Hans Elzinga is geen superster. Zijn album ‘Introspectief’ gaf hij dan ook uit in eigen beheer. In grote stadions zult u hem dus evenmin treffen, los van zijn status zou dit zijn muziek ook niet ten goede komen. Maar wie nu denkt dat deze man er dan ook niet toe doet, heeft het grondig mis. Een intieme luisterbeurt maakt weer eens duidelijk dat onbekend zo maar tot bemind kan leiden.
Cd nr. 17 van de ‘Edtion Musikfabrik’ bij Wergo heet ‘Erbe’ en bevat muziek van drie componisten die werk schreven voor de collectie replica’s – Ensemble Musikfabrik is het enige ensemble ter wereld met een complete set – van instrumenten die de Amerikaanse componist Harry Partch bouwde om aan zijn muzikale dromen gestalte te kunnen geven. Sampo Haapamäki, Martin Smolka en Carola Bauckholt traden in zijn voetsporen en gingen met het instrumentarium aan de slag.
De Link, Tilburg – 4 maart 2020
Het Vlaamse SPECTRA Ensemble speelde oktober vorig jaar een concert in De Singel, Antwerpen, rond de componisten die we spectralisten noemen en componisten die hier duidelijk door zijn beïnvloed, zoals Luc Brewaeys. Gisteren stond het ensemble in De Link – het podium dat er steeds beter in slaagt internationaal gerenommeerde musici naar Tilburg te halen – met een geheel uit werk van Belgische componisten bestaand programma. Prachtig, want die horen we hier over het algemeen veel te weinig.
Parktheater, Eindhoven – 28 februari 2020
‘Opera Melancholica’ noemt Opera2Day deze productie van Philip Glass‘ uit 1988 stammende opera ‘The House of Usher’. Het heeft alles te maken met de wel heel vreemde draai die regisseur en artistiek directeur van Opera2Day Serge van Veggel aan deze opera geeft. Hij schaart zich hiermee bij het groeiende leger regisseurs die zich niet tot het bestaande kunstwerk kan beperken. Artistieke vrijheid heet dat. Maar zoals vaker het geval is, vliegt ook Van Veggel hier finaal uit de bocht en dan druk ik me nog diplomatiek uit.
Concertgebouw, Amsterdam (NTR Zaterdagmatinee) – 29 februari 2020
Dit concert van het Asko|Schönberg in het NTR Zaterdagmatinee was om meer dan één reden bijzonder. Ten eerste klonken er vier stukken van Claude Vivier, een componist die nog steeds niet de bekendheid geniet die hij verdient. Ten tweede werd de man die hem en zijn muziek in de tweede helft van de jaren ’90 in Nederland en ver daarbuiten op de kaart zette gisteren node gemist. Reinbert de Leeuw zou het concert oorspronkelijk dirigeren. Enige weken geleden werd Bas Wiegers gevraagd, want De Leeuw ging het wat rustiger aan doen, maar ineens was zijn einde daar.
Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 27 februari 2020
Het Utrechtse ensemble Insomnio gaf dit concert in het Muziekgebouw aan ’t IJ de titel ‘God’s own musicians’ mee. Het is de term die Olivier Messiaen gebruikte om de vogels aan te duiden. Zoals u weet was deze componist bezeten van deze vliegende schepsels. De muziek van Messiaen is vanavond echter niet te horen, wel die van drie andere componisten die zich door vogels lieten inspireren: De Finse componist Jukka Tiensuu, de Koreaanse Song-Won Oh en de in 2012 overleden Engelse componist Jonathan Harvey.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
‘Fall’ is nummer 16 in de Edition Muskfabrik van Wergo. Op dit album speelt Ensemble Musikfabrik, onder leiding van Emilio Pomarico stukken van Brian Ferneyhough, Stephan Winkler en Oscar Bettison. En zoals altijd is ook hier de titel weer het verbindende element. De drie werken op dit album gaan dus allen over de val, maar dan wel in verschillende gedaantes.
Eerder besteedde we reeds aandacht aan Edition Musikfabrik, de Cd serie die het Keulse Ensemble Musikfabrik heeft lopen bij Wergo. De delen 12 tot en met 14, ‘Stille’, ‘Kreuzungen’ en ‘Fächer‘ kwamen reeds aan bod. Vorig jaar voegde het ensemble echter weer drie nieuwe albums toe, ‘Sturm’, ‘Fall’ en ‘Erbe,’ die hier in drie achtereenvolgende recensies aan bod komen. We beginnen met ‘Sturm’, met muziek van Steffen Schleiermacher, Kaija Saariaho en Michael Wertmüller.
De Doelen, Rotterdam – 23 februari 2020
Hier in Rotterdam werd weer eens geschiedenis geschreven. De magistrale uitvoering van Richard Strauss’ ‘Die Frau Ohne Schatten’ door het Rotterdams Philharmonisch Orkest, onder leiding van de voormalige chef-dirigent Yannick Nézet-Séguin, samen met een keur aan fantastische solisten, gaat de jaarlijstjes halen en zal ons nog lang heugen.