De befaamde pianist Steven Osborne nam onlangs voor Hyperion de sonates voor piano nummer zes tot en met acht op van Sergej Prokofjev, met de opusnummers 82 tot en met 84. Ze ontstonden tussen 1939 en 1945 in Rusland en worden om die reden nogal eens als ‘War Sonatas’ aangeduid, niet geheel ten onrechte.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Pianist Dante Boon is een vaste waarde in het Wandelweiser Universum. Hij kwam hier dan ook al eerder aan bod naar aanleiding van het album ‘Beuger. Boon. Susam’. Eind vorig jaar voegde hij wederom twee albums toe – als onderdeel van een twaalftal (!) cd’s die het label in één keer op de markt bracht – met naast een stuk van hemzelf, stukken van Mark Hannesson, Anastassis Philippakopoulos en Rishin Singh.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
In november 2019 berichtte ik hier over de live uitvoering van Maxim Shalygins ‘Todos los Fuegos el Fuego, als onderdeel van November Music. Mijn voornaamste kritiek op dit stuk, naast al het moois, was dat ik het te lang vond. Inmiddels is het stuk ook op Cd verkrijgbaar, uitgegeven door het onvolprezen TRPTK. Een goede manier om eens te kijken of we, comfortabel gezeten in de fauteuil, tot dezelfde eindconclusie komen.
Het idee voor ‘Unnatural’ ontstond in 2007 toen percussionist Patrick Graham en de in elektronica gespecialiseerde John Sellekaers elkaar ontmoetten in Montreal. Sellekaers wilde met zijn elektronica dolgraag iets doen met Grahams percussie solo’s. Maar zoals dat vaker gaat, er kwam niets van. Tot dit jaar, want onlangs verscheen het album bij Parenthèses Records.
Zoals de titel, ‘Poéica del Laberinto’ reeds aangeeft nam de Spaanse componist Alberto Posadas voor zijn uit 2016 / 2017 stammende cyclus voor saxofoonkwartet het labyrint als uitgangspunt. De drie delen ontstonden in nauwe samenwerking met het SIGMA Project dat een bewonderenswaardige uitvoering verzorgt van dit bijzonder enigmatische stuk. Onlangs verscheen een opname bij Wergo.
Niet leuk zo’n concertloze periode al geeft het mij wel de gelegenheid eens die achterstand in Cd’s weg te werken. Natuurlijk zou ik ook streams kunnen gaan recenseren, we worden ermee overvoert, maar dat laat ik graag aan anderen over. Een regel waar ik nu direct van ga afwijken, want het New European Ensemble moet nu toch echt een keer in de schijnwerpers. Zij zijn, met reeds 16 prachtige concerten, kampioen streamen. Een karrenvracht aan stukken voor kleine bezetting, met regelmatig bijzondere en onverwachte keuzes, kwam er de afgelopen weken voorbij.
De altviool is door de eeuwen heen altijd het minder populaire kind geweest in de strijkersfamilie. Kijk naar het aantal concerten en solowerken dat geschreven is voor de viool, of voor de cello en vergelijk dit met het corpus voor de altviool en het verschil springt direct in het oog. Een vreemde zaak en helemaal na het beluisteren van de twee delen ‘The Voice of the Viola in Times of Oppression’ die altvioliste Ásdis Valdimarsdóttir, samen met pianist Marcel Worms vol speelde voor Zefir Records en dat een aantal prachtige stukken voor altviool en piano bevat.