Cross-over mag dan inmiddels geen novum meer zijn, gelukkig denken steeds minder musici in strakke muzikale hokjes, Ketan Bhatti gaat verder dan we meestal gewend zijn. Hedendaagse kamermuziek combineren met de wereld van de dance is immers niet een echt voor de hand liggende keuze. Maar Bhatti voelt zich bij die combinatie, getuige zijn laatste album dat verscheen bij Col Legno, prima thuis. (meer…)
De filosoof Baruch Spinoza geldt als één van de belangrijkste filosofen uit de geschiedenis. In zijn vrij korte leven, hij werd slechts 44, heeft deze denker van Sefardisch-Joodse afkomst een belangrijke rol gespeeld in wat we later De Verlichting zijn gaan noemen. Veel is er sinds de zeventiende eeuw over hem geschreven, maar tot hoofdpersoon van een opera moest hij wachten tot 2014. Theo Loevendie, hij was toen 84, nam de handschoen op met ‘The Rise of Spinoza’ dat op 11 oktober van dat jaar in première ging tijdens het Zaterdagmatinee. Inmiddels staat de opera ook op Cd, uitgebracht door Attacca Productions.
12 Ensemble is een Brits strijkersensemble, gevestigd in Londen, dat sinds de oprichting in 2012 aan een gestage opmars bezig is binnen het muziekleven van het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten. Zonder dirigent spelen zij vooral vernieuwend repertoire, van serieus hardcore klassiek tot filmmuziek en treden zij net zo goed op in grote concertzalen als tijdens de Fashion week. Die variatie zien we ook terug op hun debuutalbum, heel toepasselijk ‘Resurrection’ genaamd.
De Schotse componist Sir James MacMillan is inmiddels geen onbekende meer. Zijn sterk melodische muziek, vaak met een religieuze inslag, wordt door een groot publiek gewaardeerd. Ook in deze blog kwam hij reeds verscheidene keren voorbij. We besteedden aandacht aan zijn opera ‘Clemency’, zijn derde pianoconcert dat de titel ‘‘The Mysteries of Light’ meekreeg en aan ‘Seven Last Words from the Cross’ . Dat MacMillan ook inmiddels een drietal strijkkwartetten heeft geschreven, was mij tot op heden onbekend. Bij Hyperion verschenen ze echter onlangs op Cd, uitgevoerd door het Poolse Royal String Quartet. Alle reden dus om ons hier eens in te verdiepen.
Bruno Letort is al sinds begin jaren ’80 actief als componist / musicus, zonder daarbij te willen kiezen tussen stijlen en genres. Werkte hij aanvankelijk samen met musici uit de jazzwereld als: Manu Katché, Noël Akchoté, Richard Galliano en André Ceccarelli, sinds begin jaren ’90 beweegt hij zich meer richting de gecomponeerde muziek voor orkest, waarbij het multidisciplinaire altijd een belangrijk uitgangspunt blijft, zoals we dat ook terugvinden in de compositie ‘Trainworld’ uit 2013 dat onlangs als album uitkwam bij Musicube.
Het album ‘Early to Late’ ontstond naar aanleiding van een compositie opdracht die Another Timbre gaf aan Magnus Granberg en Jürg Frey, met als enige eis dat de componisten een tweetal renaissancecomposities als uitgangspunt namen: Déploration sur la mort de Binchois’ van Johannes Ockegem en ‘O Lord, How Vain’ van Wiiliam Byrd. Beide nieuwe stukken werden vorig jaar november tijdens het Huddersfield Contemporary Music Festival door Ensemble Grizzana, met daarin onder andere Granberg en Frey, in première gebracht en kort daarna door Simon Reynell, de man achter Another Timbre opgenomen.
Noordbrabants Museum – ‘s-Hertogenbosch – 3 november 2018 – 14:00 uur
Twee jaar geleden verraste saxofonist Tom Sanderman ons met zijn eerste Cd ‘The River Beneath Us’, genoemd naar het stuk dat componist Anthony Fiumara speciaal voor Sanderman schreef. Nu presenteert deze saxofonist ‘Whoever You Are Come Forth’ tijdens een concert als onderdeel van November Music met daarop bewerkingen en nieuwe stukken van wederom Fiumara, maar ook van Kate Moore, Aart Strootman en Remy Alexander.
De in subtiele elektronica gespecialiseerde Laurent Peter, beter bekend onder zijn alias d’incise en slagwerker Cyril Bondi verbleven in augustus 2017 voor een residentie bij Fondation l’Abri in het Zwitserse Genève. Onlangs zagen twee albums het licht met muziek uit die week. Bij Edition Wandelweiser verscheen ‘kiari-kiari’, een compositie van d’incise en Bondi en bij Another Timbre ‘Es schwindelt mir, es brennt mein Eingeweide’, met een stuk dat Magnus Granberg voor die gelegenheid schreef. (meer…)
Componist, pianist, zanger en danser Julius Eastman krijgt nog steeds niet de eer die hij verdient als één van de grondleggers van de minimal music in de jaren ’60. Weliswaar wordt zijn muziek nu wat vaker gespeeld en zijn er inmiddels meerdere albums met zijn muziek te koop, de status die componisten als Steve Reich, Philip Glass en Terry Riley hebben, zal voor Eastman nog wel even uitblijven. Deels komt dit door zijn turbulente leven en vroege dood, hij was slechts 49 jaar toen hij in 1990 stierf, maar deels ook door het feit dat hij zwart was.
Kairos bracht onlangs een Cd uit met werken voor orkest van de Chinese componist Wenchen Qin, die inmiddels ook in Europa een aardige naam heeft opgebouwd, sinds hij in 2001 zijn studie in het Duitse Essen bij Nicolaus A. Huber afsloot om vervolgens terug te gaan naar China. Vier stukken bevat ‘Orchestral Works’, allen stammend uit het laatste decennium. Stukken waarin Qin de muziek uit zijn eigen culturele achtergrond vermengt met westerse invloeden.