De Amerikaanse componist Herb Deutsch heeft zich nooit veel aangetrokken van muzikale stijlen en de vermeende grenzen die daar tussen zouden bestaan. Op het bij Ravello Records verschenen ‘Encounters’ vinden we dan ook een serie stukken voor kleine bezetting die balanceren op de grens tussen jazz, populaire en klassieke muziek. Allen prachtig uitgevoerd door een keur aan musici.
Wat Leoš Janáček voor Tsjechië was, George Enuscu voor Roemenië en Jean Sibelius voor Finland, was Carl Nielsen voor Denemarken. De gezichtsbepalende componist van zijn land aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Nieuwe Cd’s laten horen waar die reputatie op gebaseeerd is. Dacapo Records bracht, in samenwerking met de Danish Arts Foundation ‘Moderen’, opus 41 uit, of “The Mother’ in het Engels, helaas met de tekst alleen in het Deens, terwijl Naxos alle solostukken voor viool, alsmede de sonates voor viool en piano verzamelde.
De van oorsprong Canadese componist Marc Sabat kwam hier reeds eerder aan bod, als onderdeel van de ‘Canadian Composers Series’ van Another Timbre. Toen merkten we reeds op dat Sabat in zijn werk bovenmatig geïnteresseerd is in de geschiedenis van het componeren en de diverse toonstelsels die daarvoor te gebruiken zijn. Vanuit die wetenschap mag hij aansluitend graag nieuwe wegen verkennen. Dat spanningsveld tussen traditie en moderniteit roert hij ook aan in het door het Harmonic Space Orchestra uitgevoerde ‘Gioseffo Zarlino’, dat verscheen bij Sacred Realism.
Sarah Hennies is zonder meer één van de meest spraakmakende componisten in de VS van dit moment. Niet alleen vanwege haar enorme veelzijdigheid, als componiste schrijft ze zowel kamermuziek, als muziek voor film, dans en installaties, terwijl ze als percussioniste ook nog actief is binnen de vrije improvisatie, maar vooral ook doordat ze in haar werk regelmatig maatschappelijke thema’s aansnijdt, met name op het terrein van genderdiversiteit. Astral Spirits bracht onlangs onder de titel ‘Casts’ een cassette uit met vier oudere stukken en liet deze vergezeld gaan van het bijna anderhalf uur durende ‘The Reinvention of Romance’, uitgebracht als dubbel LP.
De Finse componist Sebastian Hilli won in 2018 de Gaudeamus Award en kwam op deze blog dus ook ruimschoots aan bod. Wat dat betreft is het bij Kairos Music verschenen ‘Confluence / Divergence’ een mooie gelegenheid om zijn muziek weer eens tot ons te nemen. Vooral interessant omdat twee van de drie stukken op dat album ook te horen waren tijdens dat festival in 2018 (waarvan overigens op YouTube de beelden nog zijn terug te zien).
De Amerikaanse componist Evan Johnson behoort tot de meest bekende componisten van zijn generatie, hij is van 1980 en zijn werk is zo ongeveer door alle ensembles en musici die zich hebben gespecialiseerd in hedendaagse gecomponeerde muziek gespeeld. Een aantal daarvan vinden we op het nieuwe ‘Forms of Complaint’ dat verscheen bij Kairos Music en dat vijf stukken bevat uit het eerste decennium van deze eeuw.
Als we het hebben over de rol van elektronica in de hedendaagse gecomponeerde muziek dan moet ook de Amerikaan Carl Stone aan bod komen. In de afgelopen decennia heeft hij met zijn laptop een vaste plek verworven binnen dit metier. Stone is componist, maar werd toch vooral bekend als uitvoerend, improviserend musicus. Veel albums uitbrengen deed hij tot enkele jaren terug niet, maar inmiddels is dat definitief verleden tijd, getuige het bij Unseen Worlds verschenen ‘Stolen Car’, dat onlangs uitkwam, iets meer dan een jaar na ‘Himalaya’.
Francisco Meirino behoort, net als Claire Rousay die hier een paar dagen eerder voorbij kwam, tot het type kunstenaar dat componeren en uitvoeren met elkaar combineert. De uitvoerende kant van Meirino kwam hier eerder aan bod naar aanleiding van een album dat hij maakte met Bruno Duplant voor Moving Furniture Records: ‘Dedans / Dehors’. De meer componerende kant vinden we op het nieuwe ‘A New Instability’ dat uitkwam bij The Helen Scarsdale Agency.
Binnen de hedendaagse gecomponeerde muziek is er een groep componisten, vooral de jongere generatie, die niet gemakkelijk in een categorie te plaatsen is. Ze componeren, zowel voor elektronica als voor akoestische instrumenten, ze voeren hun eigen werk uit, of dat van anderen en werken net zo gemakkelijk van een partituur als dat ze improviseren. We laten er hier, in het kader van elektronica in de hedendaagse gecomponeerde muziek, een paar passeren, te beginnen met Claire Rousay.
Het later deze maand bij Redshift Records verschijnende ‘A Present From a Small Distant World’ kan goed dienen als een soort van getuigenis van de bijna twintig jaar dat de uit Toronto afkomstige componist Alex Eddington nu samenwerkt met de sopraan Kristin Mueller-Heaslip en het werk dat in het kielzog hiervan is ontstaan. Beiden hebben een theaterachtergrond en dat is met name in de mini-opera ‘Time Will Erase’, het iets kortere ‘The Stolen Child’ en de ‘Dennis Lee Songs’ goed te merken. Verder treffen we een aantal vrij korte stukken aan, waarvan vier van rond de twee minuten voor gitaar en elektronica, zonder zang. (meer…)