Componist en gitarist Fredrik Rasten levert met het bij SOFA Records verschenen ‘Six Moving Guitars’ een alleszins boeiend album af. In de vijf delen waar deze compositie uit bestaat, weet Rasten een bijzondere geluidswereld te creëren, werkend vanuit het principe van de reine stemming.
Gisteren stonden we hier stil bij de pianosonates van Frank Nuyts, meer specifiek sonate nr. 1B uit 2015 en twee oudere, de sonates nr. 2 en 9, naar aanleiding van nieuwe opnames. Nu nemen we zes relatief nieuwe, ontstaan tussen 2016 en 2018. onder de loep, eveneens uitgebracht door Hardscore. Aangezien Nuyts zijn sonates in boeken van zes schrijft, vormen de nrs. 19 tot 24 een soort van eenheid en ook hier kiest Nuyts er weer voor om met verschillende pianisten te werken en de stukken ook echt voor hen te schrijven.
De Vlaamse componist Frank Nuyts is wellicht één van de laatste componisten die nog pianosonates schrijft, een vorm die we eerder in verband brengen met Haydn, Mozart en Beethoven dan met hedendaags gecomponeerde muziek. Maar voor Nuyts gelden dit soort overwegingen niet, hij is altijd al zijn eigen weg gegaan, wars van alle modernistische trends. In 2015 verscheen een box met zes Cd’s met daarop de eerste 18 sonates, Nuyts zat daarna echter niet stil en componeerde er nog zes die nu, samen met de nieuwe sonate nr. 1B en nieuwe opnames van twee sonates, nr. 2 en 9, bij Nuyts’ eigen Hardscore label verschenen.
Het 50 leden tellende Zwitserse Insub Meta Orchestra gaf vorig jaar twee componisten, Michael Pisaro en Magnus Granberg de opdracht voor een nieuw werk. Op 5 mei 2018 gingen ze in Genève in première, uitgevoerd door 27 musici en onlangs verschenen de beide stukken, ‘Achilles, Socrates, Diotima (The Poem of Names, nr. 2’ van Pisaro en ‘Als alle Vogel sangen mein Sehen und Verlangen’ van Granberg op Cd bij Insub Records.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Op ‘Gasworks’, uitgebracht door het in veldopnames en geluidsinstallaties gespecialiseerde Grünrekorder, bracht geluidskunstenaar Gerald Fiebig een vijftal stukken bijeen die hun oorsprong vinden in de Gaswerke van Augsburg-Oberhausen (niet te verwarren met de beroemde Gasometer in Oberhausen in het Ruhrgebied), een fabriekscomplex waar tot 2001 gas werd gewonnen uit kolen. Het complex is inmiddels een centrum voor kunst, zoals met veel industrieel erfgoed in Duitsland en vormt daarmee een prima decor voor wat Fiebig wil vertellen.
Ik geef het nu maar eens toe, na ruim zes jaar schrijven over muziek, ik bespeel geen instrument. Sterker nog, ik kan geen noot lezen! Des te opmerkelijker is het dat ik mij de afgelopen weken verdiepte in het bij Amsterdam University Press verschenen ‘In de Muziek’, dat van fluitiste en docente Wieke Karsten de ondertitel ‘Over musiceren, studeren en het brein’ meekreeg en dat dus gaat over het instuderen van repertoire. (meer…)
De Doelen, Rotterdam – 1 december 2019
Relatief laat, op 34-jarige leeftijd, begint Sibelius aan zijn eerste symfonie. Deze en de tweede, die hij twee jaar later componeerde, staan nog stevig in de romantische traditie, leunend op de vier die Johannes Brahms schreef. Met de derde, die hij schreef in 1907 slaat hij nieuwe wegen in, een pad dat uiteindelijk leidt naar de drie laatsten: vijf tot en met zeven, waaraan deze componist zijn wereldwijde roem zou gaan danken en die hier op grootste wijze worden vertolkt door het Rotterdams Philharmonisch Orkest, onder leiding van Jukka-Pekka Saraste.