Alfred Schnittke behoorde tot die groep componisten die een belangrijk deel van hun carrière doorbrachten onder de Sovjet dictatuur, altijd lopend op het slappe koord. Altijd op zijn hoede voor de censuur zocht ook hij continu naar mogelijkheden om zijn eigen weg te kunnen gaan en tegelijkertijd niet te veel in de problemen te komen. Het leidde tot een magistraal oeuvre. Zijn sonates voor cello en piano werden onlangs weer eens uitgebracht. Nu door Viviane Spanoghe en Jan Michiels bij ET’CETERA Records.

(meer…)

Het Engelse label Another Timbre herbergt nogal wat componisten die tevens actief zijn als uitvoerder en improvisator. Eén van hen is de Amerikaanse violist / componist Morgan Evans-Weiler. In 2016 bracht hij het improvisatie album ‘Spinet and Violin’ uit met Christoph Schiller, die eveneens in bovenstaand rijtje thuishoort, nu speelt hij op ‘Lines and tracing’ met een kwintet zijn eigen stukken en buigt hij zich met Ordinary Affects over de muziek van Michael Pisaro, die eveneens zowel in de rol van componist als van improvisator actief is. 

(meer…)

Het is natuurlijk een zeer slimme zet, als componist je eigen platenlabel beginnen. Niet overal hoeven leuren met je opnames en helemaal zelf bepalen wat je op welk moment uitbrengt. Ongetwijfeld zullen er ook nadelen aanzitten, maar componist Anthony Fiumara maakte de stap met Alaska Records en lanceerde vorig jaar twee albums met solostukken. De ene met gitarist Aart Strootman, de ander met percussionist Ramon Lormans. (meer…)

Echt dicht gezaaid is het klassieke repertoire voor trompet en slagwerk nu niet bepaald. Trompettist Håkan Hardenberger en percussionist Colin Currie kregen er echter een album mee vol. ‘The Scene of the Crime’, genoemd naar één van de stukken, bevat werk van André Jolivet, Joe Duddell, Tobias Broström, Daniel Börtz en Brett Dean.

(meer…)

Oktober vorig jaar kwam hier de muziek van de in 1974 overleden Amerikaanse componist Julius Eastman aan bod. Toen naar aanleiding van een Cd, uitgebracht door Intakt Records, met muziek voor vier piano’s, gespeeld door het Kukuruz Quartet. Nu is het de beurt aan het Britse Apartment House dat zich voor Another Timbre buigt over ‘Feminine’. De tweede uitvoering van dit stuk na de alom geprezen uitvoering door het S.E.M. Ensemble in 2016.

(meer…)

De Finse componist Kalevi Aho heeft een voorliefde voor soloconcerten. Hij schreef er sinds 1981 een dertigtal. Een drietal kwam hier reeds voorbij: een voor de hand liggende, zoals zijn eerste voor piano, maar ook minder gewone als die voor fagot en voor pauken. Nu ligt er een Cd, wederom uitgebracht door BIS met de concerten voor trombone, uit 2010 en dat voor trompet uit 2011. Beiden uitgevoerd door het Antwerp Symphony Orchestra onder leiding van Martyn Brabbins met als solisten trombonist Jörgen van Rijen en trompettist Alain de Rudder.

(meer…)

De componist Richard Rijnvos componeert in series. Dat doet hij al sinds 1993. Zo is hij bezig met ‘Grand Atlas’ waarin hij de zeven werelddelen muzikaal behandeld. ‘Amérique du Nord’ kwam hier onlangs aan bod vanwege een opname door het Koninklijk Concertgebouworkest, onder leiding van Gustavo Gimeno. Een ander voorbeeld is ‘Riflessi’ waarvan inmiddels vier delen zijn verschenen. Drie daarvan werden door het Ives Ensemble op Cd uitgebracht bij RTF Classical.

(meer…)

Westerse gecomponeerde muziek en de zogenoemde ‘Gagaku’, Japanse hofmuziek, zijn normaal gesproken gescheiden werelden. Maar niet bij de Belgische componist Frédéric D’Haene. Sinds hij deze muziek ontdekte in 1986 is hij op zoek naar manieren om beide werelden te verenigen. Het leidde tot een specifieke wijze van componeren die hij paradoxofonie noemt: het combineren van twee geheel verschillende muzikale werelden zonder dat daarbij één van de twee de boventoon voert.

(meer…)