Ik blijf nog even bij de basklarinet, middels twee Cd’s die verschenen bij het Portugese Clean Feed. De inmiddels in Nederland woonachtige Federico Calcagno, die met bassist Pietro Elia Barcellona en drummer Marco Luparia Fade In vormt maakte ‘Live Fast, Die a Legend’ en Lori Freedman realiseerde samen met trombonist Scott Thomson ‘Amber’.
PlusEtage, Baarle Nassau – 3 december 2022
Spinifex bestaat sinds 2005 en groeide in de loop van de jaren uit van een kwintet tot een kleine bigband, zichzelf telkens weer vernieuwend. Een band die grenzen overschrijdt, zoals ik eerder schreef naar aanleiding van ‘Amphibian Ardour’ uit 2016 en één die de actualiteit in zijn werk betrekt, zoals de titel van het voorlaatste album, het uit 2021 stammende ‘Beats the Plague’ aantoont. Vernieuwingsdrang leidde een jaar later tot ‘Spinifex Sings’ waarin de vaste kern werd uitgebreid met twee zangeressen: de Indiase Priya Purushothaman en de IJslandse Björk Níelsdóttir. Een gouden keus, zo blijkt zowel uit de Cd als uit het concert dat gisterenavond plaatsvond in de onvolprezen PlusEtage in Baarle-Nassau.
Stond gisteren Fie Schouten centraal, vandaag is dat Tobias Klein. Samen met die andere basklarinettist Oğuz Büyükberber bracht hij onlangs ‘Live at De Roze Tanker’ uit, met daarop een concert dat plaatsvond op 13 juni 2021, volgens mij in het kader van het DOEK Festival. Klein is echter ook steeds vaker componist, gisteren besteedde ik aandacht aan ‘Pore’ dat Schouten opnam en vandaag sta ik stil bij het als download verschenen ‘Vertical Transport’, met daarop drie stukken voor piano solo, gespeeld door Keiko Shichijo, Pauline Post en Taavi Kerikmäe. Beide albums verschenen bij Trytone.
De komende dagen aandacht voor het koppel Fie Schouten – Tobias Klein en dus voor de basklarinet. Het instrument waar deze twee musici zich sinds jaar en dag, onder andere door middel van het basklarinetfestijn, sterk voor maken. Schouten kwam hier recent nog voorbij, naar aanleiding van een optreden bij het Eindhovense PON, maar nu besteed ik aandacht aan haar nieuwste Cd ‘Figures’, verschenen bij Trytone, met daarop stukken van Klein, Calliope Tsoupaki, Theo Loevendie, Artur Kroschel en Bart Spaan en aan het alleen als download verkrijgbare ‘Live at ZomerJazzFietsTour 22’ waarop we haar ook horen improviseren, samen met mede klarinettist Louis Sclavis, cellist Vincent Courtois en Guus Janssen op piano en het orgel van de kerk.
De centrale musici in dit verhaal zijn Cath Roberts, in het bezit van een baritonsax, maar ook actief met elektronica en gitarist Anton Hunter. Samen vormen ze Ripsaw Catfish, waarvan onlangs ‘Carapace’ het licht zag bij Raw Tonk en samen met altsaxofoniste Sam Andreae, bassist Seth Bennett en drummer Johnny Hunter vormen ze Sloth Racket. Het eveneens Engelse Luminous Label realiseerde onlangs ‘Organising Space’.
Plus Etage (A New Wave of Jazz), Baarle-Nassau – 25 november 2022
Eerst was er de Cd, in 2020 opgenomen in de studio. Ofschoon altsaxofonist Hugo Costa en drummer Philipp Ernsting elkaar door en door kennen – ze vormen Albatre, samen met Gonçalo Almeida en Anticlan met Josue Amador – maakten ze nooit eerder een duo album. Tot het moment dus waarop Dirk Serries hen vroeg voor zijn label A New Wave of Jazz. En zie ‘The Art of Crashing’ was geboren. Afgelopen vrijdag klonken de twee live in de PlusEtage. Met natuurlijk geheel andere noten, het is tenslotte vrije improvisatie. Costa is ook te horen op het bij Creative Sources verschenen ‘Land Over Water’, samen met bassist Raoul van der Weide en drummer Onno Govaert. Verder hier aandacht voor het andere concert in de double bill vrijdagavond, dat van Almeida met Martina Verhoeven.
Concertgebouw (NTR ZaterdagMatinee), Amsterdam – 26 november 2022
Het programmaboekje van dit NTR ZaterdagMatinee, geschreven door Michiel Cleij, vangt aan met de verzuchting van Erik Voermans bij het overlijden van Otto Ketting in 2012: zou hem hetzelfde lot wachten als al die andere Nederlandse componisten: zelden meer gespeeld worden. Het antwoord luidt “ja”, zo gaan wij hier om met ons muzikale erfgoed. We luisteren hier immers liever muziek van buitenlandse componisten, het liefst al een eeuw of langer geleden overleden. En zo klonk gisteren de vierde symfonie van Ketting, vijftien jaar na de première, voor de tweede keer in zijn bestaan.
Vandaag aandacht voor rietblazer José en drummer João Lencastre. José bracht het solo album ‘Inner Voices’ uit bij Burning Ambulance en met zijn groep Common Ground, waarin we verder violist Carlos Zíngaro, pianiste Clara Lai, bassist Gonçalo Almeida en drummer João Sousa aantreffen, realiseerde hij een titelloos debuut bij Phonogram Unit. Daar verscheen ook ‘Safe in Your Own World’, waarop we João Lencastre horen met pianist Leo Genovese, bassist Drew Gress en gitarist Pedro Branco.
In het tweede deel van mijn Manfred Kneer portret twee Cd’s die hier al een tijdje liggen, beiden verschenen bij het Duitse Jazzwerkstatt. De eerste betreft ’thrīe thrēo drī’ van het sinds 2010 bestaande trio dat Kneer vomt met rietblazer Ab Baars en drummer Bill Elgart en bij de tweede gaat het om ‘Voyages’ van het kwartet van pianiste Julie Sassoon, waarin we naast Kneer Lothar Ohlmeier horen op rieten en Rudi Fischerlehner op drums.
Ik kom op bassist Meinrad Kneer, die hier vandaag en morgen centraal staat, door de cellist Guilherme Rodrigues, samen zijn ze met altviolist Ernesto Rodrigues en saxofonist Simon Rose te horen op het bij Creative Sources Records verschenen ‘Birds and Humans’. En op Rodrigues kwam ik natuurlijk door zijn samenwerking met Dirk Serries op ‘The Sage Flower’ dat hier eerder voorbij kwam. Maar eerst sta ik in dit verhaal stil bij de samenwerking met klarinettist en kornettist Udo Schindler, een wel heel ongewone combinatie. Samen zijn ze te horen op ‘mit.gegen.sprech’ en ‘RAUMspiel’, op die laatste aangevuld met fluitiste en saxofoniste Karina Erhard. Beide albums verschenen als download op Schindler’s Bandcamp pagina.