Cotatcha Orchestra – Bigbandová Elektronika (CD Recensie)

“Imagine what a truly big band can do”, zo vangt de inleidende tekst aan van ‘Bigbandová Elektronika’, waarop we het Tsjechische Cotatcha Orchestra horen, het geesteskind van trompettist Jiří Kotača. En dit album, verschenen bij het Amerikaanse Parma Recordings, maakt deze oproep meer dan waar. Zoals we verderop zullen zien kun je met een zestien koppig orkest (vijf rietblazers, vier trompettisten, vier trombonisten, piano, drums en bas) en elektronica heel veel. In dit geval leidt het dan ook tot een overtuigend debuut.

(meer…)

Lees verderCotatcha Orchestra – Bigbandová Elektronika (CD Recensie)

Simon Nabatov – Time Labyrinth / Loves (CD Recensie)

Op de twee albums voor wat grotere ensembles, die pianist Simon Nabatov in de afgelopen tijd voor Leo Records realiseerde, betoont hij zich een bijzonder begaafd componist, in een stijl die het midden houdt tussen jazz en hedendaags gecomponeerd. Voor ‘Time Labyrith’ strikte hij zes collega’s, voor ‘Loves’ waren het er tien. En doublures zitten er niet tussen. We vinden bekende namen als Frank Gratkowski en Dominik Mahnig, waarmee Nabatov ook ‘Dance Music Hall’ maakte, dat hier twee dagen geleden voorbij kwam, Matthias Schubert, Dieter Manderscheid, Hans W. Koch, Axel Porath en Stefan Schönegg, maar ook wat onbekendere, al kan dat natuurlijk ook aan mij liggen.

(meer…)

Lees verderSimon Nabatov – Time Labyrinth / Loves (CD Recensie)

Michaël Attias & Simon Nabatov – Brooklyn Mischiefs / Brandon Seabrook & Simon Nabatov – Voluptuaries (CD Recensie)

Pianist Simon Nabatov is één van de musici die met een vrij grote frequentie, al dan niet onder eigen naam, werk uitbrengt bij Leo Records. Gisteren stonden we stil bij Frank Gratkowski’s ‘Dance Hall Music’ en vandaag besteden we hier aandacht aan twee duo albums. ‘Brooklyn Mischiefs’ nam Nabatov op met altsaxofonist Michaël Attias en op ‘Voluptuaries’ horen we hem samen met gitarist Brandon Seabrook. Morgen volgen nog twee albums waarop we Nabatov horen met een groot ensemble.

(meer…)

Lees verderMichaël Attias & Simon Nabatov – Brooklyn Mischiefs / Brandon Seabrook & Simon Nabatov – Voluptuaries (CD Recensie)

Kaufmann/Gratkowski/De Joode (Concert Recensie) / Gratkowksi/Nabatov/Mahing – Dance Hall Stories (CD Recensie)

Plus Etage, Baarle-Nassau – 30 oktober 2021

Achim Kaufmann, Frank Gratkowski en Wilbert De Joode. Foto: EyeShotJazz.

De waarde van de PlusEtage, volgend jaar bestaat het podium vijftig jaar, voor musici in het meer experimentele genre kan moeilijk worden overschat en de ligging, letterlijk op de grens van Nederland en België, trekt dan ook bezoekers uit beide landen. Een optreden van het door mij zeer gewaardeerde trio van pianist Achim Kaufmann, rietblazer Frank Gratkowski en bassist Wilbert De Joode doet mij dan ook met gezwinde spoed afreizen. Verder hier aandacht voor een redelijk recente Cd van Gratkowski, ‘Dance Hall Stories’. verschenen bij Leo Records, deels bestaand uit duo opnames met pianist Simon Nabatov en deels uit trio opnames met naast Nabatov drummer Dominik Mahnig. Het eerste dat opvalt is de titel en de hoes van de Cd, want laten we eerlijk zijn, de muziek van deze musici associëren we nu niet in eerste instantie met de danslokalen uit lang vervlogen tijden.

(meer…)

Lees verderKaufmann/Gratkowski/De Joode (Concert Recensie) / Gratkowksi/Nabatov/Mahing – Dance Hall Stories (CD Recensie)

Kim Myhr & Australian Art Orchestra – Vesper (CD Recensie)

De Noorse gitarist en componist Kim Myhr behoort onmiskenbaar tot die groep kunstenaars die bruggen weet te slaan tussen genres. Experimentele muziek, jazz, folk en hedendaags gecomponeerd nemen een ongeveer even grote plaats in binnen zijn werk. Ook in ‘Vesper’, een driedelig werk dat onlangs werd uitgebracht door Hubro Music, horen we dit overduidelijk terug. We horen Myhr op gitaar en elektronica, aangevuld met de tien musici van het Australian Art Orchestra.

