In juni 2016 ging bij de Los Angeles Opera ‘Anatomy Theater’ van David Lang in première, een opera die David Lang maakte op een libretto van Mark Dion. Het is het macabere verhaal van Sarah Osborne die nadat zij veroordeeld was voor de dood van haar man en twee kinderen, niet alleen publiekelijk werd geëxecuteerd, maar ook publiekelijk ontleed. Inmiddels is deze bizarre opera op Cd verschenen, bij Cantaloupe Records.
Beauforthuis, Austerlitz – 8 januari 2020 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Vier hedendaagse componisten, Aspasia Nasopoulou, Söhren Sieg, Paul Leenhouts en Thanasis Deligiannis schreven een stuk, speciaal voor het blokfluitkwintet Seldom Sene. Vorig jaar bestond dit internationale gezelschap, waarvan de leden samen studeerden aan het Conservatorium van Amsterdam, 10 jaar. Ze hebben hun sporen inmiddels verdiend in de historische uitvoeringspraktijk, maar richten zich ook nadrukkelijk op hedendaags repertoire, waarvan dit, bij Brilliant Classics verschenen ‘Not A Single Road’ een prachtig bewijs vormt.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Canadese componist James O’Callaghan was in 2016 één van de genomineerde componisten voor de Gaudeamus Muziekprijs. Gezien het verslag dat ik toen schreef, bleek ik niet bijster enthousiast over de man zijn werk. Dat werd beter toen ik later Métamorphoses 2018 besprak. Ik kom op O’Callaghan omdat bij Ravello Records onlangs, onder de titel ‘Alone & Unalone’ een Cd verscheen met zijn werk, waaronder ‘AMONG AM A’ dat ook klonk tijdens de Gaudeamus Muziekweek.
De Belgische componist Philippe Boesmans is in eerste instantie een componist van opera’s. Sinds 1983 schreef hij er zeven, allen in opdracht van De Munt in Brussel. De laatste, Pinocchio, kwam ook op deze blog uitgebreid aan bod. Tussendoor schrijft Boesmans zijn andere muziek, zoals de drie concerten die hij schreef voor het Orchestre Philharmonique Royal de Liège en die onlangs onder de titel ‘Fin de Nuit’ verschenen bij Cypres-Records.
Vorige week keek ik, bij het bespreken van de uitvoering van Richards Strauss’ ‘Salome’ door Theater Mönchengladbach al even terug naar de nu al legendarische uitvoering van de Nationale Opera tijdens het Holland Festival van 2017. Een productie waar ik toen reeds uitgebreid over heb geschreven en die door alle pers lyrisch werd ontvangen. Ruim twee jaar later brengt het Koninklijk Concertgebouw Orkest de opera ook op Dvd uit.
Theater Krefeld-Mönchengladbach, Krefeld – 29 december 2019
Boris Godoenov. De bekendste opera van Modest Moesorgski, is actueler dan ooit. Want wie denkt dat fake news een nieuw fenomeen is, moet deze opera beslist gaan zien. Wat blijkt: zestiende-eeuws Rusland verschilt minder van nu dan menig één denkt. Hooguit doet tsaar Boris Godoenov zijn uiterste best een goede tsaar te zijn, wat hem overigens niet echt veel verder brengt, iets dat tsaar Poetin al lang niet meer probeert. Hulde dus voor Theater Krefeld-Mönchengladbach dat ons deze opera met een grotendeels eigen bezetting brengt. En laten we dan direct maar stellen dat op deze productie werkelijk niets valt aan te merken.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.