Martin Nonstatic is het alias van de Nederlander Martin van Rossum die echter al sinds zijn twaalfde in Duitsland woont. Van jongst af aan is hij gefascineerd door elektronische muziek en het lag dan ook niet meer dan voor de hand dat hij daar ook muziek mee zou gaan maken. Zijn werk verschijnt bij het Franse Ultimae Records, bijvoorbeeld het eind vorig jaar verschenen ‘Ligand’.
Ziúr geldt als één van de meest opvallende figuren in de Berlijnse clubwereld van dit moment. Een hele prestatie gezien het enorme aantal artiesten dat er in die stad rondloopt. Als vrouw heeft ze daarbij zeker nog een extra uitdaging. De wereld van de clubs is immers nog steeds een uitgesproken mannenwereld. Haar debuutalbum, het bij Planet Mu verschenen ‘U Feel Anything?’ maakt duidelijk waar ze haar status aan te danken heeft.
Een betere titel had Jason Grier, de man achter Human Ear Music, niet kunnen bedenken voor zijn album ‘Demonstration Disc’. Dit album lijkt in alles op dat: een cd met een enorme diversiteit aan geluiden schijnbaar lukraak aan elkaar geplakt. Grier is gek op samples en heeft in de afgelopen jaren een enorme collectie opgebouwd, die overigens voor een deel te downloaden zijn van de website van zijn label HEM (Human Ear Music).
Minco Eggersman is een muzikale duizendpoot. Hij begon ooit als drummer, groeide uit tot singer-songwriter, werd producer, begon zijn eigen platenlabel ‘Volkoren’, ging filmmuziek componeren en combineert dat tegenwoordig allemaal met elkaar. Zo’n man dus waarbij je je afvraagt waar hij de tijd en energie vandaan haalt voor weer een nieuw project. Voor ‘Kavkasia’ bijvoorbeeld, zijn vierde en meest ambitieuze solo album tot nu toe. Het woord ‘Kavkasia’ komt uit het Georgisch en staat voor de Kaukasus, het gebergte dat dit land en een aantal buurlanden met elkaar verenigt. Eggersman raakte zodanig door dit land geboeid dat het het thema van dit album werd.
Met de titel ‘Ghost Planet’ drukt de Franse componist en cellist Jean-Philippe Feiss ons met onze neus genadeloos op de feiten. Alle nummers op dit album, dat hij uitbracht onder zijn pseudoniem Ze-Ka bij Opa Loka Records, verwijzen naar de ramp met de kernreactor in Tsjernobyl, ruim 40 jaar geleden en de gevolgen daarvan. Maar natuurlijk is het hem niet alleen te doen om die ramp te gedenken, maar tevens om ons ervan te doordringen dat dit of erger zo weer kan gebeuren. De wijze waarop wij ons verhouden tot de natuur is daar vanzelfsprekend debet aan.
Foch Delpanque is een duo bestaand uit Philippe Foch en Mathias Delplanque. Ze ontmoetten elkaar in 2012 toen Foch voor het Franse Signature label, van Radio France, ‘Taarang‘ opnam met een vijtienkoppig tablas ensemble en een aantal andere musici waaronder Delplanque. Een vriendschap ontstond, Delplanque vergezelde Foch op de Taarang tour en gezamenlijk kregen ze residentie aangeboden bij Césaré in Reims dat het materiaal leverde voor ‘Secret’ dat onlangs verscheen bij Delplanque’s Bruit Claire.
Achter Vilde&Inga gaat een uit Noorwegen afkomstig duo schuil, bestaand uit violiste Vilde Sandve Alnæs en bassiste Inga Margrete Aas. Zij ontmoetten elkaar in 2010 tijdens hun studie aan de Norwegian Academy of Music en besloten om samen een duo te vormen. In 2014 brachten ze hun debuutalbum, ‘Makrofauna’ uit bij ECM Records en onlangs verscheen ‘Silfr’ bij het Noorse Sofa Music. Het is een zeer stemmig album geworden op het snijvlak van hedendaags gecomponeerd en vrije improvisatie en duidelijk beïnvloed door de Noorse volksmuziek.
Het in Berlijn gevestigde Zeitkratzer is met geen enkel ander ensemble te vergelijken als het gaat om de diversiteit aan muzikale output. Het in wisselende samenstellingen opererende ensemble onder leiding van dirigent en pianist Reinhold Friedl beweegt zich in uiteenlopende genres als hedendaags gecomponeerd, avant-garde jazz, experimentele elektronica en wereldmuziek. Getuige ook twee recente albums, waarbij de eerste gewijd is aan Servische liederen uit de Eerste Wereldoorlog en de tweede een live opname van het ensemble met avant-garde icoon Elliott Sharp bevat.
De John Zorn van de lage landen. Of Frank Crijns, want daar hebben we het over, dit als compliment ziet, weer ik niet, maar de vergelijking gaat voor een groot deel op. Net als meneer Zorn, onterecht een stuk beroemder, is meneer Crijns een muzikale duizendpoot. Crijns’ muzikale universum is ronduit onuitputtelijk en een lijst van genres waarin hij zich niet thuis voelt is dan ook vrij snel op te stellen. En met de twee recente albums, ‘Shade of Impulse’ en ‘Fraqx’ kan hij er wederom een paar afstrepen.
Het is geruime tijd stil geweest rond Christoph Berg. ‘Paraphrases’, zijn laatste solo album dateert van 2012 en pas nu ligt er ‘Conversations’, uitgebracht door het Berlijnse Sonic Pieces. Op dit album creëert Berg een sfeer van contemplatie en reflectie met een scala aan akoestische instrumenten en bijzondere toevoegingen van veldopnames die het geheel een zekere afwisseling bezorgen.