De komende tijd hier de nodige pianisten die het solo pad betreden, zowel binnen de jazz, als later binnen de hedendaags gecomponeerde muziek. Te beginnen met twee albums die de afgelopen maanden bij Intakt Records verschenen. Katharina Weber nam ‘In Márta’s Garden’ op en Marie Krüttli realiseerde ‘Transparence’.
Aangezien één van de doelen van deze blog is om minder bekende of nog niet bekende musici onder de aandacht te brengen, besteed ik net als vorig jaar ook dit jaar weer graag aandacht aan de winnaars van On the Records, het initiatief van Keep an Eye. In 2022 wonnen Önder, Nefertiti en Nicolo Ricci, iets dat dan leidt tot het mogen opnemen van een album. Aldus geschiedde en de albums verschenen dit jaar toevallig, of wat is toeval, bij Zennez Records. Önder bracht ‘Vol. 2’ uit; Nefertiti ‘Live in Paris’ en saxofonist Nicoló Ricci lanceerde met zijn kwartet Ambergris ‘Bellissimǝ’.
Vandaag staat Benjamin Britten centraal, één van de grootste componisten die Engeland ooit heeft gekend. Het Noorse Ensemble Allegria voert ‘Variations on a Theme by Frank Bridge, opus 10’ uit, naast stukken van Lars Petter Hagen en Richard Strauss op een bij Lawo Classics verschenen album dat als titel Britten – Hagen – Strauss meekreeg en het Belifante Quartet nam zijn tweede strijkkwartet op, alsmede drie Divertimenti en combineerde dat met werk van John Playford en Caroline Shaw. ‘Ellipse’ verscheen bij 7 Mountain Records.
Gisteren kwam hier de componiste Florence Beatrice Price al uitgebreid aan bod middels twee Cd’s met haar muziek voor piano solo en voor piano en viool. Er is echter meer. Ze is namelijk ook te horen op drie recente duet cd’s, als onderdeel van een keur aan componisten uit alle tijden. Altviolist Amaro Dubois nam met pianiste Tingting Yao ‘LUZ’ op voor Navona Records; de pianistes Zhihua Tang en Deborah Moriarty spelen werk voor twee piano’s op het bij Blue Griffin Recording verschenen ‘Connecting Cultures’ en violiste Yoki Morimyo is met pianist Damiano Afrifa te horen in het bij CD 19’40” verschenen ‘Musica Spirituale’.
Lang was er weinig tot geen aandacht voor de Afro-Amerikaanse componiste Florence Beatrice Price, die leefde va 1887 tot 1953, iets waar de laatste tijd gelukkig verandering in lijkt te komen. Net zoals dat voor meer zwarte componisten geldt. Josh Tatsuo Cullen nam voor Blue Griffin Recording stukken voor solo piano van haar op onder de titel ‘Scenes in Tin Can Alley’ en Gerry Bryant doet hetzelfde op ‘The Composers’, uitgekomen bij Navona Records. Hij combineert het echter met een aantal stukken voor viool en piano, waarin we Mark Cargill horen en een paar stukken van de bij ons eveneens totaal onbekende Thomas “Blind Tom” Wiggins. Morgen nog meer van Price.
Nationale Opera en Ballet, Amsterdam – 11 maart 2023
Waarom associeerde ook ik Joséphine Baker tot voor kort met haar dans in een bananenrokje en wist ik niet dat ze een bijzonder grote rol heeft gespeeld in het Franse verzet in de Tweede Wereldoorlog waar ze zowel het Legion d’Honneur voor kreeg als het Croix de Guerre? Om nog maar te zwijgen over de rol die ze heeft gespeeld in de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, het land dat ze in 1925 had verlaten omdat ze in Parijs meer kon verdienen. ‘Perle Noire – Meditations for Joséphine’ dat na zeven jaar Nederland bereikt in het kader van Opera Forward Festival levert me wat antwoorden, maar stelt tegelijkertijd niet geheel gerust.
Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 10 en 11 maart 2023
“Het gaat in Kurtágs muziek allemaal om het naar buiten brengen van emoties”, aldus sopraan Gerrie de Vries, zoals geciteerd in het uitgebreide programmaboek bij het festival dat het Muziekgebouw aan ’t IJ dezer dagen organiseert. Een volstrekt terechte opmerking, één die geldt voor het pianowerk dat de afgelopen dagen klonk, maar nog meer voor de vocale stukken die gisterenavond en vanmiddag op het programma stonden. Vijf omvangrijke stukken uit diverse periodes van György Kurtágs leven, waardoor we ook mooi de ontwikkeling in dit genre kunnen volgen.
Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 9 en 10 maart 2023
György Kurtág geldt inmiddels, nu de meeste van zijn generatiegenoten – hij is van 1927 – inmiddels zijn overleden, als één van de laatste grote componisten van de vorige eeuw. Ongetwijfeld was hij er graag bij geweest hier in het Muziekgebouw aan ’t IJ, dat dezer dagen een uitgebreid hommage aan hem brengt, maar inmiddels is hij te broos om te reizen. Eén van de belangrijke onderdelen van dit festival betreft een bijzonder ruimte keuze uit zijn ‘Játékok’, Hongaars voor ‘Spelletjes’, uitgevoerd door Pierre-Laurent Aimard, samen met Tamara Stefanovich, Lorenzo Soulès en Fabian Müller. De meerdere delen ‘Játékok’ die Kurtág in de afgelopen decennia schreef zijn vooral bijzonder omdat ze in hoge mate privé zijn en nooit bedoeld voor het podium.
Duitse jazz vandaag, bij ons nooit te horen. Gek genoeg, het zijn tenslotte onze oosterburen. Op alle drie de Cd’s horen we saxofonist Frank Paul Schubert. Op het bij Superco verschenen ‘Psyladellic’ wordt hij vergezeld door toetsenist Jan Hellwig, bassist John Hughes en slagwerker en kornettist Chad Popple; op ‘Black Holes Are Hard to Find’, dat uitkwam bij Nemu Records werkt hij samen met gitarist Kazuhisa Uchihashi en drummer Klaus Kugel. Schubert en Kugel maken ook deel uit van het Yamabiko Quintet, samen met basklarinettist Michel Pilz, trompettist Reiner Winterschladen en bassist Christian Ramond. Hun titelloze album verscheen eveneens bij Nemu Records.
De Singer, Rijkevorsel – 4 maart 2023
Festivals zijn nogal eens de gelegenheid waarop nieuwe samenwerkingen tussen musici ontstaan. Zo ontmoetten de heren van Ocean Eddie, bestaande uit saxofonist Viktor Perdieus, pianist Andreas Bral en accordeonist Stan Maris op het laatste Summer Bummer Festival, georganiseerd door Sound in Motion, de Zweedse rietblazer Martin Küchen. Gisterenavond stonden ze in De Singer, samenspelend alsof ze het iedere week doen. Het werd voorafgegaan door een eclectisch solo optreden van Küchen.