LDL – In the Endless Wind / The Workers – Saarbrücken (CD Recensie)

Gisteren kwamen hier duo opnames van saxofonist Urs Leimgruber voorbij, vandaag vul ik dat aan met die van het LDL Trio, ofwel Leimgruber, pianist Jacques Demierre en Thomas Lehn op analoge synthesizer en van het kwartet The Workers, naast Leimgruber bestaand uit saxofonist Omri Ziegele, bassist Christian Weber en drummer Alex Huber. ‘In the Endless Wind’ en ‘Saarbrücken’ zijn de laatste albums van deze projecten, beiden verschenen bij Wide Ear Records. En op beiden albums is Leimgruber wederom te horen op de sopraansax, duidelijk zijn lievelingsinstrument

(meer…)

Lees verderLDL – In the Endless Wind / The Workers – Saarbrücken (CD Recensie)

Urs Leimgruber – Air Volume 2 (Cd Recensie)

De komende twee dagen sta ik stil bij de vermaarde Zwitserse saxofonist Urs Leimgruber, Vandaag komt in het kader daarvan het tweede deel van het bij Creative Works Records verschenen ‘Air’ aan bod, bevattende drie duo sets, verspreid over even zoveel Cd’s. We horen Leimgruber, tijdens alle sessies op sopraansax, met bassiste Joëlle Léandre, Magda Mayas op clavinet en stemkunstenares Dorothea Schürch, ook te horen op een zingende zaag. Morgen komen aansluitend Cd’s aan bod, waarin deze saxofonist te horen is in trio- en kwartetbezetting.

(meer…)

Lees verderUrs Leimgruber – Air Volume 2 (Cd Recensie)

Koninklijk Concertgebouworkest – Arnold Schönberg (Concert Recensie)

Concertgebouw, Amsterdam – 25 oktober 2024

Totaalbeeld tijdens de uitvoering van ‘Erwartung’. In het midden sopraan Sara Jakubiak. Foto’s Milagro Elstak

Stond ik gisteren hier nog stil bij de verjaardag van Charles Ives, 20 oktober, vandaag sta ik stil bij die van Arnold Schönberg, 24 september, die herdacht wordt door het Koninklijk Concertgebouworkest, onder leiding van Ryan Wigglesworth. Het geboortejaar was hetzelfde: 1874, honderdvijftig jaar geleden dus. Beiden speelden een grote rol in de ontwikkeling van de hedendaagse gecomponeerde muziek, maar daarmee heb je de overeenkomsten dan ook wel zo’n beetje gehad. En waar Ives zo ongeveer zijn hele leven in de marges heeft moeten opereren, stond Schönberg vol in de schijnwerpers. Wat overigens geenszins wil zeggen dat iedereen dol was op de nieuwe weg die hij formeel in 1908 in sloeg, die van de atonaliteit.

(meer…)

Lees verderKoninklijk Concertgebouworkest – Arnold Schönberg (Concert Recensie)

Ives Ensemble – Portret Charles Ives (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 24 oktober 2024

Het Ives Ensemble. Foto: website ensemble

Afgelopen zondag was het honderdvijftig jaar geleden dat de Amerikaanse componist Charles Ives werd geboren. Eén van de meest originele en baanbrekende componisten uit de geschiedenis van de muziek en één van de meesters die eind negentiende, begin twintigste eeuw de muzikale wereld danig op hun kop zette. In tegenstelling tot Arnold Schönberg – die ruim een maand eerder het levenslicht zag, iets wat vanavond door het Concertgebouworkest wordt herdacht – kwam de erkenning in zijn geval pas laat. In 1986, ook al weer bijna veertig jaar geleden, richt pianist John Snijders met een aantal geestverwanten het Ives Ensemble op, in eerste instantie om die parels in het kamermuziekgenre van Ives te kunnen uitvoeren, waarvan er ook vanavond zeven klinken in het Muziekgebouw aan ’t IJ.

(meer…)

Lees verderIves Ensemble – Portret Charles Ives (Concert Recensie)

Matthew Lovett – Ecologies of Creative Music Practice: Mattering Music / Aaron S. Allen & Jeff Todd Titon (red.) – Sounds, Ecologies, Musics (Boekrecensie)

Toen ik mij onlangs ging verdiepen in de term eco-musicologie had ik nog niet echt een duidelijk beeld van wat hier nu eigenlijk mee bedoeld wordt. Mijn eerste associatie was die met componisten of musici die werk maken dat is gelieerd aan de klimaatproblematiek of aan ecologische diversiteit. Twee recente boeken, het bij Routledge verschenen ‘Ecologies of Creative Music: Mattering Music’ van Matthew Lovett en het door Oxford University Press uitgebrachte ‘Sounds. Ecologies, Musics’, onder redactie van Aaron S. Allen en Jeff Todd Titon maken duidelijk dat dit beeld klopt, maar dat het lang niet het gehele verhaal is. Maar vraagt u mij nu om een eenduidige definitie dan moet ik het antwoord schuldig blijven, de ene musicoloog, Lovett bijvoorbeeld, rekt de grenzen veel verder op dan de anderen. Wat niet wil zeggen dat we niet tot een soort van antwoord kunnen komen.

