Richard Wagner – Das Rheingold (Concert Recensie)

De Munt, Brussel – 29 oktober 2023

Wotan (Gábor Bretz) en Ficka (Marie-Nicole Lemieux) bij hun eerste opkomst. Foto’s: Monika Rittershaus.

Na ‘Lohengrin’ (2018), ‘Tristan und Isolde’ (2019) en ‘Parsifal’ (2022), uitvoeringen die allemaal ook op deze blog aan bod kwamen, is Alain Altinoglu, sinds 2016 muziekdirecteur en chef-dirigent van De Munt, nu toe aan een over twee seizoenen verspreidde complete ‘Der Ring des Nibelungen’, het meesterwerk van Richard Wagner. Natuurlijk te beginnen met ‘Das Rheingold’. De gehele cyclus staat onder regie van de Italiaanse regisseur en beelden kunstenaar Romeo Castellucci die op een aantal punten zeker weet te verrassen, al kent zijn regie ook een aantal opvallend zwakke momenten. Maar zijn insteek en benadering van dit eerste deel is zeker de moeite waard en doet ons uitzien naar het vervolg. Altinoglu en Wagner bleek al eerder prima samen te gaan, deze dirigent heeft duidelijk affiniteit met diens muzikale wereld, iets dat ook gisterenavond bleek in deze versie van ‘Das Rheingold’. Zuiver en helder spel, met veel gevoel en de broodnodige dramatiek gebracht. Iets waar dit voortreffelijke orkest natuurlijk ook een grote rol in speelde. En de vocalisten zijn over de gehele linie meer dan voldoende, met enkele uitschieters.

(meer…)

Lees verderRichard Wagner – Das Rheingold (Concert Recensie)

Lera Auerbach Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 21 en 22 oktober 2023

Het Berlage Saxophone Quartet en dirigent László Norbert Nemes tijdens de repetitie voor ‘Gallows Songs’. Foto: Facebookpagina Berlage Saxophone Quartet.

Tijdens het laatste concert met de muziek van Lera Auerbach twee stukken voor kleine bezetting, het ‘Trio voor viool, hoorn en piano’ uit 2014 en de ‘Seraphim Canticles’ voor strijksextet, uit 2011, beiden uitgevoerd door het New European Ensemble en de uit 2013 stammende ‘Gallows Songs’ voor saxofoonkwartet, we horen het Berlage Saxophone Quartet en vrouwenkoor, Nationaal Vrouwen Jeugdkoor, onder leiding van László Norbert Nemes. Festival Dag in de Branding bedong dat dit weekend tevens stukken van Nederlandse of in Nederland woonachtige componisten zouden klinken: En dus hoorden we ‘Dreams of Air’ van Rozalie Hirs, ‘Thorns’ van Kate Moore en ‘Paschali Laudes’ van Guzmán Calzada Llorente, die voor twee jaar aan het festival verbonden is als componist in residentie.

(meer…)

Lees verderLera Auerbach Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Lera Auerbach Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Amare, Den Haag – 21 oktober 2023

Ik vervolg mijn verslag van het Festival gewijd aan de muziek van Lera Auerbach met de twee concerten op zaterdagavond in de concertzaal van Amare. Gespeeld werden ‘Sogno di Stabat Mater (naar Pergolesi)’ uit 2015, door musici van het New European Ensemble, samen met studenten van de Ensemble Academy van het Koninklijk Conservatorium, ‘Dreammusik voor cello en kammermuziekensemble’ uit 2014 door het New European Ensemble en het splinternieuwe ‘Flights of the Angakok’ dat afgelopen donderdag zijn wereldpremière beleefde in het Muziekgebouw aan ’t IJ, door het Nederlands Kamerkoor, pianiste Yang Yang Cai, de percussionisten Vitaly Medvedev en Kalina Vladovska en Thorwald Jørgensen op theremin. En dat alles onder leiding van Auerbach zelf.

(meer…)

Lees verderLera Auerbach Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Lera Auerbach Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 20 en 21 oktober

Lera Auerbach en het Residentie Orkest na afloop van het concert gisterenavond. Foto: Wouter Vellekoop, Residentie Orkest.

Deze week staat, dankzij Amare en Festival Dag in de Branding de Russisch-Amerikaanse componiste Lera Auerbach volop in de schijnwerpers. Ik maakte er reeds eerder gewag van naar aanleiding van recente Cd’s met haar 24 preludes voor viool en piano en de twee laatste piano trio’s, die overigens afgelopen woensdag op dit festival ook live werden uitgevoerd. Gisterenavond klonk in de concertzaal van Amare, door het Residentie Orkest en onder haar leiding, de tweede uitvoering van haar vijfde symfonie ‘Paradise Lost’ en vanmiddag voerden altvioliste Esther Apituley en pianiste Saskia Lankhoorn ‘Arcanum’ uit. Maar er was meer: we hoorden Auerbach vrijdagavond ook als pianiste in Mozart’s twintigste pianosconcert, KV 466, het spelen combinerend met het dirigeren, een prachtig gezicht.

