Ahoy, Rotterdam – 9 juli 2022
Onvervalste ‘jazz’ op deze tweede dag van North Sea Jazz. Han Bennink doet zijn tachtigste verjaardag nog eens dunnetjes over, Kris Davis laat met ‘Diatom Ribbons’ horen hoe je de jazz kunt vernieuwen en Tineke Postma en James Brandon Lewis laten horen hoe je de traditie een stap verder kunt brengen. Daartussen zit nog een concert van John McLaughlin & The 4th Dimension. De enige vandaag die morrelt aan de grenzen van het muziekgenre.
Ahoy, Rotterdam – 8 juli 2022
Als je zo als ik niet van grote mensenmassa’s houdt, is het zo rond zeven uur ‘s-avonds wel even slikken. Zeker als je dan net toevallig op dat moment, voetje voor voetje, van het ene einde van het uitgebreide Ahoy complex naar het andere moet zien te komen. North Sea Jazz is na twee jaar afwezigheid weer terug en ik blijk niet de enige die dat weet. Maar mooi weer en goede muziek maken veel goed en aan beiden was niet echt gebrek.
Han Bennink werd op 17 april jongstleden tachtig. Geen reden om te stoppen, Bennink gaat rustig door. Zo is hij aanwezig op het komende NN North Sea Jazz Festival om zijn eigen verjaardagsfeestje luister bij te zetten. Natuurlijk met het ICP Orchestra waar hij al zo ongeveer zijn hele leven aan verbonden is. In 1997 bestond dat orkest dertig jaar, het feestje duurde toen drie dagen. Het orkest zette onlangs de opnames op Bandcamp. Verder aandacht voor solo opnames van de man achter het orkest, Misha Mengelberg.
Het eerste album dat saxofonist Steve Coleman met zijn Five Elements maakte, stamt uit 1986, ‘On the Edge of Tomorrow’. Sindsdien is de band regelmatig van samenstelling gewijzigd. Pas in 2013 treffen we de huidige bezetting, op het dan uitgebrachte ‘Functional Arrhythmias’. Sindsdien verschenen er slechts twee nieuwe albums, allebei live opgenomen in de New Yorkse Village Vanguard. In 2018 verscheen het dubbelalbum ‘Live At The Village Vanguard, Vol. I (The Embedded Sets)’ en eind vorig jaar kwam de dubbelaar ‘Live At The Village Vanguard Volume II (Mdw Ntr)’ uit, wederom bij PI Recordings, Colemans label sinds 2010.
Bekende namen op het nieuwe album van trompettist Avishai Cohen, het wederom bij ECM Records verschenen ‘Naked Truth’. Met pianist Yonathan Avishai maakte hij in 2019 nog het prachtige album ‘Playing the Room’, drummer Ziv Ravitz is te horen op ‘Big Vicious’ uit 2020 en zowel Avishai als bassist Barak Mori waren te horen op het album dat nog het dichtst bij dit ‘Naked Truth’ komt: ‘Cross My Palm with Silver’, uit 2017. Alleen zat daar Nasheet Waits achter het drumstel en is dat nu Ravitz.
Na drie decennia is de uit Philadelphia afkomstige bassist Christian McBride een vaste waarde in de hedendaagse jazz. Zeven Grammy awards won hij intussen en hij speelde samen met iedereen die er toe doet binnen de hard bop en schuwt evenmin uitstapjes naar de pop. Eén van zijn bands is het akoestische Inside Straight dat in 2007 zijn start maakte en in 2009 met ‘Kind of Brown’ het eerste album uitbracht. Die start was in de New Yorkse Village Vanguard. In december 2014 stond hij er wederom. Onlangs verschenen bij Mack Avenue de opnames van dit concert onder de titel ‘Live at the Village Vanguard’.
Kort voor Covid-19 alles stil legde, in januari 2020, nam saxofonist James Brandon Lewis met zijn kwartet het album ‘Molecular’ op voor Intakt Records, ruim een jaar later, in mei 2021, werd het album voor het eerst live gespeeld tijdens het unerhört! Festival in Zürich. Toch in Zwitserland nam men in diezelfde maand de stukken op die terug te vinden zijn op het eind vorig jaar, eveneens bij Intakt Records, verschenen tweede album, ‘Code of Being’. ‘Molecular’ kwam hier nooit aan bod, daarom hier aandacht voor beide albums.
Voor een pianist die jazz en aanverwante muziek speelt is het trio met bas en drums de ideale bezetting. Geen concurrentie van andere solisten, diezelfde bassist en drummer zo nu en dan uitgezonderd. Vandaar dat Stephan Crumb’s Borderlands Trio de beste samenstelling is die pianiste Kris Davis zich kan wensen. Samen met drummer Eric McPherson vormen ze zonder meer één van de beste pianotrio’s van dit moment. De onlangs bij Intakt Records verschenen dubbel Cd ‘Wandersphere’ laat dan ook niets te wensen over.
Kurt Vile is een echte DIY artiest, iets dat ook weer terug te vinden is op zijn meest recente album, het reeds alom bejubelde ‘(Watch My Moves)’. Waar dat in het verleden nogal eens ten koste ging van de geluidskwaliteit is dat nu geenszins het geval. Vile liet een volledig nieuwe studio bouwen op zijn landgoed Mount Airy Hill, in de buurt van Philadelphia. Het stelde hem in staat om vrijwel geheel alleen, met uitzondering van vriend Rob Schnapf voor een stukje productie en wat mede musici, dit bijzondere, bij Verve verschenen, nieuwe album te maken.
Nog een keer gitarist Dirk Serries en zijn A New Wave of Jazz. Op ‘Translucence’ horen we hem samen met Tullis Rennie op trombone en Cath Roberts op baritonsax en op ‘Solo Acoustic Guitar Improvisations II/III’ horen we hem, zoals de titel aangeeft, solo. Het eerste album kwam uit als CD, het tweede als schitterend uitgevoerde dubbel LP, voor de liefhebbers. Iets dat overigens ook voor de muziek geldt.