nemen, met als meest ultieme in het geval van de dood. En valt u nog iets anders op in dit rijtje namen? Juist, vijf van de zes componisten zijn vrouwen. Dat was in de tijd toen de onlangs overleden Saariaho begon wel anders.

(meer…)