Ilitch is het vehicle van de Franse multi-instrumentalist Thierry Müller. Met wisselende samenwerkingspartners realiseert hij iedere keer weer een zeer persoonlijk muzikaal kunstwerk. Op het bij Bisou Records verschenen ‘White Light’ horen we hem samen met trompettist Jac Berrocal, saxofonist Quentin Rollet, celliste Milena Drither-Lerru en mede alleskunner Aaron Moore en op het bij Trace Label verschenen ‘PTM Works 2’ horen we hem samen met zijn broer Patrick Müller. Verder leveren zowel Thierry Müller als Quentin Rollet bijdrages aan het eveneens bij Trace Label verschenen ‘After the Wave’, van multi-instrumentalist Laurent Saïet.

(meer…)

Het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit is één van de meest vooraanstaande labels als het gaat om experimentele elektronica in brede zin. Zie bijvoorbeeld ‘ex nihilo’ van XFnX dat hier gisteren voorbij kwam. De eigenaar van het label is Sascha Stadlmeier, vaak werkend onder zijn alias Emerge. Vanzelfsprekend verschijnt er het nodige van hem op dit label, al is dat bij lange na niet alles. De productie van Attenuation Circuit is daarvoor te hoog. Maar goed, ‘Indulgence’ komt hier aan bod, samen met een split Cd met werk van Ermerge, Gerald Fiebig en Mattia Bonafini en tot slot ‘Sonolite’ van Sonometer, het samenwerkingsverband dat Stadlmeier heeft met SRVTR, het alias van Gildas Brugaro.

(meer…)

Binnen de wereld van de (experimentele) elektronica werken veel musici onder één of meerdere aliassen. Met wat zoeken ben je er meestal echter vrij snel achter wie erachter zit. Zo ook met XFnX. Zijn Facebookpagina brengt ons bij de Franse musicus Chris Teissier. Daar leren we ook dat de man ook zanger, gitarist, bassist, tekstschrijver en componist is en dat hij in het verleden lid was van Martin Dupont en Fahrenheit 451/Esthetic Suicide. Maar nu dus XFnX, met als laatste wapenfeit het album dat bij Attenuation Circuit verscheen, ‘ex nihilo’.

(meer…)

De ‘strijkkwartetten’ van Frieda Bertelsohn Martholdy die hier gsiteren voorbij kwamen, vormen een mooie overgang naar een serie recensies over elektronische muziek. Te beginnen met de uit Litouwen afkomstige Gintas Kraptavičius, ofwel Gintas K. Hij komt hier regelmatig voorbij, voor het laatst begin vorig jaar met ‘The Ways’ en blijft mij altijd weer verrassen. Vandaag aandacht voor het in eigen beheer uitgekomen ‘Nervus Vagus’ en het bij het Portugese Crónica verschenen ‘Lėti’. Twee totaal verschillende albums, de veelzijdigheid van K aantonend.

(meer…)

Pas ontdekt, de strijkkwartetten van Frieda Bertelsohn Martholdy. Ze leefde van 1878 tot 1907 en componeerde zo te horen, aan de uitvoering door het Baldrian Quartett, opvallend modern. Te modern voor die tijd. En die naam, hij lijkt wel erg veel op Felix Mendelssohn Bartholdy. Toeval? Nee geenszins, want deze dame heeft nooit bestaan. En er is meer ongewoons aan dit album, dat uitgebracht lijkt te zijn door het fameuze Deutsch Grammophon, maar in werkelijkheid verscheen bij het Poolse Bruit. Het Baldrian Quartet is namelijk helemaal geen strijkkwartet – zoals de foto wel suggereert, maar bestaat uit een klarinettist, een accordeonist en twee musici die met elektronica werken.

(meer…)