(meer…)

Lees verderLera Auerbach Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Kronos Quartet – Five Decades Tour (Concert Recensie)

De Singel, Antwerpen – 17 oktober 2023

Het Kronos Quartet. Van links naar rechts: Hank Dutt, John Sherba, David Harrington en Paul Wiancko. Foto: website kwartet

Het fameuze Kronos Quartet bestaat vijftig jaar! In november 1973 gaven ze hun eerste concert. Reden dus om de wereld rond te gaan en dus ook De Singel in Antwerpen aan te doen, met een programma dat recht moet doen aan een halve eeuw spelen en ontdekken. Onmogelijk natuurlijk, ze zouden een maand lang, iedere avond in De Singel moeten staan om een beetje in de buurt te komen.Want als er één strijkkwartet is dat zich gecommitteerd heeft aan hedendaagse gecomponeerde muziek, dan is het wel dit kwartet. Het aantal werken speciaal voor hen geschreven, met als meest bijzondere wapenfeit ‘Fifty for the Future’, is inmiddels niet meer bij te houden. Opvallend is de consistentie in dit kwartet, oprichter en eerste violist David Harrington, tweede violist John Sherba en altviolist Hank Dutt kennen elkaar inmiddels door en door. Alleen de rol van de cellist is de nodige keren gewisseld, Paul Wiancko stapte februari van dit jaar in. Een eerste kenmerk van dit kwartet: alles is hedendaags, het oudste stuk stamt uit 1984, van het meest recente is de inkt net droog. Een tweede kenmerk: dit kwartet haalt zijn werk werkelijk overal vandaan, het beperkt zich geenszins tot westerse componisten, het beperkt zich zelfs niet tot ‘klassieke’ componisten, ook dat kwam gisteren overduidelijk aan bod. Een derde kenmerk is dat dit kwartet ook een boodschap heeft en de actualiteit geenszins schuwt. En tot slot een vierde kenmerk: deze meesters beperken zich al lang niet meer tot die vier snaarinstrumenten, met de benaming ‘strijkkwartet’ doe je het Kronos Quartet feitelijk te kort.

(meer…)

Lees verderKronos Quartet – Five Decades Tour (Concert Recensie)

Edison Uitreiking Jazz & Klassiek (Concert Recensie)

AFAS Theater, Leusden – 9 oktober 2023

Foto’s Sanne van der Zijden

Op 18 september maakte de stichting die ieder jaar de Edisons uitreikt, NVPI, deze bekend in de categorieën Jazz en Klassiek. Afgelopen maandagavond werden ze uitgereikt in het theater van softwarebouwer AFAS, één van de sponsoren. Een feestelijk diner gelardeerd met de nodige toekenningen en interviews. Tevens werden er twee oeuvre prijzen uitgereikt, waarvan de namen niet vooraf bekend waren gemaakt. André Rieu won hem in de categorie klassiek en drummer Han Bennink, een veel geziene gast op deze blog, kreeg hem voor jazz. Wie de Edisons kent weet dat de keuze voor beiden eigenlijk wel een heel bijzondere is. Voor Rieu omdat hij, in ieder geval in Nederland, door de ‘klassieke’ muziekindustrie niet echt serieus wordt genomen en voor Bennink omdat hij nu niet bepaald melodieuze muziek maakt. Want hoe mooi de muziek ook was die er op deze maandagavond klonk, heel spannend, tegendraads en onverwacht kon ik het over het algemeen niet noemen. Het verklaart voor een deel waarom geen enkel winnend album hier voorbij kwam.

(meer…)

Lees verderEdison Uitreiking Jazz & Klassiek (Concert Recensie)

Kaija Saariaho – Innocence (Concert Recensie)

Nationale Opera en Ballet, Amsterdam – 7 oktober 2023

Twee contrasterende gebeurtenissen in één beeld. Foto’s Marco Borggreve

Geen kunstvorm is in mijn ogen zo geschikt om een verhaal vol emoties te vertellen als opera. Dat vind ik al langer, maar drong gisterenavond weer eens in volle omvang tot mij door bij de Nederlandse première van de laatste opera van de eerder dit jaar overleden Finse componiste Kaija Saariaho: ‘Innocence’, bij Nationale Opera en Ballet. Juist door die combinatie van muziek, zang, gesproken woord, decors, belichting en kostuums is deze kunstvorm bij uitstek geschikt om de transfer van complexe emoties en dat is in dit verhaal zeker aan de orde, naar de luisteraar en kijker te bewerkstelligen. Een schietpartij op een school is de gebeurtenis die hier centraal staat en waarvan wij getuigen zijn. We zien de aanloop, de gebeurtenis zelf – behalve het schieten – en de nasleep. En dat alles tegelijkertijd, in een onontwarbare kluwen van oorzaak en gevolg. De titel is daarbij perfect gekozen: niemand is hier onschuldig en niemand is schuldig. Maar niets dan lof voor deze fantastische prestatie, van het Residentie Orkest, onder leiding van Elena Schwarz, voor regisseur Simon Stone, voor de decors van Chloe Lamford, voor librettist Sofi Oksanen, voor alle vocalisten en het koor en natuurlijk voor Saariaho.

