Ik geef het toe, ook ik heb last van vooroordelen en stereotypen. Bij het horen van de naam Eleanor Alberga, een componiste oorspronkelijk afkomstig van Jamaica, denk ik dus niet direct aan het klassieke strijkkwartet. Dat slaat echter nergens op zo leert mij dit album met daarop haar eerste drie kwartetten, gespeeld door Ensemble Arcadiana en uitgebracht door Navona Records.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Onder de titel ‘Playing on the Edge‘ bracht het Amerikaanse Sirius Quartet bij Navona Records onlangs een album uit met vijf recente stukken voor strijkkwartet, van vijf verschillende componisten. De titel suggereert een uitdaging voor de violisten Fung Chern Hwei en Gregor Huebner, de altviolist Ron Lawrence en cellist Jeremy Harman. Eén die beslist wordt waargemaakt.
Dit album, uitgebracht door Wergo, met vier stukken voor orkest van Hans Werner Henze is in meerdere opzichten een bijzonder monument. Allereerst omdat het een serie opnames bevat van de befaamde dirigent Oliver Knussen, die van onschatbare waarde is geweest voor de hedendaagse gecomponeerde muziek en helaas in 2018 op 66-jarige leeftijd overleed. Hij was goed bevriend met Henze, die ons reeds in 2012 ontviel.
Na drie dagen strijkkwartetten tijdens de Strijkkwartet Biënnale kan ik even nog geen afscheid nemen van deze vorm. Daarom keren we de komende dagen op gezette tijden terug naar deze zo geliefde bezetting binnen de kamermuziek, bijvoorbeeld door stil te staan bij het achtste strijkkwartet van de Amerikaanse componist Elliott Miles McKinley, gespeeld door The Auriga String Quartet, dat onlangs uitkwam op ‘Shadow Dancer’ bij Navona Records.
Muziekgebouw aan ‘IJ, Amsterdam – 1 februari 2020
En dan zijn we alweer beland bij het slotconcert van deze tweede editie van de Strijkkwartet Biënnale, met ook dit jaar weer een groot aantal prachtige en voor het merendeel goed tot uitstekend bezochte concerten. Het strijkkwartet is als muziekvorm duidelijk springlevend. En bij een slotconcert mag de formule wat afwijken, vandaar dat we nu niet alleen strijkers op het podium aantreffen. In ‘Woodland Variations’ van Sebastian Fagerlund, dat vanavond zijn wereldpremière beleeft, treffen we, naast het Signum Quartett, fagottist Bram van Sambeek aan, in ‘Zugvögel’ van Carola Bauckholt het Calefax rietkwintet en in ‘x:y:k’ van Kevin Volans zowel het Signum Quartett als Calefax.
Muziekgebouw aan ‘IJ, Amsterdam – 1 februari 2020
Op de slotdag van de de Strijkkwartet Biënnale in het Muziekgebouw aan ’t IJ allereerst drie hedendaagse kwartetten. De wereldpremière van het vierde kwartet van Joey Roukens, met als titel ‘What Remains’; ‘Korrespondenz’ van Peter Eötvös en een klassieker van begin vorige eeuw: het stijkkwartet in F van Maurice Ravel, stammend uit 1903. Voor de uitvoeringen tekenen het Dudok Quartet en het Calder Quartet.
Muziekgebouw aan ‘IJ, Amsterdam – 31 januari 2020
‘On The Night Plain’ heeft de organisatie van de Strijkkwartet Biënnale in het Muziekgebouw aan ’t IJ deze marathon gedoopt. De titel is ontleend aan ‘Cadenza on the Night Plain’, het stuk dat Terry Riley in 1984 schreef voor het vermaarde Kronos Quartet en dat hier samen met zeven andere hedendaagse kwartetten klonk. En een marathon was het, 01:00 stonden we buiten!
Muziekgebouw aan ‘IJ, Amsterdam – 31 januari 2020
Gisteren stonden we, naar aanleiding van de Strijkkwartet Biënnale, reeds even stil bij de ontwikkelingen van de hedendaaage muziek aan de Amerikaanse westkust, vandaag kwam daar een vervolg op middels een interactieve lezing van Alex Ross, bekend geworden door het ook in het Nederlands vertaalde ‘The Rest Is Noise’ en het uit Californië afkomstige Calder Quartet dat hierbij zijn Nederlandse debuut maakt. Met Philipp Glass’ ‘Quarter Satz’, later die middag gespeeld door het Alma Quartet en diverse stukken van Steve Reich en Terry Riley in het avondprogramma is Californië vandaag een rode draad.