Jef Neve & Teus Nobel – Esho Funi / Joep van Rhijn & Yoonseung Cho – Between Fact & Friction (CD Recensie)

Meer duo albums vandaag, waarin de piano een grote rol speelt. Vandaag aandacht voor het bij Pias Recordings verschenen debuut van het duo Jef Neve en Teus Nobel, piano en trompet dus. ‘Esho-Funi’ noemden ze hun album, het boeddhistische begrip dat staat voor de eenheid tussen de mens en zijn omgeving. Een titel waarmee het duo wil reflecteren op wat er vandaag allemaal in de wereld in de hand is. Ik zou zeggen dat bugelspeler Joep van Rhijn met de titel van zijn door Poclanos uitgebrachte album ‘Between Fact & Fiction’ in dezelfde richting wijst. Hij nam het op met pianist Yoonseung Cho.

(meer…)

Lees verderJef Neve & Teus Nobel – Esho Funi / Joep van Rhijn & Yoonseung Cho – Between Fact & Friction (CD Recensie)

Kit Downes – Dr. Snap / Kika Spragers large Ensemble – (In)finity (CD Recensie)

Naar aanleiding van de duo EP ‘Mirage’ van saxofoniste Kika Sprangers en pianist Kit Downes, die hier recent voorbij kwam, maak ik even een uitstapje naar twee redelijk recente albums van deze twee musici. En qua bezetting vormen beiden het tegenovergestelde van dit duet. Downes werkte voor zijn in de Reflex serie van Bimhuis Records verschenen ‘Dr. Snap‘, natuurlijk live opgenomen in het Bimhuis, met een tentet, bestaande uit piano, vier blazers, gitaar, contrabas en maar liefst drie drummers en Sprangers voor het bij Dox Records uitgekomen ‘(In)finity’ met een band van vergelijkbare grootte. Naast ook hier vier blazers, waaronder Sprangers, piano, contrabas en drums treffen we hier vier vocalisten aan.

(meer…)

Lees verderKit Downes – Dr. Snap / Kika Spragers large Ensemble – (In)finity (CD Recensie)

Norma Winstone & Kit Downes – Outpost of Dreams / Kika Sprangers & Kit Downes – Mirage (CD / Download Recensie)

Ik vervolg mijn duo’s, met als hart de piano met twee albums waarop we de uit Zuid Afrika afkomstige Kit Downes horen. Bij ECM Records verscheen ‘Outpost of Dreams’ waarop hij de Engelse vocaliste Norma Winstone, al zo’n halve eeuw actief binnen de jazz, begeleidt en bij Dox Records kwam ‘Mirage’ uit, een louter als digitale EP verkrijgbaar album van saxofoniste Kika Sprangers, waarop zij de degens kruist met Downes. En morgen meer van zowel Downes als Sprangers, maar dan niet samen.

(meer…)

Lees verderNorma Winstone & Kit Downes – Outpost of Dreams / Kika Sprangers & Kit Downes – Mirage (CD / Download Recensie)

Louis Sclavis & Benjamin Moussay – Unfolding / Trygve Seim & Frode Haltli – Our Time (CD Recensie)

En wederom twee keer twee van ECM Records, al smokkel ik vandaag wat met de toetsen. De tweede constante vandaag is dat het handelt om twee rietblazers: Louis Sclavis op klarinet en basklarinet en Trygve Seim op zowel sopraan- als tenorsax. Met elkaar gemeen hebben ze hun introspectieve, regelmatig wat melancholieke spel. Sclavis wordt op ‘Unfolding’ begeleid door pianist Benjamin Moussay, terwijl Seim op ‘Our Time’ te horen is met Frode Haltli op accordeon. ‘Unfolding bevat louter composities, het merendeel van de hand van Moussay, terwijl ‘Our Time’ zowel composities bevat als een serie improvisaties.

(meer…)

Lees verderLouis Sclavis & Benjamin Moussay – Unfolding / Trygve Seim & Frode Haltli – Our Time (CD Recensie)

Lucian Ban & Mat Maneri – Transylvanian Dance / Jordina Millà & Barry Guy – Live in Munich (CD Recensie)

Het pianoduo blijft een geliefde combinatie binnen de jazz en de geïmproviseerde muziek. Alleen al bij ECM Records verschenen de afgelopen maanden een zestal albums waarin we de piano in deze combinatie horen – met slechts één uitzondering: op ‘Our Time’, dat later aan bod komt, horen we Frode Haltli op accordeon. Vandaag besteed ik aandacht aan de eerste twee, waarin we de piano horen in combinatie met de altviool en de contrabas. Op ‘Transylvanian Dance’ horen we pianist Lucian Ban met altviolist Mat Maneri en op ‘Live in Munich’ deelt pianiste Jordina Millà het podium met de wereldberoemde bassist Barry Guy.

(meer…)

Lees verderLucian Ban & Mat Maneri – Transylvanian Dance / Jordina Millà & Barry Guy – Live in Munich (CD Recensie)

Walter Fähndrich – Warum improvisieren wir? (Boek Recensie)

Met alle partituren en opnames denken we een aardig beeld te hebben van de muziekgeschiedenis, maar niets is minder waar. De muziek die we kennen uit de voorbijgaande eeuwen is immers louter datgene wat is opgeschreven, vaak gecomponeerd voor hof en kerk. Volksmuziek ontbreekt vrijwel volledig en dat componisten ook actief waren als uitvoerend musicus, vaak improviserend, weten we louter uit geschriften. Het is een gedachte die bij me op kwam bij het lezen van ‘Warum improvisieren wir?’, een kort, maar interessant boekje van de Zwitserse altviolist en improvisator Walter Fähndrich, dat onlangs verscheen bij Wolke Verlag. Fähndrich zoomt in op één aspect van improvisatie: de volledig vrije improvisatie door een groep musici binnen de jazz. Al roert hij wel even aan dat improvisatie natuurlijk een veel breder bereik heeft. Zo vinden we vormen van improvisatie terug in (hedendaags) gecomponeerde muziek, in de experimentele elektronica en vanzelfsprekend binnen gecomponeerde jazz.

