Als ik de overige albums die Sannne Rambags tot nu toe uitbracht op haar label SONNA Records in chronologische volgorde bespreek, stuit ik eerst op het als download verkrijgbare ‘Rinakaruy’ van het uit Zwitserland afkomstige septet Paykuna, voor dit album aangevuld met vocaliste Daniela Martínez en sopraan saxofoniste Victoria Pfeil en aansluitend op de Cd ‘Life is Elsewhere‘ van het in Rotterdam residerende InTrio.
Op haar eigen label ‘SONNA Records’ bracht Sanne Rambags tot nu toe drie albums uit, het als download verkrijgbare ‘SONNA’, dat hier reeds aan bod kwam, ‘Paradis’, eveneens als download verkrijgbaar en de Cd ‘Sister’. De twee laatste, waarvan ‘Sister’ pas een paar maanden oud is, staan in dit stuk centraal. ‘Paradis’ maakte Rambags samen met cellist Lucija Gregov en drummer Mark Schilders, voor ‘Sister’ klopte ze aan bij gitariste en vocaliste Oddrun Lilja Jonsdottir en voor het titelstuk bij een aantal mede vocalistes.
Sanne Rambags kwam hier voor het laatst begin 2021 voorbij, met haar album ‘SONNA’. Sindsdien is er veel gebeurd, heel veel gebeurd. Er liggen hier nog een aantal uitgaves met haar als solist, maar nog spannender, dat ‘SONNA’ werd de naam van een label, waar ze een deel van haar eigen muziek op uitbrengt, maar ook dat van gelijkgestemde musici uit binnen- en buitenland. Tijd dus om weer eens heel uitgebreid stil te staan bij deze opmerkelijke musicus en dat label. Vandaag allereerst met het bij Challenge Records verschenen ‘Miin Truwa’, het laatste album van Under The Surface dat ze vormt met Bram Stadhouders en Joost Lijbaart en met ‘Ensemble Grande’, het bij Loumi Records verschenen album van Fuensanta Méndez, waar we haar ook op horen.
Het Koninklijk Concertgebouworkest geldt als een belangrijke opdrachtgever voor hedendaagse componisten. Een deel van de opnames vindt zijn weg naar de luisteraars via Cd’s in de ‘Horizon’ serie. Eerder dit jaar verscheen het tiende deel. Dit keer een box met drie SACd’s, omdat het toch om een gedenkwaardig moment gaat. Prachtige stukken, waarbij ik in het kader van een rondje Nederlandse componisten mij daarop focus.
We zijn bijna aan het einde van de serie portret Cd’s van Nederlandse componisten. Vandaag twee bij Unsounds verschenen albums. En allebei van componisten die strikt genomen niet Nederlands zijn, maar hier wel al geruime tijd wonen. ‘Revolver’ bevat acht stukken van de Australische componiste Kate Moore, en ‘I Don’t Want To Be An Individual All On My Own’ bevat een registratie van het gelijknamige stuk van de Schotse Genevieve Murphy.
Ik geloof niet dat ik live ooit een stuk van de in 2021 op negentigjarige leeftijd overleden Peter Greve heb gehoord. Sterker nog, ik kende de hele man niet. En het is dat het Amerikaanse Navona Records onlangs ‘Oerbos & Other Works’ uitbracht, anders had ik ook nu geen aandacht voor deze componist gehad. Dat ligt heel anders met de tweede componist, Willem Jeths. Hij behoort tot de meest gespeelde, al is dat bij hedendaags natuurlijk altijd relatief. Challenge Records bracht onlangs onder de titel ‘The Tell-Tale Heart’ drie stukken op Cd uit, alle drie gingen in première tijdens het NTR ZaterdagMatinee en worden uitgevoerd door het Radio Filharmonisch Orkest.
Het is toeval, want zoals eerder gesteld bespreek ik telkens twee componisten en ga ik in alfabetische volgorde het rijtje af. En dus is het toeval dat het bij Et’cetera Records verschenen ‘Works for Piano’, met daarop muziek van Joep Franssens wel heel erg veel overeenkomst vertoont met het bij trtpk verschenen ‘Piano Concertos Nos 1 & 2’ van Rembrandt Frerichs. En dan heb ik het niet alleen over het instrument dat op beide albums centraal staat, maar ook over de hang naar lyriek dat het werk van beide componisten kenmerkt.
Gisteren kwamen de eerste twee Nederlandse componisten aan bod van de tien: Remy Alexander en Hans Bakker. Vandaag gaan we verder met Bianca Bongers en Jeroen Elfferich. Van de eerste verscheen een portretalbum, getiteld ‘Surrounded by Air’ bij 7 Mountain Records, met daarop acht stukken, uitgevoerd door een keur aan musici; van de tweede verscheen bij Et’cetera Records werk voor 2 piano’s, uitgevoerd door Ivan Pavlov en Elfferich zelf. Beide zijn componist, maar dat is dan ook wel zo ongeveer het enige wat ze met elkaar gemeen hebben.
Tien Nederlandse, of inmiddels Nederlands te noemen componisten. Alle tien met een volledig aan hun muziek gewijde Cd. Ik bespreek ze, heerlijk pragmatisch, in alfabetische volgorde, verdeeld over vijf verslagen. En dus staan in deze recensie het in eigen beheer uitgegeven ‘re;make’ van Remy Alexander en het bij Navona Records verschenen ‘Source Ground’ van Hans Bakker centraal. En verzorgt Kluster5 de uitvoering van het uit vijftien delen bestaande ‘re;make’ op ‘Source Ground’ vinden we een veel grotere mate van diversiteit, lopend van solo piano tot symfonie orkest.
‘Out of the Beast Came Honey’, dat deze zomer uit kwam bij Clean Feed en het titelloze debuut van Owlman, dat ongeveer in dezelfde tijd verscheen bij Creative Sources, hebben drie musici gemeen: basklarinettist Ziv Taubenfeld, waarmee ik nog één keer stilsta bij dit wonderlijke instrument, pianist Nico Chientaroli, de man achter Owlman en drummer Onno Govaert.