De Canadese componiste Anna Höstman heeft inmiddels een aardig repertoire opgebouwd en geniet in haar eigen land dan ook een zekere bekendheid. Componeren doet ze in het brede veld, zowel voor klein ensemble als voor orkest, maar ook voor theater, film, installaties en dans. Onlangs verscheen bij Redshift Records een Cd, ‘Harbour,‘ met muziek voor solo piano, gespeeld door Cheryl Duvall, die haar werk door en door kent, twee van de stukken waren opdrachten van haar.

(meer…)

De Australiër Jon Heilbron, inmiddels woonachtig in Berlijn, heeft zijn sporen verdient als bassist in DRUM, Elipses en Quiver, maar ontwikkelt zich gaandeweg steeds meer tot componist. Dat hij daarbij regelmatig schrijft voor zijn eigen instrument en en het werk in veel gevallen ook nog zelf uitvoert doet daar niets aan af. Beluister bijvoorbeeld het uit twee delen bestaande ‘Puma Court’ voor twee contrabassen en twee hardanger fiddles,  dat onlangs door Another Timbre als Cd werd uitgebracht en u weet genoeg.

(meer…)

De laatste keer dat de Amerikaanse componist Bryce Dessner hier voorbij kwam was in juni vorig jaar. De Philharmonie zuidnederland bracht toen de Nederlandse première van zijn ‘Concerto for two pianos’ met de zusters Lebèque achter de piano. Het liet weer eens horen dat Dessner onderhand is uitgegroeid tot een belangrijk componist, iets dat nog verder wordt onderstreept door een onlangs uitgekomen Cd met vier stukken uitgevoerd door het in Hamburg residerende Ensemble Resonanz.

(meer…)

Geen Nederlands hedendaags gecomponeerd stuk is zo populair als ‘Canto Ostinato’ van Simeon ten Holt. Zowel bij luisteraars als musici gooit het tussen 1976 en 1979 gecomponeerde stuk hoge ogen. Over de bezetting zegt Ten Holt als inleiding bij de partituur: “Er zijn andere combinaties mogelijk waarbij toetsinstrumenten aan de orde zijn. Maar de uitvoering met vier piano’s heeft de voorkeur”. En dan komt het Mantangi Quartet ineens met een versie voor strijkkwartet, in een arrangement van Marijn van Prooijen.

(meer…)