Gisteren besteedde ik hier aandacht aan het prachtige concert dat Roy Campbell in 2013 gaf als onderdeel van het DoEk Festival, samen met John Dikeman, Raoul van der Weide, Peter Jacquemyn en Klaus Kugel. Zette ik in dat verhaal Raoul van der Weide centraal, nu doe ik dat met John Dikeman. Hij is namelijk ook vertegenwoordigd op twee andere recente albums. Samen met pianiste Marta Warelis, drummer Frank Rosaly en bassist Aaron Lumley gaf hij in augustus 2020 een concert in het in Amsterdam Noord gevestigde podium De Ruimte, waarvan de opnames, onder de titel ‘Sunday at De Ruimte’ verschenen in eigen beheer van Stichting DoEk. Verder treffen we Dikeman aan in het project van Jeroen Kinman, het Orquestra del tiempo perdido. Bij Astral Editions verscheen vorig jaar het tweede album, ‘Traantjes’.

(meer…)

Bassist Raoul van der Weide is niet meer weg te denken uit de Nederlandse progressieve jazzwereld en ver daarbuiten. Reeds actief sinds eind jaren ’70 van de vorige eeuw horen we hem vooral de laatste tien jaar steeds meer en meer. Onlangs voegde hij weer twee albums toe aan zijn reeds rijke discografie. Met gitarist Henk Zwerver maakte hij ‘Modèles Volantes’, uitgekomen bij Casco Records en samen met trompettist en fluitist Roy Campbell, saxofonist John Dikeman, bassist Peter Jacquemyn en drummer Klaus Kugel is hij te horen op het bij 577Records verschenen ‘When The Time Is Right’.

(meer…)

Gisteren kwam rietblazer, fluitist en trompettist Daniel Carter reeds voorbij met nieuwe albums van New York United en Open Question. Hij is echter ook te horen op het bij 577Records verschenen ‘Friendship: Lucid Shared Dreams and Time Travel’ dat hij maakte met de eveneens in New York residerende gitariste Jessica Ackerley. Sinds enkele jaren is haar ster reizende en deelt ze het podium met uiteenlopende musici als Tyshawn Sorey, Marc Edwards, Luke Stewart, Ryan Saswyer, Nick Fraser en natuurlijk Carter. Verder hier aandacht voor ‘Morning / Mourning’, een indringend, bij Cacophonous Revival Recordings verschenen, soloalbum.

(meer…)

577 Records behoort zonder meer tot één van de meest interessante labels voor de New Yorkse avant-garde jazz. Tijd dus dat het ook hier eens de aandacht krijgt die het verdient. Eerst maar middels de fameuze rietblazer, fluitist en trompettist Daniel Carter en ooit, samen met Federico Ughi, de oprichter van dit label. Als lid van New York United, verder bestaand uit de bassist Djibril Toure, Ughi op drums en multi-instrumentalist Tobias Wilner (we horen hem onder andere op synthesizers, percussie, piano en gitaar) bracht hij september vorig jaar ‘Volume 2’ uit en samen met tenorsaxofoniste Ayumi Ishito. toetsenist Eric Plaks, bassist Zach Swanson en drummer John Panikkar realiseerde hij onder de vlag Open Question ‘Volume 1’, dat later deze maand uitkomt.

(meer…)

Satoko Fujii vormt samen met vibrafoniste Taiko Saito het duo Futari. Begin vorig jaar verscheen hun debuutalbum, ‘Beyond’ en eind vorig jaar verscheen reeds het vervolg: ‘Underground’, beiden verschenen bij Libra Records. Verder hier aandacht voor de Berlin Mallet Group, waar Saito deel vanuit maakt. Zij realiseerden in eigen beheer het album ‘Sogni D’oro’. Zoals de naam reeds aangeeft, bestaat deze groep louter uit bespelers van de vibrafoon en de marimba. Afkomstig uit Berlijn, de huidige woonplaats van Saito.

(meer…)

De levenspartner van Satoki Fujii, van wie we hier gisteren twee solo albums bespraken, is de trompettist Natsuki Tamura. Begin vorig jaar maakten ze samen het duo album ‘Keshin’ en op de valreep van 2021 verscheen ‘Mosaic’ van het trio This Is It!, dat ze vormen met de percussionist Takashi Itani. Verder aandacht voor het vorig jaar zomer verscheen solo album van Tamura: ‘Koki Solo’. Alle albums verschenen bij Libra Records.

(meer…)

De Japanse pianiste Satoko Fujii brengt in een record tempo Cd’s uit, om de paar maanden vallen er wel een paar op de mat. Laten we het nieuwe jaar dus maar eens beginnen met het wegwerken van een achterstand. Vandaag allereerst twee solo albums, die allebei uitkwamen bij haar eigen label Libra Records, iets dat overigens voor een groot deel de enorme productie verklaart. ‘Hazuki’ verscheen begin vorig jaar, thuis opgenomen aangezien ook Fujii niet op reis kon, ‘Piano Music’, dit najaar. Dat laatste is een wat afwijkend album, maar daarover verderop meer.

(meer…)