Het is geruime tijd stil geweest rond Christoph Berg. ‘Paraphrases’, zijn laatste solo album dateert van 2012 en pas nu ligt er ‘Conversations’, uitgebracht door het Berlijnse Sonic Pieces. Op dit album creëert Berg een sfeer van contemplatie en reflectie met een scala aan akoestische instrumenten en bijzondere toevoegingen van veldopnames die het geheel een zekere afwisseling bezorgen.
Het uit 1976 stammende ‘The People United Will Never Be Defeated!’ van Frederic Rzewski behoort zonder meer tot de belangrijkste hedendaagse werken voor pianosolo. De componist componeerde het stuk voor Ursula Oppens, die twee jaar later ook zorgde voor de eerste opname. In de jaren erna verschenen er opnames van Rzewski zelf en van pianisten als Stephen Drury, Yuji Takahashi, Marc-André Hamelink en in Nederland Ralph van Raat. Onlangs werd er door de Vlaamse pianist Daan Vandewalle een nieuwe opname toegevoegd aan het pandemonium, uitgebracht door Etcetera. Een goede gelegenheid om dit stuk hier voorbij te laten komen.
De Australische componist en pianist Anthony Pateras, sinds enige jaren woonachtig in Berlijn, voegde onlangs weer twee nieuwe albums toe aan zijn steeds verder uitdijende muzikale universum. ‘Music in Eight Octaves’ is een stuk voor twee piano’s dat Pateras hier uitvoert samen met Chris Abrahams en ‘The Slow Creep of Convenience’, dat eveneens een gehele Cd beslaat, is voor kerkorgel en elektrische viool. Pateras neemt het orgel voor zijn rekening en op viool horen we Erkki Veltheim.
In het voorjaar van 2016 brachten het Nederlands Kamerkoor en Cappella Pratensis onder leiding van Stephen Layton een bijzondere serie concerten rondom de uit 2008 stammende ‘Missa Unitatis’ van de Engelse componist Antony Pitts. Beide koren zongen dit stuk gezamenlijk, een primeur en brachten daarnaast afzonderlijk een gevarieerd programma. Bijzonder was ook dat aan ieder concert een plaatselijk amateurkoor deelnam. Tijdens het concert in Tilburg waarvan hier verslag is gedaan was dat Kamerkoor Ad Parnassum. Inmiddels is deze mis van Pitts op Cd uitgebracht bij Challenge Records. Een reden om er nog eens uitgebreid bij stil te staan.
Toen Marc-André Souchay in een brief aan Felix Mendelssohn voorstelde om diens ‘Lieder Ohne Worte’ van tekst te voorzien reageerde de laatste negatief. Souchay was de mening toegedaan dat taal veel duidelijker was dan muziek, terwijl Mendelssohn juist de mening was toegedaan dat taal ambiguïteit en onduidelijkheid schept en dat er met muziek veel gerichter gecommuniceerd kan worden. Een interessante stelling die ook raakt aan het onlangs hier besproken boekje van Marlies de Munck, ‘Waarom Chopin de regen niet wilde horen’. Een stelling die ook door componist Yannis Kyriakides wordt uitgewerkt in diens ‘Words and Song without Words’ uit 2012.
Er is een gerede kans dat u de muziek van de van oorsprong Servische componiste Milica Djordjević nog niet kent. Bij WERGO zijn ze zich daar eveneens van bewust. Daarom verscheen er onlangs een portretalbum met haar muziek in de Edition Zeitgenössische Musik die dit label uitbrengt samen met de Deutscher Musikrat. Cd’s om jonge componisten, Djordjević is van 1984, bij de luisteraars onder de aandacht te brengen.
Erik Bergman, die leefde van 1911 tot 2006 wordt gezien als de belangrijkste Finse componist van de moderne tijd. Hij was één van de eerste Finse componisten die experimenteerde met het twaalftoonssysteem en met seriële muziek en in zijn lange carrière heeft hij een belangrijk aandeel geleverd aan de Finse muzikale canon. Een groot deel van zijn oeuvre bestaat daarbij uit muziek voor koor, debet daaraan is zonder twijfel het feit dat hij lange tijd als koordirigent actief is geweest.
Drie stukken telt de bij Wergo verschenen Cd ‘Unanswered Love’. Drie stukken die met elkaar gemeen hebben dat ze gezongen worden door de sopraan Juliane Banse. Twee van de stukken ‘Die Gedichte der Sappho’ van Aribert Reimann en ‘Aria/Ariadne’ van Wolfgang Rihm werden daarbij speciaal voor haar geschreven. Voor het uit 1957 daterende ‘Nachtstücke und Arien’ van Hans Werner Henze geldt dat niet, Banse was toen niet eens geboren, maar ook met deze componist had zij een vriendschappelijke band.
De Zwitserse componist Jürg Frey, in 1953 in het Zwitserse Aarau geboren , studeert aan de Concervatoire de Musique de Genève klarinet en ontwikkelt zich in eerste instantie als klarinettist en improvisator voor hij definitief het pad kiest als componist. Maar dan wel een componist waarbij die vrije improvisatie, of noem het het zoeken naar klanken altijd een belangrijke plaats inneemt. Frey is daarbij een meester van het kleine, een meester van het detail.
De Amerikaanse componist Jeffrey Roden kwam hier eerder dit jaar uitgebreid aan bod middels een dubbelalbum met zijn werk, ‘Thread of a Prayer, volume 1, dat verscheen bij Solaire Records. Het toen reeds aangekondigde volume 2 is inmiddels verschenen en verdient het zeker om hier weer besproken te worden. Dit tweede album bevat wederom twee stukken voor piano solo en twee stukken voor trio en verschaft ons een nog breder beeld van het werk van deze boeiende componist.