Voor ‘The Indestructibility Of The Already Felled’ togen Chris Hooson, werkend onder de alias Dakota Suite en Quentin Sirjacq naar het Japanse Yokohama. Al spelend en improviserend kwam daar dit boeiende, zeer persoonlijke album tot stand dat eerder dit jaar verscheen bij Schole Records.
Soms is de scheidslijn tussen gecomponeerd en geïmproviseerd een vage. Drie nieuwe albums waar Cyril Bondi en d’Incise een hoofdrol in spelen, vormen daarvan weer eens het klinkende bewijs. Beiden kwamen hier vaker voorbij, met albums van Another Timbre, Wandelweiser en het eigen Insub. Nu is het tijd voor ‘Hyazo’, verschenen bij Another Timbre en ‘Ocho Pretextos’ en ‘Levitas’, beiden verschenen bij Insub.
De titel klinkt als die van een spannend jongensboek, maar het gaat hier om het zesde album van Plan Kruutntoone. Dertig jaar bestaan ze inmiddels, maar voor mij is deze band rondom Hansko Visser volstrekt nieuw. En ik blijk niet de enige, zo weet ik na het lezen van een interview met Visser in nr,. 158 van Gonzo (Circus). Het is dat ik contact heb met Esc.Rec, waar dit nieuwe album verscheen, een samenwerking met pianist Reinier van Houdt, anders was Plan Kruutntoone nooit tot mij doorgedrongen.
De Zweedse Anna-Karin Berglund brengt haar muziek uit onder haar initialen: AKB. In 2016 kwam haar debuut EP uit, ‘Söndagsbarn’ en kort geleden verscheen de Cd ‘Marianergraven’, eveneens bij Lamour Records. In de tussentijd won AKB nog de ‘Best Solo Act’ van het jaar in haar woonplaats Gävle.
Op het Franse Ultimae nieuw werk van Martin Nonstatic, het alias van Martin van Rossum en van Cell, ofwel Alexandre Scheffer. De eerste komt met de E.P. ‘Apana’, de tweede met een alleen digitaal verkrijgbare live opname van vorig jaar in de Mikro Nisi Beach Venue op het Griekse eiland Corfu. Downtempo elektronica kortom, op het hoge niveau dat we van dit label gewend zijn.
Met ‘Shards of Distant Times’ brengt de Italiaanse geluidskunstenaar Giulio Aldinucci zijn derde album uit bij Karlrecords. Na ‘Borders and Ruins’, uit 2017 en ‘Disappearing in a Mirror, van een jaar later, houdt Aldinucci er flink het tempo in. En net als bij de vorige twee albums heeft deze Italiaan ook nu weer een verhaal te vertellen middels zijn muziek.
Drvg Cvltvre is het alias van Vincent Korenman. Hij verdiende ooit zijn sporen met het onvergetelijke Tilburgse Incubate Festival, helaas al enkele jaren ter ziele en is tegenwoordig druk met zijn label New York Haunted dat ook hier nodig weer eens aan bod moet komen. De onvoorspelbare, dwarse techno die hij hier op uitbrengt, maakt hij echter ook zelf. ‘Cities in Dvst’ dat bij het nieuwe label Flagelante als download verscheen is daarvan een krachtig bewijs.
Wie is Hannya White? Staaltape bracht een cassette van haar uit onder de titel ‘Who Put the Flowers in the Garden’, maar geeft verder geen informatie over deze dame. Een verdere zoektocht op internet levert ook niet veel meer op dan dat ze afkomstig is uit Londen. Dit album lijkt haar eerste officiële, naast dat er het één en ander op Soundcloud staat.
Het hoofdinstrument van de Griekse componiste en musicus Fani Konstantinidou is de computer. Op ‘Winter Trilogy’ vult ze dat aan met de klanken van een accordeon, gevonden in haar ouderlijk huis in Griekenland en op ‘The Big Fall’ met dat van de analoge synthesizer waar ze hier in Nederland mee in aanraking kwam, het land waar ze sinds tien jaar woont. Beide stukken kwamen onlangs op Cd uit bij het onvolprezen Moving Furniture Records.
‘Invisible Island’ van de uit Kyoto afkomstige Midori Hirano, tegenwoordig woonachtig in Berlijn, zou je een typisch Sonic Pieces album kunnen noemen. Dromerige, introspectieve klanken van de piano, gestoffeerd met toepasselijk sfeervolle veldgeluiden. De ideale muziek om languit liggend in het gras te beluisteren. Het persbericht opent niet zo maar met de zin: “Invisible Island is a fitting title for an album that seems to exist in a place quietly removed from the problems of the world.”