Het uit Seattle afkomstige Band of Horses levert met ‘Why Are You OK’ zijn vijfde album af, het live album ‘Acoustic at The Ryman’ niet meegerekend. Geen meesterwerk, zoveel is zeker. Daarvoor hinkt het album te veel op meerdere gedachten. De stemmige rock, met een flinke dosis Americana, is gebleven, evenals Ben Bridwell’s warme, zeer melodieuze stem. Die beslist geldt als absolute sfeermaker.
De weg die componist Jeffrey Roden heeft afgelegd is lang en bijzonder. Hij begon zijn muzikale carrière ooit als sessiemuzikant en speelde bas op platen van Bo Didley en Big Jay McNeely. Zo’n vijftien jaar geleden ging het roer wel heel radicaal om en begon hij te componeren in een stijl die mijlen ver af staat van zijn sessiewerk en soms veel weg heeft van die van Morton Feldman.
Hoeveel schoonheid kan een mens verdragen? Je vraagt het je af bij het beluisteren van ‘Orwell Court’, het laatste album van de uit Schotland afkomstige Gareth Dickson. Met zijn dromerige, fluwelen aanpak begeeft deze singer/songwriter zich ontegenzeggelijk op bijzonder glad ijs. Dat hij niet hard onderuit gaat is slechts te danken aan zijn enorme talent.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Stadsschouwburg, Amsterdam – 25 maart 2017
Wat maakt een machthebber, een vorst, een dictator, of een gekozen president succesvol? Hoe zorgt hij dat hij de macht houdt, ook onder moeilijke omstandigheden? Het is het thema dat de Florentijnse filosoof en grondlegger van de politicologie Niccolò Machiavelli aan het eind van de vijftiende eeuw bracht tot het schrijven van ‘Il Principe’, dat vijf jaar na zijn dood, in 1502 werd gepubliceerd en sindsdien de gemoederen beroert. Het inspireerde bovendien de Amerikaanse componist Mohammed Fairouz tot het schrijven van zijn opera ‘The New Prince’. In opdracht van de Nationale Opera beleeft het zijn première tijdens het Opera Forward Festival.
Concertgebouw, Amsterdam (Zaterdagmatinee) – 25 maart 2017
Volgens sommigen leven wij niet zo zeer in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperken. Wellicht, we zullen het gaan merken. Het zou in ieder geval niet de eerste keer zijn. Voor de jaren ’20 van de vorige eeuw gold het in ieder geval. De eerste wereldoorlog had het oude Europa op haar grondvesten doen schudden en kunstenaars in het interbellum vonden dat dit ook om een andere muzikale taal vroeg. Dat gold ook voor Richard Strauss die na ‘Die Frau ohne Schatten’, de opera die in 1919 in première ging, vond dat dit zijn laatste Romantische opera moest zijn. Na de gruwelen van de oorlog was er naar zijn mening geen plek meer voor romantiek.
Laurenskerk, Rotterdam – 22 maart 2017
Er zit een eeuw tussen ‘Via Crucis’ van Franz Liszt en ‘Jetzt immer Schnee’ van Sofia Goebaidoelina, de twee werken die het Nederlands Kamerkoor samen met Reinbert de Leeuw op deze avond brengt. Verschillen zijn er genoeg tussen de twee stukken maar er is ook een overeenkomst.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.