Recent verschenen bij Cantaloupe Records twee nieuwe albums van de Amerikaanse componist David Lang. Op ‘Writing On Water’ betreft dit een viertal stukken voor ensemble, terwijl het album ‘Mysterie Sonatas’ bestaat uit zeven stukken voor viool solo. Lang is, mede als oprichter van Bang On a Can, al lang geen onbekende meer in onze contreien. Nog niet zo lang geleden deden we hier nog verslag van een concert door Cappella Amsterdam met zijn liederen.

(meer…)

Bijster veel heeft Morton Feldman niet geschreven voor orkest. Hij is toch vooral bekend om zijn stukken voor piano en kleine bezettingen, vooral in de vorm van de bijzonder lange stukken aan het eind van zijn artistieke carrière. Een aantal van de stukken die hij wel schreef voor grote bezetting staan echter op een album van Hat Hut, dat recent heruitgebracht werd, te weten ‘Atlantis’, String Quartet and Orchestra’ en ‘Oboe and Orchestra’.

(meer…)

Als geen ander label slaagt het Oostenrijkse Kairos Records er iedere keer weer in om te verrassen met werk van vrij jonge componisten. Daarbij beperken ze zich duidelijk niet tot de nabije omgeving, want het album dat in deze recensie aan bod komt, toepasselijk ‘Kaleidoscope’ geheten, bevat een viertal stukken van de Koreaanse componist Eunho Chang. Hij is van 1983, studeerde in Korea en aansluitend aan The Fryderyk Chopin University of Music in Polen en heeft inmiddels een aantal competities gewonnen.

(meer…)

Op een nieuwe album voor Et’Cetera Records, ‘Violin Faces II’ geheten, zijn drie hedendaagse vioolconcerten bijeengebracht. Ze worden vertolkt door de Vlaamse violist Wibert Aerts. In twee daarvan, het vioolconcert van Bram van Camp en ‘Caught in Treetops’ van  Charlotte Bray  wordt hij bijgestaan door het HERMESensemble, onder leiding van Frank Agsteribbe en in één, ‘Graal Théâtre’ van Kaija Saariaho, door het Notabu.Ensemble neue musik, onder leiding van Mark-Andreas Schlingensiepen.

(meer…)

Hedendaags gecomponeerde muziek en vrije improvisatie zijn redelijk gescheiden werelden. De beide genres kennen hun eigen beoefenaars, hun eigen zalen en hun eigen publiek. En dat is best bijzonder omdat de muziek qua klankstructuur voor de luisteraar vaak in bijzondere mate overeenkomt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er steeds meer musici en componisten zijn die zich in beide werelden begeven. Steeds meer ‘jazz musici’ schrijven composities en steeds vaker maken componisten gebruik van elementen uit de improvisatie. Christopher Fox is één van hen en in het bij HatHut verschenen ‘Topophony’ combineert hij dan ook beiden.

(meer…)

De Italiaanse componist Giacinto Scelsi is zonder meer één van de meest interessante en spraakmakende componisten van de vorige eeuw. Hij leefde als een kluizenaar, sprak zich niet uit over zijn werk, wilde niet gefotografeerd worden en hield er bovenal een bijzondere wijze van componeren op na: hij speelde veel van zijn werk op een ondioline, een soort voorloper van de synthesizer, legde de klanken vast op tape en liet de noten achteraf transcriberen. Deze markante figuur inspireert heden ten dage nog steeds musici en componisten. Uli Fussenegger is er één van, getuige ‘San Teodoro 8’ dat ontstond als onderdeel van het project ‘Giacinto Scelsi revisited’ en dat onlangs verscheen bij Kairos.

(meer…)