Het is 1949 als Morton Feldman, in de lobby van Carnegie Hall, New York, tijdens een uitvoering van de symfonie van Anton Webern, John Cage voor de eerste keer ontmoet. Die avond betekent de start van een lange en intense vriendschap. En het is Cage die Feldman in contact brengt met een aantal belangrijke beeldende kunstenaars als Robert Rauschenberg, Philip Guston, Jackson Pollock en Mark Rothko.
Ansatz der Maschine is het project van de uit West-Vlaanderen afkomstige Mathijs Bertel. Het nieuwe album, na een tamelijk lange periode waarin Bertel met andere projecten bezig was, is getiteld ‘Tattooed Body Blues’. Met dit album levert Bertel een veelzijdig werkstuk af waar het etiket ‘dromerige popmuziek’ prima op te plakken is. Elektronica speelt een grote rol, maar gastmuzikanten nemen ook een aantal akoestische instrumenten voor hun rekening.
Met het tweede album voor Miasmah Records gooit dit driemanschap wederom hoge ogen. Aidan Baker, Andrea Belfi en Erik Skodvin leiden ons andermaal binnen in een spannend klankuniversum, waarin het af en toe behoorlijk spookt. Alsof de wind metalen platen in beweging zet, zo klinkt het in opener ‘Cosmow’, terwijl op de achtergrond een duistere drone zijn werk doet. Dit mag dan een paleis zijn, maar dan wel een verlaten paleis. Een tot ruïne vervallen paleis waar de wind doorheen giert.
Bimhuis, Amsterdam – 15 juli 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Harpist Remy van Kesteren slaat met zijn album ‘Tomorrow Eyes’ nieuwe wegen in. Opgeleid binnen de klassieke muziek en meer dan vertrouwd met het weinige dat daarbinnen voor harp is geschreven, kiest hij op dit album echter voor een geheel ander repertoire. Wel zo verfrissend. Deels door hem zelf gecomponeerd en deels door musici als Martin Fondse en Ties Mellema. Van Kesteren creëert hiermee een nieuwe verrassende wereld waarin hij, veelal in combinatie met anderen, zijn boeiende muzikale verhalen vertelt.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Drones en Vlaanderen is wat de twee nummers op deze split met elkaar verbindt. Allereerst is daar de kersverse zesmansformatie Luster die een aantrekkelijke combinatie van folk, noise en rock brengt, met een belangrijke rol voor de menselijk stem en op de andere kant horen we Glen Steenkiste, alias Hellvete met zijn onafscheidelijke harmonium in een langgerekte dromerige track
Met ‘Gamelan Descending a Staircase’ leidt de Litouwse componist en elektronica producer Arturas Bumšteinas ons binnen in de wereld van de gamelan. Het Indonesische slagwerk orkest. Het stuk, op de gelijknamige CD is wel op een heel bijzondere manier ontstaan.
Het uit Twente afkomstige Pauw is aan een gestage opmars bezig. De band bestaat pas sinds 2014 toen de vier heren zich aanmeldden met zelf opgenomen demo’s voor het rondreizende festival ‘Popronde’. Met 38 boekingen vestigden ze meteen een record en Nederland lag voor hen open. Er volgde een EP en een single ‘Shambhala’. Die aansluitend door VPRO’s 3voor12 werd uitgeroepen tot ‘single van de week’.