(meer…)

Lees verderWalter Fähndrich – Warum improvisieren wir? (Boek Recensie)

Simon Shaw-Miller – Improvision / Michael E. Veal – Living Space (Boek Recensie)

Eén aspect van kunst is dat het iets zegt over de tijd waarin de kunst gemaakt is. En dus is het geen toeval dat in diverse kunstvormen vrijwel tegelijkertijd eenzelfde ontwikkeling op gang komt. Niet alleen beïnvloeden de diverse vormen elkaar, ook de samenleving en de politieke situatie zijn van invloed en vice versa. Twee redelijk recente boeken, het bij Bloomsbury verschenen ‘Improvision, Orphic Art in the Age of Jazz’ van Simon Shaw-Miller en het bij Wesleyan University Press verschenen ‘Living Space – John Coltrane, Miles Davis and free-jazz, from Analog to Digital’ van Michael E. Veal geven daar een aantal mooie voorbeelden van. Centraal qua muziek, want daar gaat deze blog natuurlijk primair over, staat de jazz. En waar Shaw-Miller vooral inzoomt op de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw en de wijze waarop jazz en schilderkunst elkaar beïnvloedden, maar ook hoe beiden door externe factoren werde beïnvloed, zoomt Veal vooral in op de jaren ’60 en dan met name op twee iconische jazzmusici: John Coltrane en Miles Davis. En kiest Shaw-Miller voor schilderkunst, Veal betrekt architectuur en fotografie bij zijn analyses.

(meer…)

Lees verderSimon Shaw-Miller – Improvision / Michael E. Veal – Living Space (Boek Recensie)

Saariaho Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 16 maart 2025

Anssi Karttunen eerder deze week tijdens een masterclass. Foto: Foppe Schut.

Op de laatste avond van het door het Muziekgebouw aan ’t IJ georganiseerde Saariaho Festival klonken wederom twee grote werken van haar: ‘Quatre Instants, voor sopraan en ensemble’ en haar celloconcert ‘Notes on Light’. Het was wederom Ernest Martínez Izquierdo die Asko|Schönberg leidde, met de sopraan Karen Vourc’h  en Anssi Karttunen op cello. Verder klonken stukken van Mioko Yokoyama, die bevriend is met de dochter van Saariaho en zo ook de componisten leerde kennen en van Vasco Mendonça, die geldt als haar laatste leerling en met haar bevriend was. Hier vervult een mezzosopraan de hoofdrol: Barbara Kozelj.

(meer…)

Lees verderSaariaho Festival – Deel 3 (Concert Recensie)

Saariaho Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 15 maart 2025

Kaija Saariaho. Foto: Priska Ketterer

Een carrière als componist was voor de in 1952 geboren componiste Kaija Saariho lang geen vanzelfsprekendheid. In de uit 2023 stammende film ‘Echoes of the Universe’ van Ritta Rask horen we haar vertellen over haar studietijd aan het conservatorium in Helsinki, waar een aantal docenten haar zelfs geen les wilden geven, louter omdat ze een vrouw was. Ze zou immers snel gaan trouwen en dan zou er van componeren toch niets meer terecht komen! Een andere reden dat muziek niet direct voor de hand lag, was dat ze ook beslist talent had voor de beeldende kunsten. Maar de liefde voor muziek was net even wat sterker. De derde dag van het aan haar gewijde festival in het Muziekgebouw aan ’t IJ maakt wederom duidelijk dat dit een uitstekende keuze was. Na orkestwerken en strijkkwartetten, was het podium gisteren voor meer  kamermuziek in kleine bezetting en voor een viertal koorwerken. Voor het eerste programma droeg het onvolprezen uit Vlaanderen afkomstige Het Collectief zorg, samen met sopraan Liesbeth Devos, voor het tweede hoorden we het Helsinki Chamber Choir, onder leiding van Nils Schweckendiek. Daarmee stond gisteren dus ook de menselijke stem centraal.

(meer…)

Lees verderSaariaho Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Saariaho Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 13 en 14 maart 2025

Asko|Schönberg met Verneri Pohjola en Ernest Martínez Izquierdo. Foto’s: Foppe Schut.

Sinds afgelopen donderdag, durend tot en met morgen brengt het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ een uitgebreid eerbetoon aan de in 2023 op zeventig jarige leeftijd overleden Finse componiste Kaija Saariaho. Tijdens haar leven had deze bijzondere componiste al niet te klagen over aandacht in ons land, ook op deze blog kwam ze regelmatig voorbij, maar Saariaho gold dan ook zonder meer als één van de belangrijkste componisten van de afgelopen decennia. Dit festival maakt weer mooi duidelijk hoe terecht die roem is. Donderdagavond hoorden we Asko|Schönberg, in twee stukken in een beduidend grotere bezetting dan we normaal van ze gewend zijn, onder leiding van Ernest Martínez Izquierdo en met violist Joseph Puglia en trompettist Verneri Pohjola als solisten, vrijdag was het podium voor het strijkkwartet Meta4.

(meer…)

Lees verderSaariaho Festival – Deel 1 (Concert Recensie)