(meer…)

Lees verderMatthew Lovett – Ecologies of Creative Music Practice: Mattering Music / Aaron S. Allen & Jeff Todd Titon (red.) – Sounds, Ecologies, Musics (Boekrecensie)

Beat Love Oracle, featuring Liang-yu Wang – Radical Risk (Cd Recensie)

 

Afgelopen weekend kreeg ik van componist Frank Nuyts, waarvan drie van zijn pianosonates werden uitgevoerd, zijn nieuwe album. Typisch Nuyts om ook met dit nieuwe wapenfeit weer eens de grenzen op te zoeken. Bij die drie sonates merkte ik al op dat hij in zijn werk niet alleen maar aansluiting zoekt bij roemruchte voorgangers binnen de klassieke wereld, maar ook graag winkelt bij andere stijlen als jazz en blues. Bij dit nieuwe album van zijn band Beat Love Oracle, hij noemt het ook een band en geen ensemble, is dat nog sterker het geval. ‘Radical Risk’  verscheen bij zijn eigen Hardscore.

(meer…)

Lees verderBeat Love Oracle, featuring Liang-yu Wang – Radical Risk (Cd Recensie)

Transit Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Stuk, Leuven – 20 oktober 2024

Juliet Fraser in ‘Plans for Future Operas’. Foto’s Evy Ottermans

Als deze derde dag van het Transit Festival één ding duidelijk maakt dan is het wel hoe groot de zeggingskracht van hedendaags gecomponeerde muziek kan zijn. Op zo’n dag als deze begrijp ik eigenlijk niet goed waarom niet gewoon iederen dol enthousiast is over dit genre. De zes componisten waarvan vandaag werk klinkt, Øyvind Torvund, Joanna Bailie, Saska Venegas, Annelies Van Parys, Ellen Jacobs en Kaija Saariaho slagen er stuk voor stuk in, ieder natuurlijk op zijn eigen wijze om de luisteraar aan zich te binden. Het overkoepelende thema daarbij is voor mij het begrip ’tijd’. Waarbij dingen horen als terugkijken en herinnering, maar ook zaken als afscheid nemen, met als meest ultieme in het geval van de dood. En valt u nog iets anders op in dit rijtje namen? Juist, vijf van de zes componisten zijn vrouwen. Dat was in de tijd toen de onlangs overleden Saariaho begon wel anders.

(meer…)

Lees verderTransit Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Transit Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Stuk, Leuven – 19 oktober 2024

Elisa Medinilla. Foto’s: Evy Ottermans

Een groot voordeel van het Transit Festival is dat je er werk hoort van Belgische componisten, dat gebeurt in Nederland immers hoogst zelden – andersom is dat overigens niet anders. Zo klinken dit weekend stukken van gevestigde namen als Luc Brewaeys, wiens muziek bij ons toch ook echt wel eens wat aandacht mag krijgen, Wim Henderickx, Frank Nuyts, Annelies van Parys en Jean-Pierre Deleuze, maar ook wat jongere componisten als Ellen Jacob en Benjamin Windelinckx krijgen hier een podium. In aansluiting op het door Matrix georganiseerde concert dat in deel 1 reeds voorbij kwam, klonken gisteren nog drie concerten met wederom de nodige bijzondere stukken, waaronder het accordeonconcert van Henderickx waar hij nog aan bezig was toen hij in 2022 onverwachts stierf.

(meer…)

Lees verderTransit Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Transit Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Stuk, Leuven – 18 en 19 oktober 2024

Okkyung Lee geeft aanwijzingen. Foto’s: Evy Ottermans

Gisterenavond opende de vijfentwintigste editie van het Transit Festival, onderdeel van het Festival 20.21. Is dat laatste gericht op de muziek van de vorige eeuw, Transit staat stil bij de laatste ontwikkelingen in de hedendaagse gecomponeerde muziek en werkt daarin nauw samen met festivals als November Music en het Huddersfield Contemporary Music Festival. Ook dit jaar stelde de organisatie weer een mooi gevarieerd programma samen, reden genoeg dus om naar Leuven af te reizen. Hier een verslag van de eerste concerten.

(meer…)

Lees verderTransit Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Jason Eckardt – Passage (CD Recensie)

Het Oostenrijkse Kairos wijdt zijn Cd’s vrijwel altijd aan één componist, iedere keer weer een mooie gelegenheid om hedendaagse, vaak bij ons volstrekt onbekende componisten, te leren kennen. Er ligt hier nog een behoorlijke stapel waar ik nu weer eens één vanaf haal: ‘Passage’ van Jason Eckardt. Op dit album slechts twee stukken, het strijkkwartet ‘Passage’ en het pianokwintet ‘pulse-echo’. In beide gevallen horen we het Amerikaanse JACK Quatet, in ‘pulse-echo’ aangevuld met pianist Jason Hardink.

(meer…)

Lees verderJason Eckardt – Passage (CD Recensie)