(meer…)

Lees verderKaija Saariaho – Innocence (Concert Recensie)

Luís Vicente, John Dikeman, William Parker & Hamid Drake (Concert Recensie)

De Singer, Rijkevorsel (Oorstof) – 5 oktober 2023

John Dikeman. Foto’s: Jef Vandebroek

Volgens mij gaat de samenwerking tussen saxofonist John Dikeman, bassist William Parker en slagwerker Hamid Drake terug tot 2014. Op 5 mei van dat jaar traden ze op in het Gentse La Resistenza, vastgelegd op het onvolprezen ‘Live at La Resistenza’, verschenen bij het daar gevestigde El Negocito Records. Twee dagen later stonden ze in Café Oto, waarvan de weerslag te vinden is op het alleen als download bij Otoroku verkrijgbare ‘Cleaning the Mirror’. Live zag ik de heren twee keer, in 2015 stonden ze in het Bimhuis, in 2019 bij Onder Stroom in Antwerpen, een concert georganiseerd door Sound in Motion in de Oorstof serie, in het kader waarvan ook het concert gisteren in De Singer plaatsvond. Nu samen met trompettist Luís Vicente. Overigens niet de eerste keer dat deze vier musici samenspelen, want in 2020 verscheen ‘Goes without saying, but it’s got to be said’ bij JACC Records, met opnames van eerder dat jaar. Hier ook besproken. Over dat album merkte ik op: “Constant is hier sprake van dat stomende ritme, waar vooral Parker debet aan is en wat voor de twee blazers de perfecte voedingsbodem vormt voor de meest dwarse solo’s denkbaar”.

(meer…)

Lees verderLuís Vicente, John Dikeman, William Parker & Hamid Drake (Concert Recensie)

Flat Earth Society – Live in De Singer / R.I.P. (Concert / Download Recensie)

De Singer, Rijkevorsel – 30 september 2023

Een groepsfoto uit 2020. Foto: Phile Deprez

Wie De Singer in Rijkevorsel kent, weet dat je daar niet zo maar een bigband van vijftien musici in kwijt kunt. Maar met wat kunst en vliegwerk slaagden de leden van de Flat Earth Society er gisterenavond toch in een plek te vinden. Negen musici op het podium en de vijf rietblazers en de gitarist naast elkaar voor het podium. Het gaat een beetje ten koste van de geluidskwaliteit, op zoveel geweld is deze zaal niet echt berekend, maar aan de andere kant: er zo dicht op zitten heeft ook wel weer zijn charme. En een optreden van de Flat Earth Society, we mogen het afkorten tot FES, is hoe dan ook altijd een feest, laat dat maar aan oprichter en bandleider Peter Vermeersch en zijn kompanen over. Muzikaal combineert hij sinds jaar en dag zo ongeveer alle stijlen denkbaar, van jazz tot rock, van swing tot soul en van volksmuziek tot klassiek, met elkaar verweven tot een stomend en nimmer verflauwend geheel. En een lol dat ze altijd met elkaar hebben, grappen, grollen en kleine plaagstootjes horen er standaard bij, een sfeer die zonder meer overslaat op het publiek. Alleen daarom al moet je dit orkest eigenlijk live horen en dus zien. Maar hier toch ook aandacht voor hun laatste opnames: het al enige tijd geleden bij Igloo Records, alleen als download verschenen R.I.P.

(meer…)

Lees verderFlat Earth Society – Live in De Singer / R.I.P. (Concert / Download Recensie)

James Wood – Apokalypsis (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 28 september 2023

James Wood tijdens de generale repetities donderdagmiddag. Foto: Marieke Wijntjes

De Engelse componist, dirigent en slagwerker James Wood is niet bepaald positief over de toekomst van de mensheid. Zijn nieuwe stuk voor koor, orgel en, heel bijzonder, zeven saxofonisten dat afgelopen donderdag te horen was in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ, getuigt daar onmiskenbaar van. Wood baseerde zijn stuk op de hoofdstukken acht tot en met tien van de ‘Openbaringen van Johannes’, het laatste, bijzonder cryptische boek uit de Bijbel. Johannes ziet in een visioen zeven engelen die ieder een andere catastrofe aankondigen. Voor Wood een aanleiding om eens te kijken wat een engel nu zou kunnen afkondigen. Het koor, Collegium Vocale Gent – het stuk kreeg afgelopen dinsdag zijn wereldpremière in Gent – zingt de Bijbelpassages in het Latijn, waarna de diverse zangers in het Engels Woods hedendaagse analogie uitwerken. In ieder deel horen we daarna nog een solo in het Latijn, gevolgd door een instrumentaal deel waarin de zeven saxofonisten van BL!INDMAN [sax] te horen zijn en/of organist Darius Battiwalla.

(meer…)

Lees verderJames Wood – Apokalypsis (Concert Recensie)