Meer sdban Records vandaag en dus meer grensoverschrijdende muziek van mijn zuiderburen. Na de albums van Compro Oro, Schroothoop en Diswasher_ is het nu tijd voor Bandler Ching, een creatie van rietblazer Ambroos De Schepper, dat ‘Coaxial’ uitbracht; M. CHUZI dat ‘PAPARA’ lanceerde en tot slot het inmiddels vrij bekende Condor Gruppe dat vorig jaar ‘Gulliver’ realiseerde.
De nieuwe generatie Belgische jazzmusici vertoont in toenemende mate muzikaal grensoverschrijdend gedrag. En sdban Records blijkt een belangrijk podium voor deze jongens en meisjes die zich nergens toe wensen te beperken. Gitarist Bart Vervaeck en drummer Falk Schrauwen kwamen we al tegen bij Echoes of Zoo, maar laten ook van zich horen op ‘Buy the Dip’ van Compro Oro. Verder hier aandacht voor ‘MACADAM’ van Schroothoop en het gelijknamige debuut van Dishwasher_. Ook met de naamgevingen blijken ze al creatief.
Vandaag wederom aardse ritmes en verre culturen. Centraal daarin staat rietblazer Jeremy Rose en zijn sinds 2009 bestaande Earshift Music. Eind vorig jaar realiseerde hij samen met percussionisten Simon Barker en Chloe Kim en zijn The Earshift Orchestra ‘Disruption! The Voice of Drums’ en vorige maand bracht hij met zijn band The Vampires ‘Nightjar’ uit. Op dat laatste album horen we ook pianist Chris Abrahams – die met zijn trio The Necks natuurlijk in dit rijtje evenmin mag ontbreken, onlangs kwam hier nog ‘Travel’ voorbij.
Niet alleen Abraham wist waar hij de mosterd kon halen, dat geldt ook voor de musici die hier de komende dagen aan bod komen en die op regelmatige basis hun oor te luisteren leggen bij andere muzikale culturen dan de westerse, waarbij zij zich met namen laten beïnvloeden door de verslavende ritmiek die we daar maar al te vaak aantreffen. Natural Information Society, het vehicle van bassist Joshua Abrams begeeft zich al sinds 2010 op dat pad en realiseerde onlangs via Aguirre met ‘Since Time Is Gravity’ een nieuw bijna vijf kwartier durend hoogtepunt. Het Belgische Echoes of Zoo bestaat pas enige jaren, maar dat hoor je aan het bij W.E.R.F. Records verschenen ‘Speech of Species’ niet af.
Het minimalisme in de westerse muziek kwam in de jaren ’60 van de vorige eeuw natuurlijk niet uit de lucht vallen. Het werken met drones en repetitieve patronen had weliswaar geen traditie in de serieuze westerse muziek, dat lag anders in de volksmuziek en in niet westerse culturen. Zo kent zowel Marokko als Ethiopië muzikale stijlen die aan de term ‘minimalisme’ refereren. Als prima voorbeeld van het eerste kan de muziek van de Marokkaanse Gnawa dienen, waarvan bassist Bill Laswell in 1990 opnames maakte in Marakech, een album dat onlangs opnieuw werd uitgebracht door Zehra Music en voor de muziek van Ethiopië biedt een nieuw album van Fendika & K-Sanchis, ‘GOJO’, verschenen bij 121234.Records, prima aanknopingspunten.
Gitarist Jeff Parker timmert inmiddels zo’n twee decennia actief aan de weg en is een meer dan bekend gezicht in de underground scene van Chicago. Een stroom aan albums kwam er de laatste jaren voorbij, waarvan de twee meest recente hier een plek krijgen. Met bassist Eric Revis en drummer Nasheet Waits maakte hij ‘Eastside Romp’ voor Rogue Art en met altsaxofonist Josh Johnson, bassiste Anna Butterss en drummer Jay Bellerose horen we hem op het bij Aguirre Records verschenen ‘Mondays At The Enfield Tennis Academy’.
Het is al weer enige tijd geleden dat ik stil stond bij het Zwitserse VETO Records, het geesteskind van saxofonist Christoph Erb. Twee recente albums laten echter weer eens horen hoe bijzonder dit label is en hoe zeer Erb, die op geen van beide albums te horen is, anderen een podium gunt. Saxofonist Elio Amberg en drummer Julian Sartorius vormen samen Julius Amber. Eerder dit jaar verscheen ‘Close Up’ als LP. En heet van de persen is ‘Ghost Ship’ van Die Fermentierten, ofwel saxofonist Lino Blöchlinger, gitarist Valentin Baumgartner en drummer Tobias Sommer.
In het dubbelportret over de Noorse percussionist Ingar Zach, gisteren kwamen hier twee solo albums voorbij, vandaag twee samenwerkingen. Na ‘Mono no Aware’, dat vijf jaar geleden bij Aspen Edities het licht zag, smaakte de samenwerking van Ruben Machtelinckx en Thomas Jillings, die samen Linus vormen, met Nils Økland, Niels van Heertum en Zach naar meer, resulterend in ‘Light as Never’. Ook multi-instrumentalist en landgenoot Kim Myhr trommelde Zach op voor het octet waarmee hij ‘Sympathetic Magic’ opnam voor Hubro Music.
De Noorse percussionist en geluidskunstenaar Ingar Zach realiseerde in nog geen jaar tijd twee solo albums. ‘Musica Liquida’ kwam uit bij Sofa Music, ‘Strumento di etimo incerto’ bij Aspen Edities. Op beiden horen we hem in de weer met zijn Gran Cassa, aangevuld met de nodige percussie, pauken, zijn stem en bescheiden elektronica. Maar dat is niet alles. Hij maakte ook nog albums met Kim Myrh en met Linus, die hier beiden morgen aan bod komen.
Ter afsluiting van het Pyroclastic Records portret sta ik stil bij één van de meest spraakmakende saxofonisten van dit moment: Ingrid Laubrock. Recent verscheen van haar het grensverleggende ‘The Last Quiet Place’ bij dit boeiende label. Ze is hier te horen met een sextet, waarin we naast gitarist Brandon Seabrook die in dit portret eerder voorbij kwam, ook violiste Mazz Swift, celliste Tomeka Reid, bassist Michael Formanek en haar partner drummer Tom Rainey aantreffen. Samen met Rainey vormt ze ook het door Ig Henneman en Ab Baars opgerichte Perch Hen Brock & Rain. Recent verscheen bij de door Henneman en Baars geleide Stichting WIG ‘Elegiacal’.