‘Let’s be ready’ is een helder en openhartig album geworden waarin The Wooden Sky zijn ziel bloot legt. De muziek is over het algemeen straight, zoals rock & roll moet zijn met indie invloeden. De warme, melancholieke en wat rauwe stem van voorman en zanger Gavin Gardiner doet de rest. Waarbij het knappe aan de nummers is dat ze klinken alsof je ze reeds jaren kent.
Het uit Oost Vlaanderen afkomstige Team William debuteerde in 2009 met een gelijknamig album en toen was het stil. Zanger Floris De Decker geeft in een interview met het Belgische muziektijdschrift Rif Raf aan wat de reden was van dit lange zwijgen: “Dat lag eigenlijk vooral aan mij. Ik zat in die periode ontzettend slecht in mijn vel als songwriter, ik begon de lat veel te hoog te leggen voor mijzelf. Het was nooit meer goed genoeg, het klonk nooit oprecht genoeg. Ik ben daar nogal hard op beginnen te flippen en raakte mijn zelfvertrouwen volledig kwijt.”
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
“Traveling is a way to feel free my dear, can you feel that too.
Always be free, always be free.”
Deze zin uit ‘Show Me’ zou het motto kunnen zijn van het debuutalbum van Ivo Gleeman, ‘Wander About’. Gleeman, de naam komt van de troubadour uit ‘Eye Of The World’, deel één van ‘The Wheel Of Time’, de fantasy-reeks van Robert Jordan is juist dat: een troubadour, een reizende liedjeszanger, een passant.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Dordrechts Museum, Dordrecht – 19 juli 2015
Gisteren was het weer eens tijd voor een concert van Fluister. Dit maal weer eens in het Dordrechts Museum. En zoals altijd was het ook dit keer weer een melancholieke middag. En de goden waren Wilbertjan gunstig gezind: het weer was bijpassend druilerig en mistroostig. Afgesproken werk, noemen we dat.
Bmhuis, Amsterdam – 15 juli 2015 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ahoy, Rotterdam – 10-12 juli 2015 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Het zijn inderdaad monumenten te noemen, de stukken die het driemanschap Byron Metcalf, Steve Roach en Rob Thomas samen hebben gemaakt. En die nu het album ‘Monuments of Ecstasy’ vormen. Stukken waarin de kwaliteiten van de heren elkaar optimaal aanvullen. Het dwingende, zeer ritmische slagwerk van Metcalf, de bezwerende geluidsgolven van Roach en het donkere, soms dreunende digderidoospel van Thomas gaan naadloos in elkaar over en creëren zo een enerverend, transcendent geluid. Een album ook dat perfect past binnen het ‘Projekt’ label.