(meer…)

Lees verderKim Myhr & Australian Art Orchestra – Vesper (CD Recensie)

Aardvark Jazz Orchestra – Faces of Souls (CD Recensie)

Het uit Cambridge, Massachusetts afkomstige Aardvark Jazz Orchestra, het geesteskind van Mark Harvey, brengt sinds half jaren ’90 zijn albums uit bij het onvolprezen Leo Records. Vorig jaar verscheen na vijf jaar stilte eindelijk de opvolger van ‘Passages’: ‘Faces of Souls’. Fijn, want dit is pas het tiende album in de bijna vijftig (!) jaar dat het orkest inmiddels bestaat. Het was het wachten waard, want dit is wederom een prachtig experimenteel en opwindend album met zeven bijzondere stukken van dit uit twintig musici, exclusief Harvey, bestaande orkest.

(meer…)

Lees verderAardvark Jazz Orchestra – Faces of Souls (CD Recensie)

Paradox Jazz Orchestra – Remembering the Skymasters (CD Recensie)

Voor dit album gaan we terug naar 1945. Toen ontstond er in opdracht van de AVRO een band die de Nederlandse jazz de vijf decennia daarna, tot 1997, diepgaand zou beïnvloeden: The Skymasters. Iedere week waren ze te horen in het radioprogramma ‘Swing Time’, live vanuit Nick Vollebregt’s Jazz Café in Laren. Zoveel jaren na dato nam Jasper Staps het initiatief om hier iets mee te doen. Hij dook in het archief van de Stichting Omroep Muziek en vond daar de originele arrangementen. Dat en nog een handvol andere aanleidingen leidde tot de oprichting van het Paradox Jazz Orchestra, dat Staps samen met de trompettist Teus Nobel vorm geeft. De standplaats van deze negentien musici tellende bigband is het Tilburgse Paradox, maar dat had u vast al geraden.

(meer…)

Lees verderParadox Jazz Orchestra – Remembering the Skymasters (CD Recensie)

Insub Meta Orchestra – Ten/Sync (CD Recensie)

Ook bij ‘Ten/Sync’, alweer het achtste album van het in Genève residerende Insub Meta Orchestra, een initiatief van Cyril Bondi en d’incise, is het weer lastig om te bepalen of dit nu thuis hoort binnen de hedendaags gecomponeerde muziek of binnen de meer aan jazz gerelateerde vrije improvisatie. Houd het dus maar op beiden. Dit album opnemen was overigens een hele uitdaging en geschiedde door allerlei beperkingen zeker niet zoals het normaal gaat, kleine groepen musici namen het geheel op in drie sessies, waarna het betere knippen en plakken volgde, we horen het nergens aan af.

(meer…)

Lees verderInsub Meta Orchestra – Ten/Sync (CD Recensie)

Chuck Owen and The Jazz Surge – Within Us (CD Recensie)

De Bigband van Chuck Owen, The Jazz Surge bestaat inmiddels een kwart eeuw, reden voor een feestje in de vorm van het zevende album, het bij Summit Records verschenen ‘Within Us’. Net na de pandemie startte de opnames wat Owen de uitspraak ontlokte: “Just being together became such a joyous occasion. There was an amazing sense of community. ‘Within Us’ really seemed to represent this sense of what we’d all been through and the inner strength, especially collectively, that drove us through it. We all felt that was worth celebrating once we were on the other side of it.” We horen het zondermeer terug.
(meer…)

Lees verderChuck Owen and The Jazz Surge – Within Us (CD Recensie)

Daniel Hersog Jazz Orchestra – Night Devoid of Stars (CD Recensie)

In een serie over bigbands, ensembles of hoe u grote bezettingen in de jazz en de geïmproviseerde muziek ook wilt noemen, moet ook het bij Cellar Music verschenen ‘Night Devoid of Stars’ van de Canadese trompettist Daniel Hersog aan bod komen. Met dit album maakte hij vorig jaar zijn debuut in dit genre, zodoende horen we hem hier dan ook niet als trompettist, maar als dirigent. Inspiratie haalde Hersog onder andere bij zijn beroemde voorganger Gil Evans en dan met name, Hersog is niet voor niets trompettist, diens werk met Miles Davis. Verder liet Hersog de aanwezigheid van saxofonist Noah Preminger en pianist Frank Carlberg, met wie hij vaker samenwerkte, meewegen bij het schrijven van zijn composities.

(meer…)

Lees verderDaniel Hersog Jazz Orchestra – Night Devoid of Stars (CD Recensie)