Espen Berg Trio – Free To Play (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
CADLAG is een kwartet, bestaand uit de bassisten Dejan Brilj en Simon Šerc, de gitarist Boris Laharnar en de in elektronische geluidsmanipulatie gespecialiseerde Neven M. Agalma. Voor de kenners hebben we het om vroegere leden van PureH, Dodecahedragraph, TGWFYTD, Extreme Smoke 57 and Earslaughter. Lees: Inktzwarte ambient, vermengd met noise. ‘+’, het derde album, verscheen deze winter bij Pharmafabrik en doet geen twijfels rijzen over de intenties.
Achter Nobuka gaat Michel van Collenburg schuil. Met ‘You Looked Like an Angel, She Said’ maakte deze in elektronische muziek gespecialiseerde musicus een zeer persoonlijk album. Zijn moeder, waar hij onlangs afscheid van nam, leed de laatste jaren aan de ziekte van Alzheimer. Middels dit album kijkt hij terug op die verwarrende en pijnlijke periode. In eerste instantie voor deze vrouw, maar ook voor de nabije familie hakt dit er immers flink in.
Evelien van den Broek stelt in haar werk als componist en musicus graag zaken aan de orde waar we niet echt bij stil willen staan. In ‘False Memories’, dat ook hier werd besproken, ging ze bijvoorbeeld in op de gebrekkige betrouwbaarheid van ons geheugen. In haar meest recente project, ‘Biophonica’ dat vorig jaar tijdens November Music in première ging richtte ze zich op uitstervende diersoorten. Ook al zo’n ongemakkelijke waarheid aangezien het uitsterven te wijten is aan ons, de mens. We sluiten er liever onze ogen voor. Zo niet Van den Broek. ‘Biophonica’ verwerkte ze inmiddels tot ‘Endlings’, een digitaal album.
Alleen die titel al: ‘…for some reason that escapes us’. Intrigerend. Erachter zitten bassist Vilhelm Bromander en gitarist Fredrik Rasten. Beiden afkomstig uit Scandinavië, beiden actief op het snijvlak van gecomponeerd en geïmproviseerd en beiden doe je te kort door ze louter aan te duiden als bassist, respectievelijk gitarist. Samen namen ze in augustus 2018 dit wonderlijke album op voor het Zweedse Differ Records. (meer…)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Gisteren besteedden we hier aandacht aan ‘Zoom in 13’, uitgegeven door het Music Information Centre Luthuania, met daarop zes gecomponeerde stukken, vaak voor grote bezetting, van evenzoveel componisten. Vandaag werpen we een blik op de stand van zaken in de experimentele elektronica, middels ‘Note Luthania: Experimental / Electronic 2019’. Dertien over het algemeen vrij korte stukken bevat dit album waarin de veelkleurigheid van de Litouwse scene prima aan bod komt.
Aan de manier waarop de Litouwse overheid zijn eigen componisten en musici internationaal in de schijnwerpers zet, kunnen we hier nog een voorbeeld nemen. Het Music Information Centre Luthuania speelt daarin een grote rol met de uitgaves van bijzondere albums. Zo kwam hier onlangs ‘Daydreamer’ voorbij van Julius Aglinskas, uitgevoerd door het Britse Apartment House en verschenen er onlangs twee verzamelalbums die ons een prachtige blik bieden op wat er in dit kleine land muzikaal allemaal gebeurt.
Er tussendoor geglipt, die alleraardigste 12″ LP van het pianotrio Lawaai, bestaand uit de Deense drummer Jeppe Høi Justesen, de Belgische bassist Stan Callewaert en de Poolse pianist Kamil Piotrowicz. De titel van het bij het Poolse Howard Records verschenen, ‘Densities, Forces, Intensities’ ontleende ze aan de impressionist Paul Cézanne. Zoals hij probeerde om het onzichtbare in zijn schilderijen zichtbaar te maken, zo probeert dit trio naar eigen zeggen het onhoorbare hoorbaar te maken
Onder de naam ‘Contemporary’ bracht percussioniste Adélaïde Ferrière voor Evidence Classics hedendaagse stukken voor solo slagwerk van vijf componisten, bijeen. Iannis Xenakis mag beginnen en eindigen en bevindt zich hier in het gezelschap van Bruno Mantovani, Philippe Hurel, Franco Donatoni en Richard Rodney Bennett. Het zijn voorwaar niet de minsten die Ferrière koos.