In het werk van de Amerikaanse componist Ryan Carter speelt elektronica een bijzonder grote rol. Zo ontwikkelde hij de app ‘iMonkeypants’, waarbij de luisteraar een aantal geprogrammeerde algoritmes kan beïnvloeden en richtte hij Headless Monkey Attack op, een project waarin hij live voortgebrachte muziek vermengt met elektronische dansmuziek, opgeslagen in de programmeertaal RTcmix. Op zijn debuutalbum, dat Kairos Music onder de naam ‘Chamber Works’ uitbracht, zijn echter alle zes de stukken geschreven voor akoestische instrumenten. Hier komt de elektronica op een geheel andere wijze aan bod.

(meer…)

De muziek van Johannes Brahms komt op deze blog, voornamelijk gewijd aan de hedendaagse gecomponeerde muziek en diens grondleggers, in principe niet aan bod. Dat dit nu wel gebeurt, komt doordat klarinettist Reto Bieri, samen met Meta4, zijn klarinetkwintet, opus 115, op het bij ECM uitgekomen ‘Quasi morendo’ combineert met stukken van Salvatore Sciarrino en Gérard Pesson. ‘Let Me Die Before I wake’ en ‘Nebenstück’ dienen als omlijsting voor het stuk van Brahms.

(meer…)

Triotique, een Beligisch trio met de originele samenstelling van dwarsfluit, hobo en piano was mij tot nu toe onbekend. Vorig jaar bestonden ze echter vijf jaar, reden om zes componisten: Erik Desimplaere, Frank Nuyts, Bianca Bongers, Koen Quintyn, Alice Hebborn en Benjamien Lycke te vragen om nieuw werk en dat aan te vullen met een stuk van Corrado Maria Saglietti dat dit trio gewoon graag speelt. Het leidde tot ‘3D’ dat verscheen bij Et’cetera Records.

(meer…)

De componist Maxim Shalygin worstelde naar eigen zeggen lang met de vorm van het voor celliste Maya Fridman geschreven ‘Canti d’inizio en fine’, dat onlangs op Cd werd uitgebracht door trptk. Uiteindelijk kwam hij na veel omzwervingen en via Paul Celan en Claude Lanzmann op de verschrikkingen van de Holocaust als thema. Voorwaar geen geringe opgave die je jezelf dan stelt.

(meer…)

Een echt groot oeuvre laat de Portugese componist Emmanuel Nunes, als hij in 2012, net 71 jaar oud, sterft niet na. Toch was de invloed van deze componist, die onder andere les had bij Karlheinz Stockhausen en het grootste deel van zijn leven in Parijs woonde, groot, al was het maar vanwege alle prestigieuze professoraten die hij tijdens zijn leven bekleedde. Maar ook in dat relatief kleine oeuvre betoonde hij zich een vernieuwer, iets dat weer eens duidelijk wordt door de twee stukken, ‘Minnesang’ en ‘Musivus’, die onlangs in nieuwe uitvoeringen door Wergo werden uitgebracht.

(meer…)

De Zweedse componist Rolf Martinsson, geboren in 1956, behoort tot de belangrijkste componisten in Scandinavië. Zijn lange lijst met composities, talloze uitvoeringen door werledvermaarde orkesten, maar ook zijn baan als professor compositie aan de Malmö Academy of Music getuigen daarvan. Een residentie bij het  Nederlands Kamerorkest, onder leiding van artistiek leider Gordan Nikolić, leidde eerder dit jaar tot een album voor Challenge Classics, met daarop twee liederencycli , samen met de Zweedse sopraan Lisa Larsson en drie stukken voor alleen strijkorkest.

(meer…)

Op de drie stukken die samen het bij Another Timbre verschenen ‘Breaths’ vormen, creëert de Italiaanse componist Federico Pozer nadrukkelijk ruimte voor elementen buiten de partituur. In alle drie de stukken speelt de ademhaling van de musici een rol en in ‘Noises’ laat hij nadrukkelijk geluiden van buiten de zaal toe als onderdeel van zijn compositie. Het tekent de man die zowel door de vrije improvisatie als door John Cage is beïnvloed.

(meer…)

In de hedendaagse gecomponeerde muziek is de relatie tussen componist en uitvoerder een essentiële. Het mooiste is als er sprake is van een klik, beiden langere tijd met elkaar optrekken, ze elkaars taal leren verstaan. De componist weet wat de uitvoerder kan, wat hem of haar ligt. De uitvoerder kent de taal van de componist, houdt van diens werk. Een mooi voorbeeld van deze symbiose vormt de samenwerking tussen de Deense componist Christian Winther Christensen en het eveneens Deense SCENATET Ensemble. Sinds 2014 werken ze intensief samen en Christensen componeerde inmiddels twee stukken voor dit ensemble, waarvan ‘Chorale’ op ‘Almost in G’, hun gemeenschappelijke album voor Col Legno terecht kwam.

(meer…)