Mudita / Under The Surface (Concert Recensie)
Liever in de KluiZ dan ThuiZ, Oosterhout – 18 december 2019 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Liever in de KluiZ dan ThuiZ, Oosterhout – 18 december 2019 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Amerikaanse componist Tom Johnson werd vorige maand tachtig jaar. Het was reden voor het Amsterdamse Orgelpark om zijn verjaardag te vieren, iets dat ze ook reeds bij zijn zeventigste en vijfenzeventigste verjaardag deden. Helaas kon ik er niet bij zijn en moet ik het doen met een recente Cd die verscheen bij Edition Wandelweiser Records met daarop het uit 1969 daterende ‘Spaces’ en het uit 1971 daterende ‘An Hour for Piano.
Van de uit New York afkomstige componist Michael Vincent Waller kwam hier vorig jaar ‘Trajectories’ aan bod, een album met werk voor piano en cello. Inmiddels ligt er een nieuwe Cd, ‘Moments’, verschenen bij Unseen Worlds, met hoofdzakelijk werk voor piano solo. Wederom uitgevoerd door R. Andrew Lee, een perfecte keuze voor deze muziek en een paar stukken voor vibrafoon solo, uitgevoerd door William Winant.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
The Seattle Symphony bracht onlangs, onder leiding van chef dirigent Ludovic Morlot, een Cd uit met de muziek van de Franse componist Marc-André Dalbavie. Het bevat een ode aan Olivier Messiaen: ‘La Source d’un Regard’ en drie soloconcerten die Dalbavie tussen 2006 en 2013 componeerde. Dat voor fluit, hobo en cello.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
D’Incise is geen onbekende op deze blog. Laurent Peter, zo heet deze Zwitser voor de burgerlijke stand, is samen met Cyril Bondi de baas van INSUB., een label voor muziek op de grens van hedendaags gecomponeerd en vrije improvisatie en is met Bondi tevens de oprichter van het Insub Meta Orchestra, waarvan we hier onlangs nog twee albums bespraken. Dit jaar bracht hij echter ook, als samenwerking tussen Insub en Moving Furniture Records, een solo album uit, ‘Assemblée, Relâche, Réjouissance, Parade’ geheten.
Door critici wordt de Franse componist Jean Barraqué begin jaren ’60 gezien als één van de meest veelbelovende componisten van de twintigste eeuw. Als hij in 1973 sterft, 45 jaar oud, is die belofte bij lange na niet ingelost. Nu, ruim een halve eeuw later is daar weinig in veranderd. Zijn bijzonder kleine oeuvre wordt sporadisch gespeeld en echt veel opnames zijn er niet voorhanden. De opnames die pianist Jean-Pierre Collot uitbracht op Winter & Winter zijn dan ook zeker welkom.
Met ‘Buoyant Figures’ heeft de Amsterdamse gitarist Luka Schuurman de vrije improvisatie, zoals we die vinden op zijn album ‘Krultanden’ dat vorig jaar verscheen, voor een belangrijk deel verruild voor de filmische geluidssculpturen. Daarmee ontvouwt hij zijn vaardigheden als componist en beperkt zich tevens niet langer tot de gitaar. Sterke composities vinden we hier, afgewisseld met het terloopse van de improvisatie.
PlusEtage, Baarle Nassau – 14 december 2019 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.